Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΣχέδιο Νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής»Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Μπέτζιος | 14 Ιανουαρίου 2010, 20:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Μπέτζιος' | 14 Ιανουαρίου 2010, 20:14

    Προτάσεις βελτίωσης του νόμου 3468/2006 Διαβούλευση σχεδιου νομου ΑΠΕ 9.12.2009 Από την υπερτριαντααπεντάχρονη (ασχολούμαι στον τομέα των ΑΠΕ από το 1974) ενασχόλησή μου και την εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια στον τομέα των ΑΠΕ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (Βραζιλία, Μογγολία, Κιριμπάτι, κλπ) με την μελέτη, ανάπτυξη, εγκατάσταση, λειτουργία και συντήρηση έργων ΑΠΕ, ας μου επιτραπεί να καταθέσω ορισμένες σκέψεις και τις κατασταλαγμένες μου απόψεις στη διαβούλευση του σχεδίου νόμου ΑΠΕ 9.12.2009, ιδιαίτερα για τα υβριδικά συστήματα. 1. Οι ΑΠΕ είναι αποκεντωμένες μορφές ενέργειας και κατά συνέπεια αποκεντομένα πρέπει να εφαρμοστούν για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. 2. Η εξοικονόμηση ενέργειας και κατά συνέπεια η ορθολογική της χρήση είναι το βασικό ζητούμενο. Η εξάπλωση των ΑΠΕ από τη μια μεριά και η κατασπατάλησή της σε ενεργοβόρες χρήσεις δεν φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μείωσης των εκπεμπόμενων ρύπων. 3. Τα μικρά απομακρυσμένα από το δίκτυο αυτόνομα συστήματα ΑΠΕ επιτυγχάνουν ταυτόχρονα και τους δύο παραπάνω στόχους. Κατα’ αρχήν αποφεύγονται οι ενεργοβόρες χρήσεις (θερμοσίφονας που αντικαθίσταται με ηλιακό και κουζίνα που αντικαθίσταται με κουζίνα υγραερίου) και η νοικοκυρά εθίζεται στην ορθολογική χρήση ενέργειας. Λειτουργεί π.χ. χρονικά ανεξάτρητες χρήσεις όπως είναι το πλυντήριο και διάφορες άλλες συσκευές όταν έχει επάρκεια παροχής από τις ΑΠΕ. 4. Τα αυτόνομα αποκεντρομένα συστήματα ΑΠΕ πρέπει λοιπόν να τύχουν ιδιαίτεης προσοχής και αντιμετώπισης. 5. Η χώρα μας με τα πολλά διάσπαρτα νησιά με το υψηλό κόστος παροχής ηλεκτρικής ενέργειας έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και δεν είναι τυχαίο που η ΔΕΗ τα πρώτα χρόνια έκανε την έρευνα και την ανάπτυξη των ΑΠΕ ως επί το πλείστον στα νησιά. Στα νησιά λοιπόν πρέπει να επικεντρωθεί η ανάπτυξη και εγκατάσταση ολοκληρωμένων ενεργειακών συστημάτων ΑΠΕ (Υβριδικά συστήματα). 6. Ο ισχύων νόμος 3468/2006 αναφορικά με τα υβριδικά συστήματα είναι ελλιπής και στην ουσία δεν προωθεί συστήματα μεγιστοποίησης της διείσδυσης των ΑΠΕ και ιδιαίτερα της αιολικής ενέργειας, αλλά πρακτικά συστήματα περιορισμού της διείσδυσης της αιολικής ενέργειας. Προωθεί στην ουσία συστήματα αποθήκευσης ενέργειας (συμβατικής και ανανεώσιμης) που καταλήγεει σε αυξημένο κόστος ενέργειας. Αυτός είναι εξ’ άλλου και ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν εκδόθηκε καμία άδεια παραγωγής για υβριδικό σύστημα. 7. Τα υβριδικά συστήματα πρέπει να συμβάλλουν στην μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στα νησιά. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να ελαχιστοποιηθεί η λειτουργία των συμβατικών μονάδων. Από την άλλη μεριά το υβριδικό σύστημα με τις επικουρικές του υπηρεσίες πρέπει να βελτώνει την ευστάθεια του δικτύου έτσι ώστε οι συμβατικές μονάδες να βγαίνουν εκτός λειτουργίας τις περιόδους επάρκειας ΑΠΕ και επιπλέον να εξασφαλίζουν στις συμβατικές μονάδες βέλτιστη λειτουργία με σταθερό φορτίο (περίπου στο 80% του ονομαστικού τους φορτίου) όταν αυτές επιβάλεται (περιόδους σχετικής άπνοιας) να λειτουργούν. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση των ΑΠΕ και η ελαχιστοποίηση της ειδικής κατανάλωσης των συμβατικών μονάδων, που είναι και το ζητούμενο. Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν οι παρατηρήσεις και οι προτάσεις μου επικεντρώνονται σε αυτόνομα συστήματα ΑΠΕ, μικρά για μονοκατοικίες και μεγαλύτερα για νησιά. 1.Βασικά χαρακτηριστικά Υβριδικών Συστημάτων για αυτόνομα δίκτυα. Τα υβριδικά συστήματα καλούνται σήμερα να λύσουν τα προβλήματα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στα νησιά μας. Καλούνται να βελτιώσουν την υφιστάμενη κατάσταση και όχι να δημιουργήσουν πρόσθετα προβλήματα, όχι να επιβληθούν. Κατά συνέπεια ο νόμος 3468/06 πρέπει να τροποποιηθεί με βάση τα παρακάτω κριτήρια: 1.1. Οι ανεμογεννήτριες και οι ΑΠΕ γενικότερα πρέπει να καταστούν μονάδες βάσης και οι συμβατικές μονάδες εφεδρικές Όπως εκτενώς αναφέρεται και στο παράρτημα Ι, ένα υβριδικό σύστημα για να ανταποκρίνεται στους στόχους του νόμου περί μεγιστοποίησης της διείσδυσης των ΑΠΕ σε κάθε αυτόνομο δίκτυο και ελαχιστοποίησης του κόστους παροχής ενέργειας του όλου συστήματος (υβριδικού και συμβατικού) πρέπει να περιορίζει την λειτουργία των συμβατικών μονάδων στο ελάχιστο δυνατό και να τους εξασφαλίζει συνθήκες βέλτιστης λειτουργίας, όταν αυτές επιβάλλεται να λειτουργούν. