• Σχόλιο του χρήστη 'Mανώλης Παπαδάκης, Δασολόγος' | 13 Ιανουαρίου 2010, 13:26

    Αξιότιμη κα Υπουργέ Υ.Π.Ε.Κ.Α. Σας διαβιβάζω το παρακάτω κείμενο για την διαβούλευση του νομοσχεδίου του Υπουργείου σας, που αναφέρεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το οποίο έχει δημοσιευτεί και στον τοπικό τύπο των Χανίων. ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Απόψεις και προτάσεις για το υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου <>. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι ανανεώσιμές πηγές ενέργειας μπορούν να προάγουν αλλά και θα επιταχύνουν παραπάνω την ανάπτυξη της χώρας μας καθώς και ότι μπορούν να σταθεροποιήσουν την κλιματική αλλαγή , να συντηρήσουν και να διατηρήσουν την ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος ικανοποιητικότερα, όσο η δυναμική της χρήση τους μεγεθύνεται . Είναι θέματα που έχουν αναλυθεί και συζητηθεί αρκετά αλλά δεν θα εισέλθω σε αυτά με περαιτέρω επιχειρήματα. Με το σημείωμα αυτό επιθυμεί και η δική μου ταπεινότητα να καταθέσει τις απόψεις της και τις προτάσεις της στην κρίση των τοπικών κοινωνιών του νομού μας και των αιρετών αρχόντων μας, μιας και όλους, μας έχει ταλανίσει τα δύο τελευταία χρόνια η εγκατάσταση ΑΠΕ στο <> και σε άλλα μέρη καθώς και στο Υ.ΠΕ..ΚΑ στην διαβούλευση του νομοσχεδίου. Με την παρ. 2 του άρθρου 3 αντικαθίσταται το άρθρο 8 του Ν. 3468/2006 και καθορίζονται οι αρμοδιότητες της δασικής υπηρεσίας όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της έκτασης σύμφωνα με το αρθ.14 του Ν.998/79και της έγκρισης επέμβασης σύμφωνα με το άρθρο 58 παρ. 2 του Ν. 998/79 όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα για την εγκατάσταση ΑΠΕ & Σ.Η.Θ.Υ.Α. Η παρ. 5α ορίζει ότι εκδίδεται έγκριση επέμβασης εντός δασών και δασικών εκτάσεων τις οποίες διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία για την εγκατάσταση ΑΠΕ & Σ.Η.Θ.Υ.Α.,στην δε παρ. 5γ ορίζεται ότι προωθούνται όλες οι ενέργειες από την διοίκηση για την έγκριση επέμβασης, ανεξάρτητα των ενστάσεων κατά της πράξης χαρακτηρισμού και συνεπώς της τελεσιδικίας της. Η έννοια όμως της διαχείρισης και της κυριότητας δεν είναι ταυτόσημες ούτε αλληλεπικαλυπτόμενες και αυτό προκύπτει από το εμπράγματο δίκαιο όπου δεν αναφέρεται ως στοιχείο εμπραγμάτου δικαιώματος ή διαχείριση αλλά και από τα άρθρα 9 & 10 του Ν. 3208/03 για την διάκριση δασικής ιδιοκτησίας και τα δικαιώματα κυριότητας του Δημοσίου σε δάση, δασικές και εν γίνει εκτάσεις . Επίσης με την 1064/80 απόφαση ΣτΕ και την 441/80 απόφαση ΝΣΚ η οποία έγινε αποδεκτή με την 182664/3224/11-10-80 απόφαση του Υπ. Γεωργίας την τελική κρίση περί υπάρξεως δικαιώματος κυριότητας σε κάθε αμφισβήτηση ή διένεξη ανεξαρτήτως του βάρους αποδείξεως εμπραγμάτου δικαιώματος σύμφωνα με το άρθρο 62 του Ν. 998/79 έχουν πάντοτε τα Δικαστήρια. Είναι δεδομένο ότι για τα δάση , δασικές και εν γένει εκτάσεις τα δικαιώματα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου προκύπτουν από τους Ν.147/1914 και Ν.262/1914 για τις Νέες Χώρες εκτός των περιπτώσεων του άρθρου 10 του Ν.3208/2003. Επίσης είναι γεγονός ότι προβάλλονται από τους πολίτες αμφισβητήσεις για τα παραπάνω δικαιώματα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, αφού δεν έχει επιλυθεί το ιδιοκτησιακό αυτό ζήτημα στην Κρήτη και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, με τη σύνταξη του εθνικού κτηματολογίου. Με τα όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω, με τις διαδικασίες που επιβάλλονται από το άρθρο αυτό του νομοσχεδίου, είναι δυνατόν να υπάρξουν νομικές εμπλοκές και αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων που θα εγκατασταθούν Α.Π.Ε & Σ.Η.Θ.Υ.Α (εφ’ όσον κάποιοι φερόμενοι ιδιοκτήτες θα προσφύγουν στα πολιτικά δικαστήρια και δικαιωθούν) και ζητήματα καθυστερήσεων και αποζημιώσεων,(εφόσον ένας πολίτης κριθεί από τα δικαστήρια ιδιοκτήτης μιας έκτασης, ενόσω έχει παραχωρηθεί σαν δημόσια και έχουν εγκατασταθεί Α.Π.Ε.)κ.τ.