Στην περ. ζ΄ της παρ. 1 του άρθρου 148 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), περί της ανάκλησης ή απώλειας του καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος, οι λέξεις «απορριφθεί αίτηση ανανέωσης καθεστώτος» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δεν ανανεωθεί το καθεστώς», και η παρ. 1 του άρθρου 148 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Ο επί μακρόν διαμένων δεν δικαιούται να διατηρεί το καθεστώς, εφόσον:
α. Αποδειχθεί ότι έχει συμπράξει δολίως στην απόκτηση του καθεστώτος,
β. έχει εκδοθεί απόφαση επιστροφής στο πρόσωπό του, σύμφωνα με το άρθρο 150,
γ. έχει απουσιάσει από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για διάστημα μεγαλύτερο ή ίσο των δώδεκα (12) διαδοχικών μηνών,
δ. συνιστά απειλή για τη δημόσια τάξη, συνεκτιμώντας τη σοβαρότητα των αδικημάτων που έχει διαπράξει, έστω και αν η απειλή αυτή δεν αποτελεί λόγο επιστροφής κατά την έννοια του άρθρου 150,
ε. έχει αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος διαμονής στα άλλα κράτη μέλη, δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ,
στ. αποδειχθεί, με οποιονδήποτε τρόπο ότι έχει απουσιάσει από το έδαφος της Ελλάδας για διάστημα που υπερβαίνει τα έξι (6) έτη,
ζ. ανακληθεί ή δεν ανανεωθεί το καθεστώς διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 13 και την παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4939/2022 (Α’ 111). Η Υπηρεσία Ασύλου ενημερώνει τον Γραμματέα της κατά τόπο αρμόδιας Αποκεντρωμένης Διοίκησης σε περίπτωση ανάκλησης ή μη ανανέωσης του καθεστώτος διεθνούς προστασίας κατόχου άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος.».