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν οι ανεμογεννήτριες λειτουργούν ως μονάδες βάσης και οι συμβατικές ως εφεδρικές. 1.2. Πλήρωση του συστήματος αποθήκευσης μόνο με ΑΠΕ Για την επίτευξη του στόχου μεγιστοποίησης της διείσδυσης των ΑΠΕ στο αυτόνομο δίκτυο και ελαχιστοποίησης του κόστους παροχής ενέργειας του όλου συστήματος που έχει σαν αποτέλεσμα και την ελαχιστοποίηση των εκπομπών CO2, επιβάλλεται ο σχεδιασμός υβριδικών συστημάτων που να εξασφαλίζουν την πλήρωση του συστήματος αποθήκευσης μόνο με χρήση ΑΠΕ. Βέλτιστος σχεδιασμός υβριδικού συστήματος σημαίνει εξασφάλιση μεγιστοποίησης της διείσδυσης ενέργειας των ΑΠΕ απευθείας στο δίκτυο και πλήρωση του συστήματος αποθήκευσης μόνο με ενέργεια των ΑΠΕ που περισσεύει. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. 1.3. Απάλειψη περιορισμού ισχύος Αιολικού πάρκου στο 120% του συστήματος αποθήκευσης Ο περιορισμός του μεγέθους του αιολικού πάρκου στο 120% του συστήματος αποθήκευσης πρέπει να απαλειφθεί. Είναι παράλογο από τη μια μεριά να περιορίζεται η ισχύς του αιολικού πάρκου και από την άλλη να επιτρέπεται η πλήρωση του συστήματος αποθήκευσης με χρήση συμβατικών μονάδων. Στο άρθρο 2, ορισμοί, σημείο 25 γ του νόμου 3468/2006 αναφέρεται: «Η μέγιστη ισχύς παραγωγής των μονάδων του σταθμού Α.Π.Ε. δεν μπορεί να υπερβαίνει την εγκατεστημένη ισχύ των μονάδων αποθήκευσης του σταθμού προσαυξημένη κατά ποσοστό μέχρι 20%.» Η διάταξη αυτή πρέπει να καταργηθεί, διότι το μόνο που θα έχει σαν αποτέλεσμα είναι να αναγκάζει τον επενδυτή να υπερδιαστασιολογεί το σύστημα αποθήκευσης για να έχει το βέλτιστο μέγεθος του ΑΠ. Αυτό όμως αυξάνει, χωρίς λόγο, τις δαπάνες επένδυσης για εξοπλισμό, ο οποίος θα μένει ανενεργός. Από μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, προκύπτει ότι το μέγεθος του ΑΠ πρέπει να είναι σε ισχύ σημαντικά μεγαλύτερο από το σύστημα εγγυημένης ισχύος (υδροηλεκτρικό), πολλές φορές και διπλάσιο αυτού ή του συστήματος αποθήκευσης που αναφέρει ο νόμος. 1.4. Τιμολόγηση Όπως προαναφέρεται, τα υβριδικά συστήματα ΑΠΕ καλούνται να βελτιώσουν τη σημερινή κατάσταση παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και εξασφάλισης νερού στα νησιά. Καλούνται να λύσουν προβλήματα και όχι να επιβληθούν. Εδώ πρέπει να γίνονται συγκριτικές μελέτες στην ίδια βάση για κάθε περίπτωση. Να συγκρίνονται δηλαδή ένας νέος συμβατικός σταθμός με ένα υβριδικό σύστημα. Αν ένας νέος συμβατικός σταθμός είναι από μόνος του σε θέση να περιορίσει τις εκπομπές CO2, να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ποσότητες νερού και να ελαχιστοποιήσει το κόστος παροχής ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα αυτόνομο σύστημα, τότε δεν χρειάζεται υβριδικό σύστημα. Η εφαρμογή του υβριδικού συστήματος της Κύθνου το 2000 και οι μέχρι σήμερα μελέτες όμως έχουν αποδείξει ότι μόνο ένα βελτιστοποιημένο υβριδικό σύστημα μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτές. Κατά συνέπεια η τιμολόγηση και της εγγυημένης ισχύος και ενέργειας ενός υβριδικού συστήματος πρέπει να υπόκειται σε συγκεκριμένα κριτήρια όπως: ποσοστό διείσδυσης ΑΠΕ, ελαχιστοποίηση συνολικού κόστους του ολοκληρωμένου ενεργειακού συστήματος (υβριδικό + συμβατικός σταθμός), περιορισμός εκπομπών CO2, δυνατότητα παροχής αφαλατωμένου νερού, κλπ. 1.5. Ο ρόλος του συστήματος αποθήκευσης Σύτημα αποθήκευσης με την έννοια του νόμου είναι κάθε σύστημα (π.χ. σσυσσωρευτές, ταμιευτήρες νερού, παραγωγή υδρογόνου κλπ.) που είναι σε θέση να αποθηκεύει ενέργεια από τις ΑΠΕ και να την αποδίδει στο δίκτυο υπό μορφή εγκυημένης ισχύος ή ενέργειας ότεν οι συνθήκες ασφαλούς λειτουργίας του το απαιτούν. Κατά συνέπεια εκείνο, που κατά την άποψή μου, πρέπει να εξασφαλίζει το αποθηκευτικό σύστημα ενός υβριδικού σταθμού είναι: • Να δημιουργεί συνθήκες μεγιστοποίησης της απ’ ευθείας έκχυσης στο δίκτυο της παραγόμενης από τις ΑΠΕ ενέργειας. • Να παρέχει εγγυημένη ισχύ και ενέργεια τις ώρες δυσμενούς λειτουργίας των πετρελαϊκών μονάδων κατά την διάρκεια των σχετικά λίγων περιόδων, που επιβάλλεται αυτές να λειτουργούν. Τις ώρες δηλαδή που η ειδική κατανάλωση καυσίμου είναι υψηλή. Αυτές είναι κυρίως οι ώρες χαμηλής φόρτισης των πετρελαϊκών μονάδων. 1.6. Επικουρικές υπηρεσίες Ένα υβριδικό σύστημα με αξιόλογο μέγεθος στο αυτόνομο σύστημα του νησιού έχει σημαντική συνεισφορά στη λειτουργία του συστήματος. Μπορεί να προσφέρει επικουρικές υπηρεσίες όπως π.