• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχαήλ Αγγελόπουλος' | 10 Ιουλίου 2011, 19:29

    Η Δημόσια Διοίκηση καθώς έχει οργανωθεί κατά το αποκεντρωτικό σύστημα είναι αδύνατο να συρρικνωθεί με παραμέτρους που προτείνετε χωρίς σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν υπάλληλοι με ελάχιστες ή καμία πραγματική αρμοδιότητα, ότι υπάρχουν διευθύνσεις ή τμήματα ή ακόμη και φορείς που υπάρχουν στα χαρτιά. Ποιοί είναι όμως αυτοί που δεν χρειάζονται; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Η πίεση όμως για περιστολή των δαπανών είναι τεράστια και άμεση. Γι' αυτό θα πρέπει να ληφθούν τόσο γενικά όσο και ειδικά μέτρα: 1. Γενικό Μέτρο: Να υπάρξουν εισοδηματικά κριτήρια σε όλους τους υπαλλήλους του Δημοσίου και να απολύονται όλοι όσοι έχουν ετήσια εισοδήματα πάνω από π.χ. 100.000 με δικαίωμα επαναπρόσληψης κατόπιν αξιολόγησης και αφού δεν έχουν παρόμοια εισοδήματα. 2. Ειδικό Μέτρο: Όλοι οι οργανισμοί (καταστατικά) των δημόσιων φορέων που πρόκειται να αναδιοργανωθούν να αλλάξουν έτσι ώστε όλες οι αρμοδιότητες και Διευθύνσεις να ενταχθούν σε 2 μόνο ομάδες. "Έργου" και "Υποστήριξης". Για παράδειγμα, σε μια πολεοδομία η έκδοση αδειών ανήκει στην ομάδα "Έργου", ενώ η μισθοδοσία των υπαλλήλων στην ομάδα "Υποστήριξης". Κατόπιν, οι Διευθύνσεις "Υποστήριξης" να ενοποιηθούν σε γειτονικούς χωρικά φορείς. Δεν έχει καμία σημασία αν η μισθοδοσία ενός υπαλλήλου μιας υπηρεσίας εκδίδεται από τον φορέα του ή κάποιον άλλο. Ακόμη και τα θέματα προσωπικού θα μπορούσαν να ρυθμίζονται κεντρικότερα. Έτσι δεν μιλάμε για κατάργηση φορέων και οργανισμών αλλά κατάργηση κάποιων λειτουργιών τους. Με αυτό τον τρόπο θα ελεγθούν και τα έξοδα με μη νόμιμα αλλά μέχρι τώρα νομότυπα κριτήρια ενώ οι υπάλληλοι που θα περισσεύουν θα μεταταγούν σε άλλες θέσεις.