• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλιος Κουκουβιτάκης' | 8 Ιουνίου 2020, 05:35

    Όταν το ποσόν στις περιπτώσεις δα) και δβ) δηλ. για επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς μυθοπλασίας/ντοκιμαντέρ/κινουμένου σχεδίου έχει φτάσει στις 20-25.000 είναι παράλογο το αντίστοιχο στις ταινίες μικρού μήκους να είναι 80.000 ευρώ (περίπτωση γ). Έτσι δεν δίνεται κανένα κίνητρο σε παραγωγούς και ιδιώτες να επενδύσουν σε ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες ξέρουμε ότι έχουν τεράστια καλλιτεχνική αξία (βραβεύονται συνεχώς στα σπουδαιότερα φεστιβάλ του κόσμου Κάννες, Κλερμόν Φεράν, Βενετία κ.ά.) και επιτρέπουν στους δημιουργούς τους να εξελιχθούν επαγγελματικά, προετοιμάζοντας τους για μεγαλύτερης διάρκειας φόρμες. Αντίθετα η παρούσα πρόταση εάν μείνει ως έχει δυστυχώς απευθύνεται μόνο σε πολύ ακριβές ξένες παραγωγές με αντίστοιχους προϋπολογισμούς (από χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία) των οποίων οι κρατικές χρηματοδοτήσεις είναι τόσο μεγάλες. Άρα έτσι δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι της ελληνικής κινηματογραφίας από ένα σημαντικό μέτρο που θα μπορούσε να βοηθήσει ιδιαίτερα ολόκληρη της αλυσίδα παραγωγής (δημιουργούς, συνεργεία, εταιρείες παραγωγής, ιδιώτες επενδυτές). Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνεται η παράγραφος γ να γίνει: γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (25.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.