• Σχόλιο του χρήστη 'Κανδηράκης Αντώνιος' | 12 Ιανουαρίου 2010, 00:40

    Κανδηράκης Αντώνιος To δεύτερο και τρίτο εδάφιο του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου, για το οποίο και άλλοι έχουν αναφερθεί στην συζήτηση αυτή, είναι αντισυνταγματικό και κατά την γνώμη μου θα αποσυρθεί αφού δεν το θεωρώ πιθανόν να υπερψηφιστεί. Με το σχέδιο νόμου κατ’ ουσία εισάγεται στο εσωτερικό δίκαιο η οδηγία 2009/28/ΕΚ Με την οδηγία 2009/28/ΕΚ http://eur-lex.europa.eu/Result.do?T1=V3&T2=2009&T3=28&RechType=RECH_naturel&Submit=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7 Σε αυτήν την οδηγία δεν έχουν εμφιλοχωρήσει βεβαίως παρόμοιες διατάξεις οι οποίες αποτελούν απλή αντιγραφή των εξεζητημένων θέσεων της Greenpeace και της Ελετεαν, μίας ένωσης που προωθεί τα συμφέροντα της αιολικής πλατφόρμας και βιομηχανίας http://www.greenpeace.org/greece/pres/118523/keimeno-arxwn-ape Οι θέσεις αυτές ως κοινό κείμενο αρχών των δύο οργανώσεων είχαν κατατεθεί στην «διαβούλευση» για το ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ / ΚΥΑ αριθ.49828/3-12-2008 / ΦΕΚ 2464/2008, με α.π. 10811/12-3-2007 ΥΠΕΧΩΔΕ, βλέπε υπ’ αριθμόν 77 των υπ’ όψιν της ΚΥΑ. Παρόμοιες άκρως επισφαλείς θέσεις όταν υιοθετούνται από τους πολιτικούς καθίστανται επικίνδυνες. Αποτελεί κατά την γνώμη μου ατόπημα να εμφιλοχωρούν τέτοιες θέσεις σε σχέδιο νόμου. Να αντικατασταθεί η διάταξη ως εξής : « Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής ενεργειακής κατανάλωσης καθώς και η αυξημένη χρήση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση ενέργειας και την αυξημένη ενεργειακή απόδοση, αποτελούν σημαντικές συνιστώσες της δέσμης μέτρων που απαιτούνται για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και για τη συμμόρφωση προς το πρωτόκολλο του Κιότο στη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος και προς τις περαιτέρω κοινοτικές και διεθνείς δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μετά το 2012. Επίσης, αυτοί οι παράγοντες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην προώθηση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού, στην προώθηση της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας και στη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης και περιφερειακής ανάπτυξης, ιδίως στις αγροτικές και τις απομονωμένες περιοχές». Σε αυτήν την διατύπωση κατάληξε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και επιπλέον ορίζεται ότι «προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και να περιορισθεί η εξάρτησή της από εισαγωγές ενέργειας, θα πρέπει η ανάπτυξη ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές να βρίσκεται σε στενή συνάρτηση με την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης». Για να γίνει κατανοητή η ανισότητα και η απόσταση της εν λόγω οδηγίας από τα αντισυνταγματικά και πέραν πάσης λογικής εδάφια του σχεδίου νόμου, θα τα επαναδιατυπώσω ως εξής ενοποιώντας τους στόχους που θέτει η ΕΕ με τις διατάξεις έκτακτου χαρακτήρα που θέτει το σχέδιο νόμου: « Η προστασία του κλίματος μέσω της αυξημένης συμμετοχής της ενέργειας που παράγεται από ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας, της εξοικονόμηση ενέργειας και της αυξημένης ενεργειακής απόδοσης αποτελούν περιβαλλοντικές και ενεργειακές προτεραιότητες υψίστης σημασίας για την χώρα. Οι προτεραιότητες αυτές λαμβάνονται καθοριστικά υπ’ όψιν σε περιπτώσεις στάθμισης με άλλες περιβαλλοντικές