• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΗΣ' | 2 Ιουνίου 2012, 21:49

    Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η εξόρυξη και εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών συμβάλλει τα μέγιστα στην διασφάλιση ενός υψηλού βιοτικού επιπέδου ζωής των ανθρώπων και την δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας και νέων θέσεων εργασίας. Είναι επίσης γνωστό ότι η εξορυκτική δραστηριότητα εκ της φύσης της δημιουργεί περιβαλλοντικό αποτύπωμα που ωστόσο υπό προυποθέσεις αυτό μπορεί να είναι προσωρινό, περιορισμένο και αναστρέψιμο.αυτές τις προυποθέσεις τις θέτουν μια πλειάδα νόμων , κανονισμών και προτύπων που διέπουν σήμερα την λειτουργία της εξορυκτικής δραστηριότητας και διασφαλίζουν την προσταστασία του περιβάλλοντος.τίθεται λοιπόν το ερώτημα προς τι αυτή η μηδενιστική αντίληψη για την μεταλλεία και ο αποκλεισμός περιοχών ακόμα και για μεταλλευτική έρευνα(ζώνη Α&Β) και ανεξάρτητα αν είναι σε ισχύ η περιβαλλοντική αδειοδότηση για μεταλλευτική δραστηριότητα στις περιοχές αυτές? Προτείνεται κατ ελάχιστο 1. Στην ζώνη Β να επιτρέπεται η μεταλλευτική έρευνα σε υφιστάμενους δασικούς δρόμους 2. Να επιτρέπεται η υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα στην ζώνη Β με τους χώρους επέμβασης να βρίσκονται εντός της ζώνης Γ ή εκτός των ορίων του ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ Είναι πρωτίστως όμως αναγκαίο η οριοθέτηση των ζωνών να αποτυπώνεται με συγκεκριμένες συντεταγμένες και να τεκμηριώνεται η επιλογή τους και η οποιαδήποτε απόφαση περιορισμού εξορυκτικής δραστηριότητας να προέρχεται από αιτιολογημένη στάθμιση όλων των παραγόντων.