χ. παροχή άεργων, ευστάθεια δικτύου (ιδίως ρύθμιση συχνότητας και τάσης) κλπ., Επομένως, οι υπηρεσίες αυτές που είναι υψηλής ποιότητας, θα πρέπει να ζητούνται από τον επενδυτή, να κοστολογούνται και να πληρώνονται. Στο παράρτημα Ι, που ακολουθεί, αναπτύσσεται αναλυτικά η αιτιολόγηση. 2. Μικρά αυτόνομα συστήματα ΑΠΕ ευρύτερης χρήσης 2.1. Ο τομέας άρδευσης Ένας άλλος τομέας που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι αυτός των αρδεύσεων. Δυστυχώς η παροχή φτηνού τιμολογίου για άρδευση την καλοκαιρινή περίοδο, που είναι και περίοδος αιχμής για τη ΔΕΗ, είναι σήμερα σε λάθος κατεύθυνση. Στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούνται συνήθως αντλίες μεγάλης παροχής και κατά συνέπεια μεγάλης ισχύος για να γίνεται γρήγορα το πότισμα. Εδώ θα μπορούσαν να δοθούν κίνητρα για την χρήση Α/Γ και Φ/Β συστημάτων η μικρών υβριδικών για αρδευτικούς σκοπούς με δεξαμενές αποθήκευσης του νερού με σημαντικά οφέλη για την Εθνική οικονομία, την ευρύτερη χρήση των ΑΠΕ και την εξοικονόμηση και διαχείριση ενέργειας. Τα συστήματα αυτά πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης από την Πολιτεία και τη ΔΕΗ. Με τη δυνατότητα αποθήκευσης του νερού, όταν υπάρχει παροχή από τις ΑΠΕ, μικραίνει σημαντικά το μέγεθος των αντλιών για την ίδια ποσότητα νερού. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται πάλι δύο στόχοι. Ήτοι η χρήση των ΑΠΕ και η μείωση κατανάλωσης ενέργειας τις ώρες και περιόδους αιχμής και τον περιορισμό των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει πρόσβαση στο δίκτυο και όπου γίνεται χρήση πετρελαιοκίνητων ή ακόμη και βενζινοκίνητων αντλιών με ότι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με το κόστος και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, πρέπει να δοθούν ικανοποιητικά κίνητρα. Κατά συνέπεια στις περιπτώσεις των μικρών συστημάτων ΑΠΕ για οικιακή χρήση και άρδευση, πρέπει να απλουστευτούν και οι διαδικασίες εγκατάστασής τους και να κατοχυρωθεί η πώληση της ενέργειας τους στη ΔΕΗ. Δεν είναι δυνατόν η εγκατάσταση ενός συστήματος ΑΠΕ για οικιακή χρήση και για αρδευτικούς σκοπούς να απαιτεί την ίδρυση εταιρείας. Οι μέχρι σήμερα εφαρμογές μικρών συστημάτων ΑΠΕ (αυτόνομων μια μη) για άρδευση μικρής μέχρι τώρα κλίμακας και για οικιακή χρήση, αξιοποιούν τις ΑΠΕ, συμβάλουν στη σωστή διαχείριση ενέργειας και επιτυγχάνουν σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας και το κυριότερο εξοικειώνουν τους χρήστες με τις ΑΠΕ, σε αντίθεση με τις μεγάλες εγκαταστάσεις που επιδοτούνται αδρά και το μόνο που προσφέρουν, είναι απλά η αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ. Όλοι λέμε ότι είμαστε υπέρ των ΑΠΕ. Όλοι υμνούμε την εξοικονόμηση ενέργειας. Ελάχιστοι όμως με δικές τους δαπάνες κάνουν πράξη τις εξαγγελίες. Αυτοί είναι που πρώτα πρέπει να τύχουν αντίστοιχης με το αποτέλεσμα υποστήριξης. Τα μικρά αυτά, διάσπαρτα συστήματα πρέπει να προωθηθούν με γενναίες επιδοτήσεις και δραστική απλοποίηση των διαδικασιών απορρόφησης ενέργειας από τη ΔΕΗ. Έτσι θα μειωθούν και οι τεράστιες απώλειες μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας. Οι ΑΠΕ είναι αποκεντρωμένες μορφές ενέργειας και αποκεντρωμένα πρέπει να εφαρμοστούν. Σήμερα στα απομακρυσμένα από το δίκτυο σημεία. Αύριο και στα διασυνδεδεμένα. Κατά συνέπεια η βελτίωση στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει: • Δυνατότητα πώλησης της στη ΔΕΗ από ιδιώτες, όπως και στις Φ/Β στέγες ιδιωτών και • Παροχή κινήτρων (επιχορήγηση, φοροαπαλλαγές κλπ.) για μικρά συστήματα ΑΠΕ. Στο παράρτημα ΙΙ περιγράφονται δύο από τις περιπτώσεις που έχουν ήδη λάβει χώρα στο νησί της Τήνου και αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση για όλους. Είναι δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις εξοικονόμησης ενέργειας (ΕΞΕ) και συνάμα αξιοποίησης ΑΠΕ σχεδιασμένες και εφαρμοσμένες σωστά εξ αρχής. 3. Τιμολόγηση ενέργειας μικρών ανεμογεννητριών. Η τιμολόγηση 250,- €/MWh, ενέργειας από μικρές ανεμογεννήτριες να ισχύει για ανεμογεννήτριες ισχύος μέχρι 100kW αντι των των προτεινόμενων 50kW. Σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές ανεμογεννητριών έχουν αυξήσει σημαντικά την ισχύ των ανεμογεννητριών τους σε μεγέθη άνω των 800kW. Λίγοι έχουν στο προγραμμά τους και μεγέθη με ισχύ κάτω από 100kW και ελάχιστοι κάτω από 50kW, το κόστος των οποίων είναι συγκριτικά πολύ υψηλό (π.