και κοινωνικές παραμέτρους». Όλοι κατανοούν πιστεύω τις επιπτώσεις κάθε είδους, σε όλους πλέον τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, αν εξειδικεύαμε έναντι της κατοικίας και των μεταφορών-μετακινήσεων με δράσεις και έκτακτα μέτρα βάσει της ανωτέρω διάταξης, κατά τον ίδιο τρόπο που το σχέδιο νόμου επιτρέπει έναντι των λοιπών τομέων όπως οι τοπικές και περιφερειακές χωροταξικές και περιβαλλοντικές προτεραιότητες οι οποίες συνδέονται και με άλλες παραμέτρους όπως η ποιότητα ζωής και η αειφορική τοπική οικονομία. Έχω την εντύπωση ότι το ΥΠΕΚΑ και η Greenpeace δεν γνωρίζουν ότι οι Περιφέρειες θα πρέπει να χωροθετήσουν τις κατάλληλες θέσεις όσον αφορά στην ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ σε συνεργασία με τις τοπικές agenda 21, εκτός αν η πολιτική τους είναι να στήνουν τις ανεμογεννήτριες με την συνοδεία ΜΑΤ όπως γίνεται πλέον με τους ΧΥΤΑ. Νομίζω ότι γίνεται επίσης κατανοητό, ότι η απόπειρα εισαγωγής παρόμοιων διατάξεων στο ισχύον δίκαιο αποτελούν πρόταγμα πέραν των αρχών της Δημοκρατίας και προσκρούουν όχι μόνο στο άρθρο 24 του Συντάγματος αλλά και σε αρκετές άλλες βασικές αρχές του και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν (ελπίζω, τι άλλο να πω), να μην γίνουν αποδεκτές από την Εθνική μας αντιπροσωπεία. Δεν στηρίζονται σε κανένα διεθνές ή εθνικό επίσημο ντοκουμέντο. Θα αναφερθώ στο έγγραφο COM(2006) 848 τελικό, Χάρτης πορείας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τον 21ο αιώνα: συμβολή στην ενίσχυση της αειφορία, ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. http://eur-lex.europa.eu/Result.do?T1=V5&T2=2006&T3=848&RechType=RECH_naturel&Submit=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7 «Με βάση την πείρα που έχει αποκτηθεί, πρέπει να καθοριστούν ορισμένες κύριες θεμελιώδεις αρχές του μελλοντικού πλαισίου πολιτικής για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Προκειμένου να αυξηθεί σημαντικό το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ, η Επιτροπή θεωρεί ότι το εν λόγω πλαίσιο θα πρέπει: 1) να βασίζεται σε μακροπρόθεσμους υποχρεωτικούς στόχους και να είναι σταθερό, 2) να προβλέπει μεγαλύτερη ευελιξία για τον καθορισμό στόχων που να καλύπτουν όλους τους κλάδους, 3) να είναι σφαιρική, περιλαμβάνοντας ιδίως τη θέρμανση και ψύξη, 4) να προβλέπει συνεχείς προσπάθειες για την εξάλειψη αδικαιολόγητων εμποδίων στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, 5) να συνεκτιμά περιβαλλοντικές και κοινωνικές πτυχές, 6)να εξασφαλίζει την οικονομική αποδοτικότητα των ασκούμενων πολιτικών, 7) να συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά ενέργειας. Να συνεκτιμούνται οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές αναφέρεται και όχι να λαμβάνονται καθοριστικά υπ’ όψιν, σε περιπτώσεις στάθμισης με άλλες κοινωνικές ή περιβαλλοντικές παραμέτρους, οι προτεραιότητες της προστασίας του κλίματος μέσω των ανεμογεννητριών. Το σχέδιο νόμου είναι φανερό ότι δεν συνάδει με αυτούς τους στόχους ούτε εξάλλου με την στρατηγική της Ε.Ε. για την αειφόρο ανάπτυξη, βλέπε «Η δέσμευση της Ε.