Αρχική Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης ΚτιρίωνΆρθρο 8 – Ελάχιστες προδιαγραφέςΣχόλιο του χρήστη Κ. Γράψας | 13 Ιανουαρίου 2010, 19:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ. Γράψας' | 13 Ιανουαρίου 2010, 19:50

    1.2 Αδυναμία εφαρμογής των ανωτέρω απαιτεί επαρκή τεχνική τεκμηρίωση σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τις επικρατούσες συνθήκες. -------------------------------- Με ποιό τρόπο εξασφαλίζεται η επαρκής αξιολόγηση πιθανών λύσεων και στρατηγικών σωστού Αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που θα έχει ως αποτέλεσμα ένα κτήριο του οποίου οι ενεργειακές ανάγκες είναι πράγματι οι ελάχιστες δυνατές (χωρίς τη βοήθεια τεχνολογία ή μόνωσης) αλλά μέσω του σχεδιασμού του? Θεωρείται η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών με τεχνολογικά-τεχνητά-εμπορικά μέσα, ίσης αξίας με την ανάλογη κάλυψη τους από φυσιολογικούς-φυσικούς τρόπους που προκύπτουν μέσω σωστού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της επίπονης διαδικασίας ελέγχου σχεδιαστικών αναλλακτικών λύσεων? (πράγμα που θα σήμαινε ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση από το σωστό αρχιτεκτονικό σχεδιαμό) Επιβάλεται η σωστή μη ενεργοβόρα αρχιτεκτονική μέσω των 'ελάχιστων απαιτήσεων' του ΚΕΝΑΚ ή ΜΌΝΟ η χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση με τεχνολογική-τεχνητή υποστήριξη σε κτηρία που θα κατασκευάζονται χωρίς αρχιτεκτονική σκέψη και με όχι βέλτιστο μη-ενεργοβόρο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και θα βασίζονται στο μηχανολογικό τους εξοπλισμό? (Το κτήριο ως ηλεκτρική συσκευή δηλαδή και όχι ως χώρος ζωής). Θα καταλήξει η τεχνική τεκμηρίωση για την μη επιλογή λύσεων αρχιτεκτονικού σχεδιασμού να είναι σαν αυτή που ήδη κάνουμε δηλώνοντας ότι 'το κτήριο εντάσσεται στο περιβάλλον' και γίνεται δεκτή από το κράτος χωρίς καν να ελέγχεται εαν το περιβάλλον έχει ληφθεί καν υπόψη? Θεωρώ ότι πρέπει να απαιτήται επίδειξη εξέτασης εναλακτικών αρχιτεκτονικών λύσεων σε επίπεδο προσχέδιου και επιλογή της βέλτιστης λύσης βάσει των ενεργειακών καταναλώσεων. Η μη επιλογή της βέλτιστης λύσης πρέπει τότε να τεκμηριώνεται με αναφορά στους παράγοντες που οδήγησαν στην επιλογή άλλης λύσης. Παρολα αυτά είναι απαραίτητο ο σχεδιαστής να εφαρμόζει τη διαδικασία θεώρησης, εξέτασης και αξιολόγησης εναλλακτικών σχεδιαστικών λύσεων σε επίπεδο προσχεδίου και η διαδικασία αυτή (αρχιτεκτονικού σχεδιασμού) να παρουσιάζεται και περιγράφεται απαραίτητα και επαρκώς πριν η εξέταση της υπό έγκριση μελέτης προχωρήσει στα επόμενα στάδια. Έτσι μόνο θα εξασφαλισθεί η δημιουργία σχεδιαστικής συνείδησης υπεύθυνου, περιβαλλοντικά φιλικού και φυσιολογικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που θα εξασφαλίσει την απαραίτητη στροφή στο σχεδιασμό μη ενεργοβόρων περιβαλλοντικά φιλικών κτηρίων. Ειδικά σε μια χώρα που αρχιτεκτονικό σχεδιασμό δεν παράγουν οι αρχιτέκτονες μόνο αλλά όλοι οι μη-αρχιτέκτονες μηχανικοί.