• Προφανώς το πνεύμα του νόμου είναι η ταχεία ανάπτυξη των επενδύσεων που εκκρεμούν σήμερα. Το ερώτημα είναι σε ποιο περιβάλλον θα γίνει αυτή η ανάπτυξη. Η άναρχη και βεβιασμένη εισχώριση στο σύστημα τεχνολογιών επιβαρυντικών για τα υφιστάμενα δίκτυα και ταυτόχρονα η τροχοπέδηση άλλων τεχνολογιών σταθεροποιητικών σε αυτά (όπως τα ΜΥΗΕ) δημιούργησε μια χαοτική κατάσταση η οποία σε καμία περίπτωση δε λύνεται με την επιβολή εγγυήσεων χρήσης ηλεκτρικού χώρου, ιδίως όταν αυτός είναι θεωρητικός και σε καμία περίπτωση υφιστάμενος τεχνικά με τις τεχνικές προϋποθέσεις που εξετάζεται σήμερα. Εύλογο είναι το ερώτημα , ποιος σοβαρός επενδυτής θα δεσμεύσει τα χρήματά του, δεδομένου του κόστους του χρήματος και της έντονης ανασφάλειας απώλειάς τους λόγω τόσο τεχνικών αβεβαιοτήτων όσο και δυσχερειών της αγοράς. Η πρόσθετη λοιπόν επικινδυνότητα της επένδυσης, η οποία τίθεται στο αρχικό στάδιο υλοποίησής της, λειτουργεί άκρως αντιφατικά ως προς το πνεύμα του νόμου και της εν γένει εξέλιξης και ανάπτυξης των ΑΠΕ όπως αυτή ορίζεται βάσει των προσδοκιών της ΕΕ. Είναι αναγκαίο λοιπόν να αποσυρθεί άμεσα η συγκεκριμένη διάταξη και να δοθούν κίνητρα και όχι εμπόδια για την ανάπτυξη τεχνολογιών ευνοϊκών για τα δίκτυα. Το πλήθος των ανεφάρμοστων διατάξεων του Ν. 3468 ως προς την άρση ανενεργών αδειών οι οποίες καταλαμβάνουν χώρο στο δίκτυο και συγχρόνως η επιβολή πρόσθετων μέτρων καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα, δημιουργούν έντονα τη βεβαιότητα μιας νέας αποτυχίας και ακόμα χειρότερα τη δημιουργία μιας νέας κατάστασης πολύ χειρότερης της σημερινής. Η αφοριστική στάση σας απέναντι στα ΜΥΗΕ επί σειρά ετών και το σημερινό χτύπημα κάτω από τη μέση με την επιβολή εγγυητικών και λοιπόν οικονομικών δεσμεύσεων μόνο προς την ανάπτυξη του κλάδου δεν οδηγούν! Παράγραφος 3 Αρθρο 1. παρ.3: «Με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης το ποσό της εγγυητικής επιστολής μειώνεται στο ένα τέταρτο του αρχικού ποσού.» Προφανώς η εγγυητική επιστολή έχει το όποιο «νόημα» μέχρι τη θέση σε ισχύ της σύμβασης σύνδεσης. Με αυτήν ρυθμίζονται θέματα αποπληρωμής του κόστους των έργων και καταβάλλεται το σύνολο του τιμήματος για την κατασκευή των έργων. Άρα γιατί να παραμείνει έστω και το ¼ της εγγυητικής; «Στην περίπτωση χορήγησης μιας κοινής Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης για την σύνδεση περισσοτέρων των τριών ( 3) σταθμών διαφορετικού ενδιαφερομένου στο Σύστημα ή το Δίκτυο, η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται στους ενδιαφερόμενους, μετά από αίτημα τους, εάν εντός διαστήματος ενός ( 1) έτους από την χορήγηση της δηλωθεί υπαναχώρηση ενός από αυτούς για την κατασκευή του σταθμού υπό την προϋπόθεση ότι έχει ανακληθεί η οικεία άδεια παραγωγής ή η οικεία προσφορά σύνδεσης για τους σταθμούς του άρθρου 4 του ν. 3468/2006, μετά από αίτημα του ενδιαφερόμενου» Σχόλιο : Πρέπει να καταργηθεί η «κοροϊδία» των κοινών όρων σύνδεσης. Είναι αδύνατον να υλοποιηθούν έργα με κοινούς όρους σύνδεσης λόγω της ιδιαίτερης δυσκολίας σύγχρονης αδειοδοτικής τους ωρίμανσης και οικονομικής δυνατότητας να υλοποιηθούν συγχρόνως πληρώνοντας τα έργα σύνδεσης με το δίκτυο. Στην όποια περίπτωση η υποχρέωση προσκόμισης εγγυητικής σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο περιπλέκει επιπλέον το πρόβλημα. Η ρύθμιση ,που προβλέπει την δυνητική επιστροφή της εγγυητικής αν έστω ένας υπαναχωρήσει οικειοθελώς αιτούμενος ανάκληση της άδειας παραγωγής του έργου του, δεν ρυθμίζει την περίπτωση που δεν υπαναχωρεί αλλά καθυστερεί ή αδυνατεί να πληρώσει την υλοποίηση του κατανεμηθέντος με τους κοινούς όρους σύνδεσης τιμήματος και γενικά κωλυσιεργεί την υλοποίηση του σταθμού του χωρίς όμως να παραιτείται ζητώντας ανάκληση της άδειας παραγωγής. Η τυχόν επιμονή σε αυτή την ρύθμιση όχι απλά δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα το περιπλέκει επιπλέον. «Η εγγυητική επιστολή δύναται να επιστρέφεται στον ενδιαφερόμενο μετά από αίτημά του, σε περίπτωση που ο σταθμός δεν μπορεί να υλοποιηθεί λόγω έκδοσης από την αρμόδια αρχή απόφασης απόρριψης σχετικού αιτήματος για χορήγηση άδειας χρήσης νερού για τη λειτουργία του σταθμού, όπου αυτή προβλέπεται ως προαπαιτούμενο από τις κείμενες διατάξεις.» Σχόλιο: Πρέπει να προβλέπεται η επιστροφή της εγγυητικής όχι μόνο για τη μη λήψη της άδειας χρήσης νερού αλλά και σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν ολοκληρώνεται η διαδικασία με υπαιτιότητα της διοίκησης. « Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄ , ε’ και ζ΄ έως και ιε΄ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται μέχρι τις 30.06.2013, εξετάζονται από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.». Η παράγραφος αυτή πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής: «5. Αιτήσεις για χορήγηση προσφορών σύνδεσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής των περιπτώσεων δ΄, ε’ και ζ΄ έως και ιε΄ του πίνακα τιμολόγησης παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, της περίπτωσης β΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 (Α΄ 129), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), οι οποίες υποβάλλονται ή έχουν υποβληθεί ή έχει εκδοθεί προσφορά σύνδεσης (οριστική ή μη) μέχρι τις 30.06.2014, εξετάζονται ή να επανεξετάζονται αυτοδίκαια από τον αρμόδιο Διαχειριστή κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων.» Σε διαφορετική περίπτωση, η προτεραιότητα των ΜΥΗΕ στα δίκτυα δε θα επιφέρει καμία αλλαγή στο ρυθμό διείσδυσης.