Ε. για την αειφόρο ανάπτυξη». Αναφέρεται σε αυτό το ντοκουμέντο, ότι ως προς τον στόχο του περιορισμού των κλιματικών αλλαγών και του κόστους και των αρνητικών συνεπειών για την κοινωνία και το περιβάλλον, «ο καθορισμός νέων στόχων πρέπει να βασίζεται σε εμπεριστατωμένη ανάλυση των δυνατοτήτων και της οικονομικής αποδοτικότητας των νέων μέτρων. Καθ’ όλες τις προαναφερόμενες διαδικασίες, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ιδιαιτερότητες των κρατών μερών και η ανάγκη για ευελιξία ως προς την διαμόρφωση του μείγματος μορφών ενέργειας στο οποίο βασίζονται… τα κράτη μέλη πρέπει να προωθήσουν την χρήση της βιομάζας (δεν έχω επαγγελματικά ή άλλα συμφέροντα σε αυτόν τον τομέα, όμως αφήνω ένα μικρό κτήμα που έχω να δασώσει για λόγους εκμετάλλευσης της βιομάζας που παράγεται, για τις δικές μου ανάγκες. Για να αυξηθεί η παραγωγή βιομάζας για λόγους αυτοκατανάλωσης, θα πρέπει να τροποποιηθούν κάποιες διατάξεις του ν.998/79 μετά την οριστικοποίηση των δασικών χαρτών), με την προοπτική της διαφοροποίησης των πηγών προμήθειας καυσίμων της ΕΕ, της μείωσης των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου και της προσφοράς νέων ευκαιριών εσόδων και απασχόλησης σε αγροτικές περιοχές, με την προώθηση προτάσεων στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης για την βιομάζα και στους τρεις τομείς του : θέρμανση και ψύξη, ηλεκτρική ενέργεια και μεταφορές. Τούτο θα πρέπει να αναπτυχθεί στο πλαίσιο μίας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την βιοενέργεια πέραν του 2010». Διαπιστώνουμε ότι καθορίζεται η συμμετοχή των ανεμογεννητριών άκρως μονόπλευρα σε βαθμό «μεγάλης παρεξηγήσεως» για να παραμείνω στα πλαίσια της ευπρέπειας που απαιτεί η ελπίζω διαβούλευση και όχι φύλλο συκής προαποφασισμένων ενεργειακών και άλλων επιλογών. Τα περί στόχου 20% να αφαιρεθούν. Αρκετά με τους μεγάλους στόχους. Είδαμε που οδήγησαν οι προηγούμενοι μεγάλοι στόχοι, όπως αυτού των Ολυμπιακών, στην υπόθεση του χρηματιστηρίου και σε αυτήν της Siemens. Μας αρκεί το 18%. Όχι άλλες μεγάλες ιδέες, δεν κοιτάμε τα χάλια μας ; Να αφαιρεθεί ο επιμερισμός για την ηλεκτρική ενέργεια. Αντιγράφω από την οδηγία 2009/28/ΕΚ αιτιολογική σκέψη 11, «είναι ανάγκη να τεθούν διαφανείς και αδιαμφισβήτητοι κανόνες για τον υπολογισμό του μεριδίου και για τον καθορισμό των πηγών αυτών». Στον κλάδο της θέρμανσης και της ψύξης αναλογεί περίπου 50% της συνολικής τελικής κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ και είναι μεγάλο το δυναμικό οικονομικώς αποδοτικής αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, συγκεκριμένα βιομάζας, ηλιακής και γεωθερμικής ενέργειας. Ωστόσο, από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προέρχεται επί του παρόντος λιγότερο από 10% της ενέργειας που καταναλώνεται για θέρμανση και ψύξη, πράγμα που σημαίνει ότι μακράν απέχει η αξιοποίηση του δυναμικού αυτού.. Στα σενάρια των κ.κ. Λάλα Δημητρίου πρώην προέδρου της Ελετεαν, Παπασταματίου Παναγιώτη, διευθυντή ανάπτυξης της εταιρείας ΕΝΤΕΚΑ και αντιπροέδρου της Ελετεαν, Βασιλάκου Νίκου πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Παραγωγών ΑΠΕ (EREF) τα οποία εμπεριέχονται στο φυλλάδιο της Ελετεαν «2010-2020 η δεκαετία του ανέμου» Ιούνιος 2009, ο ηλεκτρισμός συμμετέχει υπερμέτρως στον επιμερισμό προβλέποντας μερίδιο 3,22 από μεταφορές, 6,57 από θερμότητα και 8,21 από ηλεκτρισμό. Για τον ηλεκτρισμό το σενάριο που προωθείται ως προς τον επιμερισμό απαιτεί 9.040-11.300 MW για υπολογισμούς 18%, ας κάνουμε τους υπολογισμούς για το ποιο θα είναι το μέγεθος με 20% στην συνολική κατανάλωση και 40% από ηλεκτροπαραγωγή. Ως προς την όχι και τόσο αγνή παρόρμηση να θέτουμε τον στόχο ψηλά, να αναφέρω ότι όπως προκύπτει από τα πρακτικά «Το Πρωτόκολλο του Κυότο. Μια πρόκληση για την ανάπτυξη και την απασχόληση-16/2/2005) ΓΣΕΕ, Greenreace, Attac Ελλάς, συζήτηση σελ. 78, όπως ανέφερε ο κ. Κολιοπάνος Θεόδωρος τ. Υφυπουργός Περιβάλλοντος ΠΑΣΟΚ αυτολεξεί :«..