λ που δεν προβλέπονται πως θα επιλυθούν από το σχέδιο νόμου. Τέλος η διαδικασία έκδοσης πράξης χαρακτηρισμού είναι ενδικοφανής διαδικασία (ύστερα από αποφάσεις του ΣτΕ) και για να τελεσιδικίσει, οφείλει υποχρεωτικά να εξετάζεται σε πρώτο και δεύτερο βαθμό από τις επιτροπές του αρθ.10 τουΝ.998/79 με την τελική κρίση να έχει το ΣτΕ. Στο σημείο αυτό η πρότασή μου είναι η εξής: Εάν μετά την έκδοση της πράξης η των πράξεων χαρακτηρισμού, οι εκτάσεις που προορίζονται για να εγκατασταθούν Α.Π.Ε & Σ.Η.Θ.Υ.Α, και των συνοδών έργων τους (δίκτυα, οδοποιία, κ.λ.π.) εμπίπτουν, στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, να κινούνται παράλληλα οι διαδικασίες ,της επίλυσης της αμφισβήτησης του χαρακτήρα εφόσον γίνει ένσταση στις επιτροπές του αρθ.10 του Ν.998/79 και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στα πολιτικά δικαστήρια ,υπό την προυπόθεση ότι δεν υπάρχουν τίτλοι που αναφέρονται στο αρθ.10 Ν.3208/2003, με ενάγουσα αρχή το Ελληνικό Δημόσιο και εναγόμενους όλους τους φερομένους ιδιοκτήτες. Παράλληλα να κηρύσσεται η παραπάνω έκταση και οι εκτάσεις των συνοδών έργων σε αναγκαστική απαλλοτρίωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3175/2003 υπέρ του Δημοσίου κάτι που προβλέπετε από το Σύνταγμα για δάση και δασικές εκτάσεις (άρθρο 117 παρ. 4 ). Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω τρείς επισημάνσεις: 1. Για όλες τις παραπάνω διαδικασίας θεσπίζεται προτεραιότητα έναντι άλλων δικών σε όλα τα επίπεδα, των υποθέσεων που πρέπει να κριθούν διότι αδιαμφισβήτητα είναι θέματα που προάγουν την Εθνική Οικονομία, διατηρούν και συντηρούν την σταθερότητα του φυσικού περιβάλλοντος. 2. Να θεσπισθεί ότι οι τιμές των υπό απαλλοτρίωση εκτάσεων καθορίζονται από τις αντικειμενικές τιμές των Δ.Ο.Υ που ισχύουν σε κάθε περιοχή και να καταργηθεί η διάταξη της παραγράφου 12 του αρθ.45 Ν.998/79 όπως τροποποιήθηκε με το Ν.3208/03 και αφορά το αντάλλαγμα χρήσης για μια έκταση που μεταβάλλετε ο προορισμός χρήση της για την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. 3. Να θεσπιστεί ετήσιο αντάλλαγμα ενοικίου χρήσης των εκτάσεων που θα εγκατασταθούν Α.Π.Ε & Σ.Η.Θ.Υ.Α(εκτός των συνοδών έργων) σε αναλογία με την αξία του ακινήτου. Οι ετήσιες αυτές πρόσοδοι θα κατατίθενται σε ένα λογαριασμό για να αποτελέσουν, σε περίπτωση δικαστικής κρίσεως μιας έκτασης σαν ιδιωτικής το αντάλλαγμα της απαλλοτρίωσής της. Σε αντίθετη περίπτωση το ποσό αυτό κατατίθεται με ισόποσο τρόπο στο Ταμείο Πράσινης και στο Περιφερειακό Ταμείο. Άλλωστε έντονα φημολογείται ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων εγκατάστασης Α.Π.Ε σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις οι εταιρείες καταβάλλουν ανταλλάγματα στους φερόμενους ιδιοκτήτες. Στο αρθ. 7 του νομοσχεδίου αναφέρεται η κατανομή του 3%προ Φ.Π.Α της τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. Η δική μου πρόταση είναι ως εξής: Το 2% του ποσού αυτού να κατατίθεται για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος της Χώρας μας και το υπόλοιπο 1% να καταβάλλεται ισόποσα στον οικείο Ο.Τ,Α, στο Περιφερειακό Ταμείο για έργα ,εργασίες και μελέτες περιβάλλοντος, στο Κ.Α.Π.Ε για έρευνα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στο Πράσινο Ταμείο. Το μέτρο θα αφορά νέες και παλαιές εγκαταστάσεις Α.Π.Ε. Μπορεί βέβαια το ποσοστό του 3% μπορεί να είναι και μεγαλύτερο. Τα φωτοβολταϊκά που εξαιρούνται αυτού του μέτρου να θεσπισθεί να συνεισφέρουν με 1% στην ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος της Χώρας μας. Το μέτρο θα αφορά νέες και παλαιές εγκαταστάσεις . Με το εδάφιο β της παρ. 3 του Ν.3468/06 έχει θεσπιστεί ότι αποτελεί στοιχείο της αξιολόγησης για την χορήγηση άδειας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας η συμμετοχή φυσικών, νομικών προσώπων ,κ.λ.π από τον οικείο Ο.Τ.Α όπου πραγματοποιούνται τέτοιου είδους επενδύσεις. Η πρότασης μου είναι να θεσπισθεί υποχρεωτικά η συμμετοχή αυτή με ένα ποσοστό 10%-15% του μετοχικού κεφαλαίου, μέσω μεριδίων δια των αναπτυξιακών εταιριών των Ο.Τ.Α, και των ιδίων, ύστερα από μια σειρά προτεραιότητας,(δημότες, παρακείμενοι δημότες κ.λ.π) στους οποίους κατασκευάζονται αυτά τα έργα , από ένα ποσοστό παραγωγής και πάνω. Με τα παραπάνω ευελπιστούμε ότι συνεισφέρουμε στον υφιστάμενο διάλογο για την καλύτερη αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών. Μανόλης Παπαδάκης Δασολόγος στην Δνση Δασών Χανίων