χ. 4,5 - 5€/W για ανεμογεννήτριες των 10kW). Μεγέθη ανεμογεννητριών όμως μέχρι 100kW είναι ιδανικά για μικρά υβριδικά συστήματα που μεγιστοποιούν (μέχρι και 80%) την διείσδυση των ΑΠΕ (Πράσινα νησιά). Οι ιδιαιτερότητες της Ελλάδας επιβάλουν την ανάπτυξη και εγκατάσταση μικρών ανεμογεννητριών. Σαν Χώρα έχουμε πολλά μικρά νησιά όπου η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με σσυμβατικές μονάδες diesel ειναι οικονομικά ασύμφορη και περιβαλλοντικά ρυπογόνα. Στα νησιά αυτά δεν χωράνε ανεμογεννήτριες μεγαλύτερης ισχύος των 100kW. Επίσης μικρές ανεμογεννήτριες μπορούν να εγκατασταθούν και σε αρδευτικά συγκροτήματα που σήμερα γίνεται είτε με χρήση κινητήρων diesel (ενεργοβόρα και ρυπογόνα) είτε αντλούν ενέργεια από το δίκτυο της ώρες αιχμής του Καλοκαιριού αυξάνοντας άνευ λόγου τη ζήτηση (βλέπε αναλυτικά στις γενικές παρατηρήσεις όπου προτείνονται και αλλαγές του νόμου αναφορικά με τα υβριδικά συστήματα). Η θέσπιση αυτή θα συμβάλει σημαντικά στη ευρύτρη εφαρμογή των συστηματων αυτών και είναι κατεξοχήν δράση στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης και εξοικονόμησης ενέργειας. 4. Φωτοβολταϊκά στις στέγες. Να επεκταθεί η δυνατότητα εγκατάστασης φωτοβολταικών συστημάτων από ιδιώτες πέραν των στεγών και στεγάστρων σε πέργολες και γενικά σκίαστρα καθώς επίσης και σε προσόψεις κτηρίων προκειμένου να μειώνεται το θερμικό φορτίο των κτηρίων και να εξοικονομείται και ενέργεια. Διαβούλευση σχεδίου νόμου ΑΠΕ 9.12.2009 Προτεινόμενες αλλαγές - τροποποιήσεις Ακολούθως παρατίθενται ορισμένες αλλαγές στον ισχύοντα Ν.3468/06 που προτείνω να θεσπιστούν εναρμονίζοντάς τον με την παραπάνω φιλοσοφία λειτουργίας των υβριδικών συστημάτων. Άρθρο 2 Ορισμοί 25. Υβριδικός Σταθμός: Κάθε σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που: 1. Καθιστά τις ΑΠΕ ως κύρια πηγή ενέργειας και τις συμβατικές μονάδες εφεδρικές. 2. Δύναται να διακόπτει την λειτουργία των συμβατικών μονάδων, όταν η παραγόμενη ενέργεια από τις ΑΠΕ υπερκαλύπτει την ζήτηση και εξασφαλίζεται ή ευστάθεια του δικτύου. 3. Εξασφαλίζει βέλτιστη λειτουργία των συμβατικών μονάδων του σταθμού, όταν αυτές πρέπει να λειτουργούν. 4. Ελαχιστοποιεί το συνολικό κόστος του ολοκληρωμένου (υβριδικού και συμβατικού) συστήματος. 5. Παρέχει επικουρικές υπηρεσίες ευστάθειας και ασφαλούς λειτουργίας του δικτύου, ιδιαίτερα στις περιόδους διακοπής λειτουργίας όλων των συμβατικών μονάδων. Άρθρο 6 Άδεια Παραγωγής για Υβριδικούς Σταθμούς Α.Π.Ε. 1. Για την εγκατάσταση και ένταξη Υβριδικών Σταθμών Α.Π.Ε. στο Δίκτυο Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού, .......... Ως εγγυημένη ισχύς νοείται η μέγιστη ηλεκτρική ισχύς που υποχρεούται ο Υβριδικός Σταθμός να διαθέτει στο δίκτυο κατά συγκεκριμένες χρονικές περιόδους κατά τις οποίες η λειτουργία της/των συμβατικής/ων μονάδων του σταθμού είναι δυσμενής (π.χ. ώρες αιχμής, ώρες υψηλής κατανάλωσης της/των συμβατικής/ών μονάδος/ων, τεχνικά ελάχιστα κλπ.). Λαμβάνεται υπόψη δηλαδή η συμβολή των μονάδων εγγυημένης ισχύος και των επικουρικών υπηρεσιών του υβριδικού σταθμού στην εξασφάλιση συνθηκών βέλτιστης λειτουργίας των συμβατικών μονάδων, τις σχετικά λίγες περιόδους κατά τις οποίες επιβάλλεται αυτές να λειτουργούν. Στις υποβαλλόμενες αιτήσεις περιλαμβάνεται και πρόταση τιμολόγησης της διαθεσιμότητας της ισχύος των μονάδων ελεγχόμενης παραγωγής του Υβριδικού Σταθμού, της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από τις μονάδες αυτές, η οποία απορροφάται από το Δίκτυο του Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού. (Διαγράφεται: .........καθώς και της ηλεκτρικής ενέργειας την οποία απορροφά ο σταθμός από το Δίκτυο για την πλήρωση των συστημάτων αποθήκευσής του) Οι προτάσεις τιμολόγησης διατυπώνονται κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 13. 2. Η Ρ.Α.Ε., κατά την αξιολόγηση των υποβαλλόμενων αιτήσεων, λαμβάνει υπόψη της,......... δηλαδή την μείωση του συνολικού κόστους παραγωγής του ολοκληρωμένου ενεργειακού συστήματος (υβριδικού και συμβατικού σταθμού). 3............... 4. Στην άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Υβριδικούς Σταθμούς περιγράφονται, λεπτομερώς, οι όροι της σύμβασης πώλησης, στον Διαχειριστή Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από τον Υβριδικό Σταθμό (Διαγράφεται: καθώς και οι όροι της απορρόφησης, από το Δίκτυο, της αναγκαίας ηλεκτρικής ενέργειας). Στην άδεια αυτή καθορίζεται, επίσης, η περίοδος κατά την οποία ο σταθμός υποχρεούται να διαθέτει την εγγυημένη ισχύ του. 5. .......... 6. .............. 