πρίν μερικά χρόνια τον Δεκέμβρη του 1997 ήμουν στο Κυότο, με πολλούς άλλους όπως ο κ. Λάλας και είχα την ευθύνη για λογαριασμό της Ελλάδας….Μια άλλη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι, επειδή ακούγεται ότι στην Ελλάδα χαρίστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνοντας της το δικαίωμα, αντί να μειώσει, να περιορίσει την αύξηση της στο 25%. Αυτό δεν είναι αλήθεια, δεν χαρίστηκε σε κανένα τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είχε καν το περιθώριο να το κάνει αυτό. Μάλιστα λαμβάνοντας υπόψη ένα σωρό παραμέτρους, που ισχύουν για κάθε χώρα, δηλαδή εγχώριες πηγές ενέργειας όπως ο λιγνίτης στην Ελλάδα. Για την Ελλάδα η δέσμευση ήταν όχι στα πυρηνικά εργοστάσια. Μας έδωσε την δυνατότητα για αύξηση μέχρι 30%. Και εμείς , αφού κουβεντιάσαμε και για να διευκολύνουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος, αλλά και για να δεσμευτούμε όσο γίνεται περισσότερο, από μόνοι μας σε μία δεύτερη φάση δεχτήκαμε το 25%». Ας βγάλουν οι Έλληνες πολίτες και τα μέλη της εθνικής Αντιπροσωπείας τα συμπεράσματα τους, υπολογίζοντας πόσο έχει στοιχίσει στην ΔΕΗ και στην Εθνική οικονομία αυτή η αυτοδέσμευση. Όποιοι επιθυμούν να θέτουν ψηλά τον πήχη να τον υπερπηδούν μόνοι τους. Αρκετά και ως εδώ με τις μεγάλες ιδέες. Εν κατακλείδι το σχέδιο νόμου εκ του πρώτου άρθρου αποδεικνύει την ανεπάρκεια του. Δεν ενσωματώνει την οδηγία 2009/28/ΕΚ, δεν συνοδεύεται από αιτιολογική έκθεση, προκαταλαμβάνει με προχειρότητα (ας πούμε) τους επιμερισμούς και τα συμπεράσματα για την κατάρτιση του Εθνικού σχεδίου δράσης για την ανανεώσιμη ενέργεια. Αυτό σημαίνει ενδεχομένως ότι έχουν προκαταβολικά γίνει δεκτά τα σενάρια των εντόπιων υποστηρικτών της αιολικής πλατφόρμας ως προς τους επιμερισμούς, κατά παράβαση της κοινοτικής οδηγίας. Το εθνικό σχέδιο δράσης πρέπει να κατατεθεί έως την 30η Ιουνίου του 2010. Επομένως πρέπει να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου και να συνεχιστεί η διαβούλευση με καθαρά επιστημονικά και εθνικά κριτήρια ως προς ενδεχόμενη αναθεώρηση του ενεργειακού μας μείγματος βάσει μακρόχρονου σχεδιασμού και σοβαρών οικονομικοτεχνικών μελετών. Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν επίγνωση των συνεπειών από κάθε σενάριο και δεν θα λησμονήσω να υπενθυμίσω το ζήτημα των μεγάλων υδροηλεκτρικών τα οποία πρέπει να συμμετέχουν στους υπολογισμούς, γιατί αν δεν κάνω λάθος το Ελληνικό και μόνο θεσμικό πλαίσιο τα αποκλείει άγνωστο γιατί.. Επίσης δεν ενσωματώνονται στο σχέδιο νόμου τα κοινά έργα μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών (όπως η Αλβανία και η Σερβία) τα οποία μπορούν να συνεισφέρουν στον εθνικό δεσμευτικό στόχο ο οποίος θα δείξει αν είναι και τόσο δεσμευτικός μετά τις εξελίξεις στην σύνοδο της Κοπεγχάγης. Η οδηγία κακώς δεν θέτει κριτήρια αειφορίας για την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΕΠ όπως θέτει για τα βιοκαύσιμα. Στην επιτροπή για το Εθνικό σχέδιο δράσης έχει διοριστεί ως Πρόεδρος ο κ. Λάλας Δημ. με αναπληρωτή τον κ. Βασιλάκο Νικ. της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας παραγωγών ενέργειας από ΑΠΕ. Συμμετέχουν και οι κ. Χαραλαμπίδης Νίκος της Greenpeace και Παπασταματίου Παν. της Ελετεαν , ΕΝΤΕΚΑ..Το αναφέρω άνευ σχολίων. adkanzar@gmail.com