• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΑΚΗΣ ΒΕΛΙΖΙΩΤΗΣ' | 14 Ιανουαρίου 2010, 20:19

    Το αιολικό και το ηλιακό δυναμικό είναι στην Ελλάδα κατανεμημένο σχεδόν ισομερώς . Παντού έχει ήλιο παντού σχεδόν φυσάει. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα αν θέλουμε να αποφύγουμε την κατασκευή μεγάλων έργων που προσβάλουν αισθητικά τη περιοχή απαιτούν μεταφορά της ενέργειας δημιουργούν ισχυρούς η ανεξέλεγκτους πόλους οικονομικής πολιτικής κοινωνικής εξουσίας και εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες Να προχωρήσουμε στην κατασκευή μικρών μεσαίων ενεργειακών μονάδων που διασπείρουν την παραγωγή την ενέργειας την φέρνουν κοντά στην κατανάλωση μειώνουν το κόστος μεταφοράς αποτρέπουν την δημιουργία ισχυρών πόλων και παραγόντων διασπείρουν χρήμα στη αγορά δεν προσβάλουν το περιβάλλον συμβάλουν στη δημιουργία όρων κοινωνικής συνοχής. Ο νέος χωροταξικός σχεδιασμός θα πρέπει να κινείται σε αυτή την κατεύθυνση να υποχρεώσει τις τοπικές κοινωνίες να πάρουν θέση έγκαιρα για να αποφευχθούν στο μέλλον τριβές προκαλούμενες από «οικολογικές ευαισθησίες» ύποπτης ενίοτε προέλευσης ο επενδυτής να υποχρεωθεί τέλος να συνεργαστεί με την τοπική κοινωνία σε δράσεις που προάγουν την ιδέα των ΑΠΕ και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος Το κράτος θα πρέπει να απαλλαγεί από την πατερναλιστική λογική που το διακατέχει και χωρίς να αποποιηθεί το ρόλο του να αφήσει τον πολίτη να δράσει κάνοντάς τον πιο υπεύθυνο δίνοντας του την δυνατότητα να αναπτυχθεί αλλά και σωφρονίζοντας τον η τιμωρώντας τον όταν συμπεριφέρεται παραβατικά. Είναι αδιανόητο μέσα σε καθαρά αγροτικές καλλιεργούμενες περιοχές ο επενδυτής των φωτοβολταικών να περιμένει μήνες η και χρόνια το δασαρχείο για έκδοση «πράξης χαρακτηρισμού» Θα μπορούσε ο επενδυτής με μια δήλωση ότι το γήπεδο του δεν είναι δασικό συνυπογεγραμμένη από ένα τοπογράφο η πολιτικό μηχανικό η δασολόγο και ένα δικηγόρο της αρεσκείας του και με την σύμφωνη γνώμη του δημοτικού συμβουλίου της περιοχής να προχωρήσει στην επένδυση. Για την περίπτωση ψευδούς δήλωσης με συνοπτικές διαδικασίες η τιμωρία να είναι παραδειγματική Αν το δημοτικό συμβούλιο διαφωνεί τότε τη διαφορά λύνει το Δασαρχείο Είναι απαράδεκτος για τα αιολικά πάρκα ο έλεγχος των μετρήσεων του αιολικού δυναμικού από την ΡΑΕ δηλ. της πιθανής αποδοτικότητας της επένδυσης, σαν να λέμε ότι ο επενδυτής είναι μειωμένης επιχειρηματικής αντίληψης και «θέλει να πετάξει τα λεφτά του ». Πιθανόν το κράτος εξ ιδίων να κρίνει τα αλλότρια . Διαφορετικά θα έπρεπε το κράτος να κάνει το ανάλογο σε οποιαδήποτε επένδυση μιας εμπορικής η παραγωγικής μονάδας επιδοτούμενης η μη , για το άνοιγμα ενός φούρνου η ενός ιατρείου ενός θερμοκηπίου κλπ Ο επενδυτής θα πρέπει εκ των προτέρων και σε σύντομο χρόνο από την εκδήλωση του ενδιαφέροντος του να γνωρίζει αν δεχθεί η ΔΕΗ την ενέργεια που θα παράγει και να μην βρεθεί μετά από μια κοπιώδη και πολύχρονη διαδικασία μπροστά στον αδιαπέραστο τοίχο του «κεκορεσμένου δικτύου»