• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Γέροντας' | 27 Μαρτίου 2012, 23:02
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά:  

    Οι περισσότερες προτάσεις της Εθνικής Στρατηγικής είναι στη θετική κατεύθυνση. Όμως, η εμπειρία από τα έργα πληροφορικής που έχουν υλοποιηθεί μέχρι τώρα, μας οδηγεί σε κάποιες διαπιστώσεις. Πολλά έργα πληροφορικής ξεκινούν πολύ φιλόδοξα, στη πορεία υλοποιούνται λιγότερα από αυτά που είχαν προδιαγραφεί και παρόλα αυτά ο τελικός απολογισμός είναι πανηγυρικός χωρίς να μετράται με αντικειμενικό τρόπο η ανταποδοτικότητα των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την υλοποίηση τους. Παρακάτω παραθέτω κάποιες σκέψεις και προτάσεις για την καλύτερη υλοποίηση των έργων πληροφορικής – ηλεκτρονικής διακυβέρνησης: 1. Αναγκαιότητα:Θα πρέπει να είναι απόλυτα τεκμηριωμένη η αναγκαιότητα του έργου, να γίνεται φανερό πια βασική ανάγκη θα καλύψει η υλοποίησή του. 2. Εμβέλεια: Η εμβέλεια ενός έργου είναι κρίσιμη παράμετρος στην υλοποίησή του. Κάποια έργα υλοποιούνται καλύτερα σε εθνική εμβέλεια και άλλα σε τοπική. 3. Συμπληρωματικότητα: Είναι πολύ σημαντικό να μην δημιουργούνται επικαλύψεις οι οποίες δημιουργούν περιττά έξοδα και μπερδεύουν τους χρήστες των έργων. Πριν την υλοποίηση ενός νέου έργου θα πρέπει να αξιολογούνται όλα τα υφιστάμενα έργα και όλο το υφιστάμενο ψηφιακό υλικό που έχει παραχθεί. Επίσης θα πρέπει να εξετάζονται και τα έργα τα οποία έχουν ήδη προγραμματιστεί να υλοποιηθούν. Όμως, αν κάποιο σύστημα ή υλικό είναι αποδεδειγμένα απαρχαιωμένο ή μη λειτουργικό είναι προτιμότερο να εγκαταλειφθεί και να δημιουργηθεί κάτι τελείως καινούργιο από την αρχή. Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε απαρχαιωμένα συστήματα ή συστήματα τα οποία δεν είναι λειτουργικά προκειμένου να μην παραδεχτούμε ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν μπορεί να έχουμε κάνει κάποιο ανεπαρκές ή μη λειτουργικό έργο. Από την άλλη, κάποιες φορές δημιουργούμε νέα συστήματα απλά και μόνο γιατί υπάρχουν τα χρήματα, ενώ μπορεί να έχει γίνει στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο το οποίο μπορεί να είναι πολύ αξιόλογο, λειτουργικό και επαρκές για να καλύψει τις υφιστάμενες ανάγκες. 4. Διαλειτουργικότητα: Σημείο κλειδί είναι η διαλειτουργικότητα. Τα συναφή έργα πληροφορικής θα πρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε καλύτερη αξιοποίηση όλων των συναφών έργων και του σχετικού ψηφιακού υλικού. Συστήματα τα οποία είναι απομονωμένα έχουν μειωμένη χρηστικότητα. Επίσης όταν δεν υπάρχει διαλειτουργικότητα δημιουργείται πλεονασμός των δεδομένων. 5. Δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής: Είναι πολύ σημαντικό να απελευθερωθούν υγιείς δυνάμεις. Υπάρχουν πολύ καταρτισμένα στελέχη σε τμήματα πληροφορικής, τα οποία έχουν διάθεση να βοηθήσουν αφιλοκερδώς, και παραμένουν απομονωμένα. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής, τα οποία θα αναλαμβάνουν δράση για διάφορα θέματα. Θα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των φορέων του δημοσίου για την καλύτερη εκτέλεση των έργων πληροφορικής. 