7. (Διαγράφεται: Οι Υβριδικοί Σταθμοί με εγγυημένη διαθεσιμότητα ισχύος μπορούν να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια από το Δίκτυο ή το Σύστημα, σε ποσότητα που κρίνεται αναγκαία για την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας ισχύος τους, με την επιφύλαξη του περιορισμού που προ¬βλέπεται στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 25 του άρθρου 2.) Άρθρο 10 Ένταξη σταθμών Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά 1. Στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, ο αρμόδιος Διαχειριστής αυτών υποχρεούται να απορροφά......., (σύμφωνα με την σχετική σύμβαση και μέχρι την κάλυψη των συμβατικών υποχρεώσεων που ίσχυαν πριν την ένταξη του υβριδικού σταθμού στο δίκτυο) καθώς και από τις μονάδες Α.Π.Ε. Υβριδικού Σταθμού και, ακολούθως, το πλεόνασμα της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγει Αυτοπαραγωγός από σταθμό Σ.Η.Θ.Υ.Α.. 2. Ο Διαχειριστής του Δικτύου των Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, κατά την κατανομή του φορτίου, παρέχει προτεραιότητα,.............. Υβριδικού Σταθμού, ή με τις επικουρικές του υπηρεσίες εξασφαλίζει βέλτιστη λειτουργία στις τυχόν συμβατικές μονάδες και ευστάθεια στο δίκτυο. (Διαγράφεται: Στην τελευταία περίπτωση, η προτεραιότητα παρέχεται μέχρι του ποσοστού ισχύος που απορροφάται από το Δίκτυο για την πλήρωση των συστημάτων αποθήκευσης του Υβριδικού Σταθμού που είναι συνδεδεμένα με το Δίκτυο Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού. Το ποσοστό αυτό αναγράφεται στην άδεια παραγωγής και για τον προσδιορισμό του λαμβάνεται υπόψη η σχετική εισήγηση του Διαχειριστή Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών). .................... 3. ............ Λοιπές διατάξεις Άρθρο 9 Ένταξη σταθμών Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α στο Σύστημα ή το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο 1. Για σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που συνδέονται με το Σύστημα ή το Δίκτυο, .......... να δίνει προτεραιότητα: α) ................ β) ................ γ) ................. 2. ................ 3. Κατά την Κατανομή του Φορτίου, σύμφωνα με την παράγραφο 1, ο Διαχειριστής του Συστήματος ή του Δικτύου παρέχει στις μονάδες Α.Π.Ε. του Υβριδικού Σταθμού........... την περίπτωση α΄ της παραγράφου 1. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι μονάδες του υβριδικού σταθμού (ΑΠΕ και μονάδες εγγυημένης ισχύος) είναι σε θέη να αναλάβουν πλήρως και χωρίς προβλήματα την ασφάλεια της λειτουργίας του συστήματος και την κάλυψη της ζήτησης, οι συμβατικές μονάδες του σταθμού τίθενται εκτός λειτουργίας. Στις περιπτώσεις αυτές ο μόνος περιορισμός λειτουργίας των μονάδων ΑΠΕ του υβριδικού συστήματος είναι η καμπύλη ζήτησης (καμπύλη φορτίου) του συστήματος. Ο τρόπος λειτουργίας του υβριδικού σταθμού καθορίζεται στην Άδεια παραγωγής. (Διαγράφεται:Αν, για λόγους ασφάλειας της λειτουργίας του Συστήματος ή του Δικτύου, καθίσταται αδύνατη η ένταξη σε αυτά των μονάδων παραγωγής Α.Π.Ε. του Υβριδικού Σταθμού, το δικαίωμα προτεραιότητας των μονάδων Α.Π.Ε. του Υβριδικού Σταθμού ισχύει για ποσοστό της ισχύος που απορροφάται από το Σύστημα ή το Δίκτυο για τη λειτουργία των αποθηκευτικών μονάδων του Υβριδικού Σταθμού που λειτουργούν κατά την ίδια ώρα κατανομής. Το ποσοστό αυτό καθορίζεται στην άδεια παραγωγής του Υβριδικού Σταθμού). (Διαγράφεται: 4. Οι μονάδες ελεγχόμενης παραγωγής του Υβριδικού Σταθμού που αξιοποιούν την αποθηκευμένη ενέργεια στο σύστημα αποθήκευσης του σταθμού αυτού, εντάσσονται στο Σύστημα σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος, όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά για υδροηλεκτρικούς σταθμούς με Εγκατεστημένη Ισχύ μεγαλύτερη των δεκαπέντε (15) Mwe.) 5. Για την πλήρωση του συστήματος αποθήκευσης............. του Υβριδικού Σταθμού μπορεί να απορροφάται ενέργεια από (Διαγράφεται: το Σύστημα ή) το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο,......... 6. Οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την προτεραιότητα κατά την κατανομή του Φορτίου στις εγκαταστάσεις παραγωγής, σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους, ορίζονται στον Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Άρθρο 13 Τιμολόγηση ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. και από Υβριδικούς Σταθμούς 1. Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται ........ κατά τα ακόλουθα: α) ................... β) Η τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας.......... , γίνεται με βάση τα στοιχεία του ακόλουθου πίνακα: 2. ……………. 