• Σχόλιο του χρήστη 'Παύλος Αθανάσιος' | 4 Ιουνίου 2012, 12:11

    Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η εξόρυξη και εκμετάλλευση των ορυκτών πρώτων υλών συμβάλλει τα μέγιστα στην διασφάλιση ενός υψηλού βιοτικού επιπέδου ζωής των ανθρώπων και την δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας και νέων θέσεων εργασίας ειδικά σε εποχές σαν και αυτή Λαμβάνοντας υπ όψιν την παραγωγή ορυκτών πρώτων υλών εντός των πλαισίων της βιώσιμης ανάπτυξης (οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική διάσταση, περιβαλλοντικές επιταγές), καλό θα ήταν να σκεφτούμε κάποιες αλλαγές επί του Προεδρικού Σχεδίου για τον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού, έτσι ώστε και να αναδεικνύεται η αξία του ορυκτού πλούτου αλλά και να διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος . Συγκεκριμένα: 1. Στις περιοχές Προστασίας της Φύσης (Ζώνες Β) να επιτραπεί η μεταλλευτική έρευνα σε περιοχές που υφίσταται η σχετική άδεια και είναι σε ισχύ οι περιβαλλοντικοί όροι, στην λογική ότι οι όποιες επιπτώσεις της είναι προσωρινές και αναστρέψιμες. Για την διενέργεια της δεν θα πρέπει να υπάρχει αποψίλωση δένδρων και θα εστιαστεί κατά κύριο λόγο σε υφιστάμενους δρόμους προσπέλασης συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων. (αρθρ. 3 παρ β4) 2. Να παραληφθεί ο όρος ‘παραδοσιακός χαρακτήρας’ ο οποίος είναι ασαφής και περιοριστικός 3. Να παραληφθεί ο όρος περί ‘αποκλειστικής τοπικής χρήσης’ ο οποίος δεν συνάδει με το κριτήριο της οικονομικότητας του κοιτάσματος και την αναμενόμενη συμβολή στον εξαγωγικό τομέα και ως εκ τούτου στο σύνολο της εθνικής οικονομίας. 4. Η ειδική οικολογική αξιολόγηση να υποβάλλεται μόνο για περιοχές SPA ή SCI 5. Στην ζώνη Β να επιτρέπεται η εκμετάλλευση κοιτασμάτων μόνο υπόγεια και από χώρους που θα ξεκινούν εντός της ζώνης Γ ή εκτός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού 6. Η αποψίλωση δένδρων κλπ να επιτρέπεται στην ζώνη Γ για την εξυπηρέτηση της μεταλλευτικής έρευνας και στο χώρο που θα καταλαμβάνουν τα συνοδά έργα της υπόγειας εκμετάλλευσης στην επιφάνεια, σύμφωνα πάντα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους και τις εντολές της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας Πέραν των ανωτέρων κρίνεται πρωτίστως αναγκαίο η οριοθέτηση των ζωνών να αποτυπώνεται με συγκεκριμένες συντεταγμένες και να τεκμηριώνεται η επιλογή τους και η οποιαδήποτε απόφαση περιορισμού εξορυκτικής δραστηριότητας να προέρχεται από αιτιολογημένη στάθμιση όλων των παραγόντων.