6. Κόστος: Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκτίμηση του προϋπολογισμού ενός έργου. Μια πρόταση για το σκοπό αυτό είναι να κατηγοριοποιηθούν τα έργα και να δημιουργηθούν τιμολόγια παρόμοια με εκείνα τα οποία χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του προϋπολογισμού των δημοσίων έργων. Επίσης το κόστος των έργων πληροφορικής θα πρέπει να περνά από διαδικασία διαβούλευσης με το δίκτυο των στελεχών πληροφορικής. 7. Βιωσιμότητα: Θα πρέπει να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των έργων πληροφορικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να είναι εξασφαλισμένοι οι απαιτούμενοι ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι για τη λειτουργία του έργου μετά την υλοποίησή του. Επίσης, θα πρέπει να θεσμοθετείται η υποχρεωτική ένταξη του παραγόμενου συστήματος στις διαδικασίες του δημοσίου οργανισμού για το οποίο υλοποιήθηκε. Πολλές φορές η δυσκολία στην χρήση ενός συστήματος κάνει τους χρήστες να είναι αρνητικοί και τελικά στην πράξη απαξιώνεται. 8. Ανταποδοτικότητα: Θα πρέπει τα έργα πληροφορικής να είναι απόλυτα ανταποδοτικά. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μητρώο μετρήσιμων δεικτών οι οποίοι να αποδεικνύουν με αντικειμενικό τρόπο σε ποιο βαθμό αξιοποιήθηκε το αποτέλεσμα του κάθε έργου πληροφορικής. Η μελέτη της ανταποδοτικότητας των έργων πληροφορικής επί της ουσίας και σε βάθος χρόνου μετά την υλοποίησή του, θα μας δώσει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τον σχεδιασμό των μελλοντικών έργων πληροφορικής. 9. Εφικτοί στόχοι: Θα πρέπει τα έργα πληροφορικής να έχουν ρεαλιστικούς στόχους και όχι υπερβολικά φιλόδοξους. Έχει παρατηρηθεί ότι έργα με υπερβολικά φιλόδοξους στόχους και ειδικά σε ότι αφορά στη συμμετοχή του εκάστοτε χρήστη του παραγόμενου συστήματος, κινδυνεύουν να απαξιωθούν. 10. Αλληλεπίδραση με συστήματα της αγοράς: Θα πρέπει κατά το σχεδιασμό των έργων πληροφορικής να αποτυπώνεται πλήρως η εικόνα των συστημάτων της αγοράς. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο το οποίο δουλεύει για αρκετά χρόνια ικανοποιητικά ίσως είναι προτιμότερο να υιοθετηθεί. Δεν υπάρχει λόγος να γίνονται πειραματισμοί οι οποίοι κοστίζουν. 11. Συνεργασία με άλλα Επιχειρησιακά Προγράμματα: Πολλές φορές γίνονται έργα πληροφορικής χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το ευρύτερο περιβάλλον. Ειδικά θα πρέπει να υπάρχει στενότερη συνεργασία μεταξύ του Ε.Π. Ψηφιακή Σύγκλιση και Ε.Π. Διοικητική Μεταρρύθμιση. Δεν είναι δυνατό να μιλάμε για έργα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης χωρίς να μιλάμε πρώτα για ανασχεδιασμό και απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών. Μιλάμε για Ευρυζωνικότητα και ποτέ σε κάποιο νέο δρόμο δεν έχει γίνει πρόβλεψη να υπάρχει κανάλι για όδευση οπτικών ινών. Θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός των έργων πληροφορικής σχεδόν με τα έργα όλων των Υπουργείων. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός με τα ευρωπαϊκά έργα (π.χ. Interreg). 12. Παραλαβή: Επειδή η παραλαβή είναι μια σημαντική διαδικασία στη υλοποίηση ενός έργου, θα πρέπει να δημιουργούνται επιτροπές παραλαβής όπου τα μέλη θα ορίζονται με τυχαίο τρόπο από το δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής. Αυτό μπορεί να γίνεται για όλα τα έργα πληροφορικής είτε εθνικής είτε τοπικής εμβέλειας. Επίσης, θα πρέπει να δημιουργούνται, πάλι με τυχαίο τρόπο, επιτροπές παρακολούθησης της πορείας των έργων σε κάποιο βάθος χρόνου.