3. Για την τιμολόγησh της διαθεσιμότητας ισχύος Υβριδικών Σταθμών που συνδέονται στο Δίκτυο Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, (Διαγράφεται: της ηλεκτρικής ενέργειας που απορροφούν οι σταθμοί αυτοί από το Δίκτυο Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών), καθώς και της ηλεκτρικής ενέργειας που οι Υβριδικοί Σταθμοί εγχέουν στο Δίκτυο αυτό, ισχύουν τα ακόλουθα: α) .................... β) Η τιμή, με βάση την οποία τιμολογείται η ηλεκτρική ενέργεια..................... μονάδες ελεγχόμενης παραγωγής του Υβριδικού Σταθμού. (Διαγράφεται: Η τιμή που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο δεν μπορεί να είναι κατώτερη από την τιμή με την οποία τιμολογείται η ηλεκτρική ενέργεια που απορροφά ο Υβριδικός Σταθμός από το Δίκτυο για την πλήρωση του συστή¬ματος αποθήκευσής του, προσαυξημένη με ποσοστό 25%.) γ) (Διαγράφεται: Η τιμή, με βάση την οποία τιμολογείται το σύνολο της ηλεκτρικής ενέργειας που απορροφά ο Υβριδικός Σταθμός από το Δίκτυο του Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού για την πλήρωση του συστήματος αποθήκευσής του, καθορίζεται στην άδεια παραγωγής του Υβριδικού Σταθμού. Ο καθορισμός της τιμής αυτής γίνεται με βάση το μέσο μεταβλητό κόστος παραγωγής των μονάδων βάσης του Αυτόνομου Ηλεκτρικού Συστήματος του Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού κατά το χρόνο έκδοσης της άδειας παραγωγής.) δ) ................. ε) (Διαγράφεται: Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις μονάδες Α.Π.Ε. του Υβριδικού Σταθμού και εγχέεται απευθείας στο Δίκτυο Mη Διασυνδεδεμένου Νησιού, μπορεί να συμψηφίζεται με την ενέργεια που απορροφά από το Δίκτυο αυτό ο Υβριδικός Σταθμός για την πλήρωση των συστημάτων αποθήκευσής του. Το δικαίωμα συμψηφισμού αναγνωρίζεται μετά από σχετική αίτηση του παραγωγού και αναγράφεται στην οικεία άδεια παραγωγής κατά την έκδοση ή την τροποποίηση της άδειας αυτής. Στην περίπτωση αυτή, η τιμολόγηση των περιπτώσεων γ΄και δ΄, αφορά την ηλεκτρική ενέργεια που υπολογίζεται ότι απορροφάται ή εγχέεται στο Δίκτυο, μετά τον ανωτέρω συμψηφισμό, όπως ρητά αναγράφεται στην οικεία άδεια παραγωγής.) 4. .................. 5. .................. 6. .................. 7. .................. Παρατηρήσεις: Με το σημείο β) του σημείου 25 του άρθρου 2 (ορισμοί), προωθείται επι πλέον χρήση των συμβατικών μονάδων του σταθμού προσαυξημένη κατά 30% ενώ με το σημείο γ) περιορρίζεται άνευ λόγου, η διείσδηση των ΑΠΕ, αφου η εργκατεστημένη μέγιστη ισχύς των μονάδων ΑΠΕ του σταθμού περιορίζεται στο 120% της ισχύος του συστήματος αποθήκευσης. Ο συνδυασμός των δύο αυτών κριτηρίων έρχεται σε αντόθεση με το πνεύμα και τη στόχευση του νόμου περί ευρύτερης χρήσης των ΑΠΕ καθώς επίσης και με άλλες διατάξεις του νόμου που στοχεύουν στην μεγιστοποίηση της χρήσης των ΑΠΕ και την ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής βλέπε π.χ.: σημείο 2. του άρθρου 6. (Η Ρ.Α.Ε., κατά την αξιολόγηση των υποβαλλόμενων αιτήσεων, λαμβάνει υπόψη της, εκτός από τα κριτήρια που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3, το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Υβριδικού Σταθμού, σύμφωνα με την υποβαλλόμενη πρόταση, καθώς και τη μείωση, σε ετήσια βάση λειτουργίας του Αυτόνομου Ηλεκτρικού Συστήματος του Μη Διασυνδεδεμένου Νησιού, της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμβατικές μονάδες, λόγω υποκατάστασής της από την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από μονάδες Α.Π.Ε). Τα δύο αυτά κριτήρια πρέπει να διαγραφούν, διότι σε τελική ανάλυση ο νόμος προωθεί συστήματα αποθήκευσης ενέργειας και όχι υβριδικά συστήματα. Ο μόνος περιορισμός που μπορεί να τεθεί αναφορικά με την διεισδυση των ΑΠΕ σε ένα αυτόνομο σύστημα ή δίκτυο είναι αυτός που θέτει η ασφαλής λειτουργία του συστήματος ή του δικτύου. Οι υβριδικοί σταθμοί σήμερα είναι σε θέση όχι μόνο να εξασφαλίζουν τις σημερινές συνθήκες ασφαλούς λειτουργίας του συστήματος αλλά να τις βελτιώνουν σημαντικά. Παράρτημα Ι Με τα υβριδικά συστήματα (ή ολοκληρωμένα ενεργειακά συστήματα) θεωρώ ότι πρέπει να εξασφαλίζεται η μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στα αυτόνομα δίκτυα και η ελαχιστοποίηση της λειτουργίας των συμβατικών μονάδων των υφιστάμενων πετρελαϊκών σταθμών. Μόνιμη επιδίωξη πρέπει να είναι το ελάχιστο δυνατό κόστος παραγωγής του συνολικού συστήματος (υβριδικού και συμβατικού), όπως φιλοδοξεί τουλάχιστον και ο νόμος. Ένα τυπικό υβριδικό σύστημα για ένα αυτόνομο δίκτυο, για να εξυπηρετεί το στόχο μείωσης του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που προφανώς είναι επακόλουθο της μεγιστοποίησης της διείσδυσης της αιολικής ενέργειας και κατά συνέπεια ελαχιστοποίησης της λειτουργίας των συμβατικών πετρελαϊκών μονάδων, όπως ορίζει και ο νέος νόμος (άρθρο 6 παράγραφος 2), πρέπει να έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: 1. Να καθιστά τις Α/Γ παραγωγικές μονάδες βάσης και τις συμβατικές μονάδες εφεδρικές. 