Αρχική Crowdsourcing στη Δημόσια ΔιοίκησηΣυγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων του δημοσίουΣχόλιο του χρήστη Μαγδαληνή Χρυσοστομίδου | 10 Ιουλίου 2011, 21:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαγδαληνή Χρυσοστομίδου' | 10 Ιουλίου 2011, 21:09

    Η εμπειρία μου (διοίκηση ΑΠΘ) ήταν σύντομη αλλά ικανή να με οδηγήσει στην παραίτηση. Αναφέρω ενδεικτικά: 1.Χρειάστηκα βεβαίωση του χρόνου εργασίας που μου αναγνωρίστηκε. Μου υποδείχθηκε να κάνω αίτηση στο πρωτόκολλο. Η εκεί υπάλληλος μου ζήτησε να επανέλθω την επόμενη εβδομάδα (ήταν Τετάρτη). Στην απορία μου γιατί τόσος χρόνος, απάντησε ότι υπάρχει μια τυπική διαδικασία - είχε προηγηθεί ένα άλλο γιατί αλλά έκρινα μάταιο να το διατυπώσω, όταν διάβασα ότι η αίτηση απευθυνόταν στον πρύτανη, δοθέντος ότι υπάρχουν τόσοι προϊστάμενοι και διευθυντές! Απάντησα με βαθύ αναστεναγμό οπότε ρωτήθηκα αν είναι επείγον και ποιος μου είπε ότι θα έπαιρνα αμέσως το έγγραφο. Ακολούθησα τηλεφώνημα στο αρμόδιο γραφείο και τελικώς συμφωνήθηκε ότι θα τελείωνε αυθημερόν η υπόθεση. Άλλη υπάλληλος έδωσε αριθμό πρωτοκόλλου.Ανέβηκα στο πρώτο γραφείο αλλά αυτή τη φορά ασχολήθηκε άλλη υπάλληλος, που διεκπεραίωσε τη διαδικασία με υπογραφές προϊσταμένου κλπ. Ξανά στο πρωτόκολλο πήρα το έγγραφο αφού απασχολήθηκαν και πάλι οι δύο προηγούμενοι υπάλληλοι. 2. Είχα μακρά εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα όταν ανέλαβα τη θέση. Δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Στο γραφείο που τοποθετήθηκα είχα απασχόληση 1-2 ωρών. Δεν άντεξα. Συμπέρασμα-πρόταση: Δεν υπάρχει έλλειμμα προσωπικού αλλά εκ γενετής έλλειμμα σωστής οργάνωσης, που κανένας δεν αγγίζει. Απασχολήθηκαν τόσοι υπάλληλοι για κάτι που ήθελε ένα κλικ στον υπολογιστή. Τα τμήματα πληροφορικής που έχουν τα πανεπιστήμια επιβάλλεται να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους – και τους φοιτητές – για σχετικά προγράμματα. Αναγκάστε τους. Αναγκάστε κάθε φορέα να κάνει απολογισμό έργου, με κυρώσεις συγκεκριμένες. Έτσι θα πάψουν και τα προσωπικά μαγαζάκια. Γιατί αυτό είναι σήμερα το δημόσιο, τουλάχιστον αυτό που γνώρισα.