• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ' | 25 Ιουλίου 2011, 21:12

    Μείωση του Δημόσιου τομέα σημαίνει μείωση του αριθμού των Δημοσίων Υπαλλήλων. Είναι αδιανόητο να μην μας αγγίζει το γεγονός ότι 200.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα έχουν χάσει μέσα στο 2011 τη δουλειά τους, ενώ να θεωρείται αδιανόητο από ορισμένους Υπουργούς ή απώληση έστω και ενός Δημόσιου υπάλληλου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Προχωρήστε λοιπόν χωρίς άλλη καθυστέρηση στην άμεση απόλυση εκείνων οι οποίοι 1. Είχαν και έχουν μειωμένη παραγωγηκότητα. Είναι αυταπόδεικτο ότι οι Δημόσιοι οργανισμοί των, υπολειτουργούσαν, γι αυτό και καταργούνται . Δηλ. μηδενικό έργο. Τουλάχιστον έδειναν παρουσία αν όχι μια φορά το μήνα, μια φορά την εβδομάδα αλλά κάθε 2η μέρα. Ποτέ κανείς απ'αυτούς τους αργόσχολους, αλλά καλοπληρωμένους, δεν ζήτησε επί χρόνια να μετατεθεί σε έλλο οργανισμό για να δουλέψει. Σήμερα όμως που κινδυνεύει να απολυθεί, το απαιτεί. 2. Μισθοδοτούνται από περισσότερους από Οργανισμούς ταυτόχρονα. Η παραπάνω απουσία τους από την οργανική τους θέση, που απαιτούσε οκτάωρη απασχόληση, τους έδεινε την άνεση να τρέχουν πίσω από κάποιον Βουλευτή υποδυόμενοι τον άνεργο, και να τουν ζητούν διορισμό και μάλιστα σε κάποιον άλλο οργανισμό που και αυτός σήμερα φιγουράρει στη λίστα των υπό κατάργηση. Και τα κατάφερνε. Η μισθοδοτική ανεξαρτησία των οργανισμών τους παρείχε πλήρη ασφάλεια αποκάλυψής τους. 3. Εχουν υποπέσει σε πειθαρχκά παραπτώματα και κυρίως αυτοί που έχουν καταχρασθεί Δημόσιο χρήμα. Είναι ανεξήγητο το γεγονός, η μετάταξη σε άλλη δημόσια θέση υπαλλήλων που έχουν καταχρασθεί δημόσιο χρήμα, να μην αποτελεί αποκλεισμό από τον Δημόσιο τομέα στο μέλλον με απώλεια και του συνόλου των περιουσιακών των στοιχείων που αποκτήθηκαν παράνομα.