2. Nα εξασφαλίζει ευνοϊκές συνθήκες περιβαλλοντικά αποδεκτής και οικονομικά συμφέρουσας λειτουργίας στις συμβατικές μονάδες (ντιζελογεννήτριες), όταν αυτές επιβάλλεται να λειτουργήσουν. Διευκρινίζεται ότι οι συμβατικές μονάδες όταν λειτουργούν, πρέπει να τους εξασφαλίζεται λειτουργία στο βέλτιστο φορτίο. 3. Να διαθέτει σύστημα αποθήκευσης ενέργειας, ικανό να καλύπτει και να εξομοιώνει τις όποιες διαφορές προκύπτουν στο ενεργειακό ισοζύγιο του δικτύου, έτσι ώστε οι πετρελαϊκές μονάδες, όταν πρέπει να λειτουργήσουν, να λειτουργούν στο βέλτιστο φορτίο. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν καθιερωθεί και επιβεβαιωθεί και από τις μέχρι τώρα γνώσεις και την εμπειρία που αποκτήθηκαν από τη λειτουργία του υβριδικού συστήματος της Κύθνου. Πριν την έναρξη λειτουργίας του υβριδικού συστήματος της Κύθνου ακούγονταν η άποψη ότι η αιολική ενέργεια δεν αποθηκεύεται. Αυτό, που δυστυχώς ακούγονταν και από στόματα αρμοδίων της ΔΕΗ, δεν ακούγεται πλέον. Υποστηριζόταν επίσης ο μύθος, ότι ευστάθεια στο δίκτυο ενός αυτόνομου συστήματος δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς την παράλληλη λειτουργία πετρελαϊκών μονάδων και μάλιστα σε ρόλο μονάδων βάσης. Και ο μύθος αυτός καταρρίφθηκε στην πράξη με την επιτυχή λειτουργία του υβριδικού συστήματος της Κύθνου το 2000. Έτσι αλλάζοντας τους ρόλους μεταξύ ανεμογεννητριών και πετρελαϊκών μονάδων, με μονάδες βάσης πλέον τις Α/Γ, έχει ήδη κατακτηθεί το πρώτο βασικό χαρακτηριστικό. Μένει τώρα να κατοχυρωθούν στην πράξη και τα επόμενα δύο. Η αιολική ενέργεια μπορεί να καταστεί η κινητήριος δύναμη στα νησιά και μέσω των υβριδικών συστημάτων μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ήπια ανάπτυξή τους. Είναι προφανές ότι για να μπορούν οι ανεμογεννήτριες να τροφοδοτούν απ’ ευθείας το δίκτυο για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όταν οι ανεμολογικές συνθήκες το επιτρέπουν, πρέπει η εγκατεστημένη ισχύς τους να είναι περίπου ίση ή μεγαλύτερη από το μέγιστο φορτίο του νησιού. Το πόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι, εξαρτάται από τις απαιτήσεις οικονομικής λειτουργίας του υβριδικού συστήματος, το κόστος δηλαδή της κιλοβατώρας του συνολικού συστήματος (υβριδικού και συμβατικού). Ο περιορισμός λοιπόν του Αιολικού πάρκου στο 120% του συστήματος αποθήκευσης, που βάζει ο νόμος δεν εξυπηρετεί κανένα ουσιαστικό στόχο. Αντίθετα δυσκολεύει τον οικονομικό σχεδιασμό. Ενδεχομένως ο νομοθέτης να στόχευε στον περιορισμό κατάχρησης των ανεμογεννητριών όπου δια της αδειοδοτικής διαδικασίας των υβριδικών σταθμών πιθανώς να γινόταν κατ’ ουσία αδειοδότηση αιολικών σταθμών μέσω υπερδιαστασιολόγησης του υποσυστήματος του Αιολικού Πάρκου. Εάν όμως ισχύσει ο περιορισμός αυτός, θα οδηγήσει σίγουρα σε άχρηστες και αντιοικονομικές υπερδιαστασιολογήσεις του εξοπλισμού του συστήματος αποθήκευσης. Τα μεγέθη του επί μέρους εξοπλισμού κάθε υποσυστήματος καθορίζονται με αντικειμενικά κριτήρια βελτιστοποίησης. Κάθε υβριδικό σύστημα έχει λοιπόν και τα βέλτιστα μεγέθη του, αυτά δηλαδή που εξασφαλίζουν την μεγιστοποίηση της διείσδυσης των ΑΠΕ με το ελάχιστο κόστος. Κάθε απόκλιση από τα βέλτιστα αυτά μεγέθη τηρούμενης της διείσδυσης, καταλήγει προφανώς και στην αύξηση του κόστους παραγωγής. Ποιο είναι το ιδανικό μέγεθος και τι αυτάρκεια πρέπει να έχει το αποθηκευτικό σύστημα ενός υβριδικού συστήματος; Το σύστημα αποθήκευσης του υβριδικού συστήματος πρέπει να είναι ουσιαστικά «ο φύλακας άγγελος» της μεγιστοποίησης της συμμετοχής της αιολικής ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο του αντίστοιχου αυτόνομου δικτύου. Κατά συνέπεια το σύστημα αποθήκευσης πρέπει να εξασφαλίζει κατά κύριο λόγο την απ’ ευθείας διάθεση της αιολικής ενέργειας στην κατανάλωση. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν οι ντιζελογεννήτριες είναι εκτός λειτουργίας. Ένα σχετικά μικρό μέρος της αιολικής ενέργειας αποθηκεύεται στο σύστημα αποθήκευσης. Έτσι στις περιπτώσεις μη επάρκειας αιολικής ενέργειας ή εμφάνισης μικροδιαφορών στο ενεργειακό ισοζύγιο, η ζήτηση καλύπτεται αμέσως η εμμέσως (μέσω του συστήματος αποθήκευσης) 100% από τις Α/Γ. Πιο συγκεκριμένα, σε περιπτώσεις μικρών διακυμάνσεων της ταχύτητας του ανέμου ή αυξομειώσεων της κατανάλωσης, που είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, επεμβαίνει το σύστημα αποθήκευσης για να καλύπτει αυτές τις διακυμάνσεις κατά τον οικονομικότερο δυνατό τρόπο. Αυτή είναι η βασική αποστολή του συστήματος αποθήκευσης. Σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν αναγκαία η επαναλειτουργία μιας συμβατικής μονάδας. Αυτό παρατηρήσαμε πολλές φορές στο υβριδικό σύστημα της Κύθνου, το οποίο δεν διαθέτει το απαιτούμενο μέγεθος συστήματος αποθήκευσης. Μια πετρελαϊκή μονάδα όμως δεν είναι σε θέση να δίνει την εκάστοτε αναγκαία μικρή ισχύ που λείπει από τις ανεμογεννήτριες (π.