• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Σταματόπουλος' | 17 Δεκεμβρίου 2020, 22:44

    Τα άρθρα 7, 8 και 9 του Ν. 4305/2014 δίνουν μεγάλο περιθώριο στους φορεις να μην ανοίξουν τα δεδομένα τους ή να το κάνουν με τρόπο που δεν βοηθάει την ανάπτυξη και την καινοτομία. Η διαφάνεια σε σχέση με την κοστολόγηση πρέπει να διασφαλίζεται και αυτό δεν ειναι εύκολο. Πρέπει να αποσαφηνιστούν πολλές ειδικές περιπτώσεις και να διενεργηθούν μελέτες σκοπιμότητας σε σχεση με το άνοιγμα των δεδομένων και την κάλυψη του κόστους παραγωγής τους σε σχέση με το όφελος από την ελεύθερη διαθεση τους. Παραδείγματα αποτελούν τα δεδομένα υγείας και τα μετεωρολογικά δεδομένα. Επίσης να τεθούν κριτήρια ποιότητας σε σχεση με την πληρότητα, τον χρόνο διάθεσης (ιδανικά σε πραγματικό χρόνο), την αξιοπιστία και φυσικά την μορφή (ψηφιακή και εύκολα επεξεργάσιμη, συνεχούς ροής). Βέλτιστες διεθνείς πρακτικές πρέπει να καταγραφούν και να χρησιμοποιηθούν από τους φορείς και αυτοί να αξιολογούνται με βάση το πόσο ανοικτοί είναι σε σχέση με το διεθνές benchmark. Διαφορετικά μια επιχειρηση στην Ελλάδα έχει συγκριτικό μειονέκτημα σε σχέση με μια αντίστοιχη επιχείρηση σε άλλη χώρα που έχει στην διάθεσή της πιο ποιοτικά ανοικτά δεδομένα με καλύτερους όρους και χωρις γραφειοκρατία. Το βασικό θέμα είναι ότι ένας φορέας που ανοίγει τα δεδομένα του με σωστό τρόπο εκχωρεί πιθανά ή υπαρκτά έσοδα, υπόκειται σε επιπλέον διαχειριστικό κόστος, και πιθανόν εκχωρεί "ισχύ" και δημιουργεί στον ίδιο ανταγωνισμό από τον ιδιωτικό τομέα. Το υπαρκτό ή "αντιληπτό" αυτό κόστος θα πρέπει να αντισταθμιστεί πρακτικά και αυτό πρέπει να γίνεται κατά περίπτωση και με διαβούλευση και πάντα ακολουθώντας καλές πρακτικές.