χ. 10kW) αλλά σημαντικά μεγαλύτερη που καθορίζεται από το τεχνικά της ελάχιστα. Έτσι δίνει στο δίκτυο π.χ. 100kW (αντί των 10kW που λείπουν). Τα υπόλοιπα 90kW αναγκαστικά τα αφαιρεί από τις ανεμογεννήτριες, με αποτέλεσμα η ενέργεια αυτή να χάνεται χωρίς λόγο και να παράγεται αντιοικονομικά από την ντιζελογεννήτρια. Το ρόλο αυτό, όπως είναι κατανοητό, μπορεί να τον παίξει κατά τον προσφορότερο δυνατό τρόπο ένα σχετικά μικρό σύστημα αποθήκευσης. Υπάρχουν επίσης και αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες η ισχύς των ανεμογεννητριών κυμαίνεται μεταξύ ελάχιστης και μέγιστης απόδοσης τους. Η συχνότητα εμφάνισης περιπτώσεων με σχετικά χαμηλή απόδοση των ανεμογεννητριών είναι αυτό που καθορίζει το μέγεθος του συστήματος αποθήκευσης. Το πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το σύστημα αποθήκευσης προσδιορίζεται από τη σχετική μελέτη διαστασιολόγησης με γνώμονα πάντα, πέραν της μεγιστοποίησης της διείσδυσης των ΑΠΕ, το επί πλέον κόστος παραγωγής που είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε. Μας μένουν τώρα σχετικά ελάχιστες περιπτώσεις κατά τις οποίες έχουμε πλήρη άπνοια για μερικές ημέρες η οποία σε ακραίες καταστάσεις μπορεί να διαρκέσει και μία βδομάδα. Πρέπει το αποθηκευτικό σύστημα του υβριδικού σταθμού να παρέχει εγγυημένη ισχύ και στις περιπτώσεις αυτές; H άποψή μου είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ. Διότι τότε δεν θα είχαμε να κάνουμε με ένα υβριδικό σύστημα, που σύμφωνα με τον ορισμό του έχει τουλάχιστο μία ΑΠΕ και στοχεύει στην ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής! Θα είχαμε να κάνουμε με ένα σύστημα αποθήκευσης που στοχεύει στην κάλυψη 100% της ζήτησης από τις ΑΠΕ. Ένα τέτοιο σύστημα απαιτεί πράγματι τεράστιους ταμιευτήρες και είναι οικονομικά μη βιώσιμο. Κατά συνέπεια οι ταμιευτήρες του νερού δεν χρειάζεται να είναι κατά την άποψή μου τεράστιοι, όπως ακούγεται πολλές φορές και το σπουδαιότερο δεν χρειάζεται να εξασφαλίζουν πολυήμερη αυτάρκεια. Σε περιπτώσεις παρατεταμένης άπνοιας μπορούν κάλλιστα να λειτουργούν με οικονομικό τρόπο οι συμβατικές μονάδες, όταν τους εξασφαλίζεται λειτουργία με σταθερό φορτίο και πλησίον της ονομαστικής ισχύος τους. Τον ρόλο αυτό (εξασφάλισης σταθερού φορτίου στις ντιζελογεννήτριες) μπορεί να τον αναλάβει ένα σωστά σχεδιασμένο υβριδικό σύστημα με το σύστημα αποθήκευσης και τις ευέλικτες υδραυλικές μονάδες του. Κάθε υβριδικό σύστημα έχει συγκεκριμένα (βέλτιστα) μεγέθη των υποσυστημάτων του, που επιτυγχάνουν την βέλτιστη από πλευράς κόστους διείσδυση της αιολικής ενέργειας. Εάν θέλουμε να αυξήσουμε τη διείσδυση των ΑΠΕ σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό (π.χ. από 80% στο 95%) τότε μπορούμε να υπολογίσουμε και τη διαφορά του κόστους της ενέργειας (kWh) και ανάλογα να αποφασίσουμε. Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, το σύστημα αποθήκευσης ενός βέλτιστα διαστασιολογημένου υβριδικού συστήματος πρέπει να εξασφαλίζει τουλάχιστο εγγυημένη λειτουργία, τόσο χρονικό διάστημα, όσο είναι απαραίτητο να μπουν σε λειτουργία συμβατικές μονάδες μία ή και περισσότερες) από την «κρύα» κατάσταση και να αναλάβουν πλήρες φορτίο. Αυτό ισχύει για όλα τα υβριδικά συστήματα μικρού και μεσαίου μεγέθους από μερικές δεκάδες kW μέχρι μερικές δεκάδες MW. Διαφορετικός μπορεί να είναι ο σχεδιασμός υβριδικών συστημάτων για μεγάλα νησιά, όπου χωράνε περισσότερα του ενός υβριδικά συστήματα και ο ρόλος τους μπορεί να καθορίζεται και από άλλους περιοριστικούς ή μη παράγοντες. Εξαρτάται λοιπόν τι επιδιώκουμε με το σύστημα αποθήκευσης. Εάν θέλουμε ένα σύστημα μέγιστης δυνατής διείσδυσης της αιολικής ενέργειας με το ελάχιστο δυνατό κόστος παραγωγής τότε το μέγεθος του συστήματος αποθήκευσης με κάποιο συντελεστή ασφαλείας εξαρτάται από το χρόνο επανεκκίνησης της/των διαθέσιμης/ων ντιζελογεννητριών. Η αυτάρκεια τότε θα είναι της τάξης κάποιων ωρών μέχρι ένα 24ωρο. Αν όμως θέλουμε να προσεγγίσουμε το 100% κάλυψης των αναγκών από τις ΑΠΕ και δεν μας ενδιαφέρει το κόστος επένδυσης, τότε μπορούμε να υπολογίσουμε το μέγεθος των ταμιευτήρων που πράγματι πρέπει να είναι τεράστιο. Ο ρόλος του συστήματος αποθήκευσης Εκείνο, που κατά την άποψή μου, πρέπει να εξασφαλίζει το αποθηκευτικό σύστημα ενός υβριδικού σταθμού είναι η παροχή εγγυημένης ισχύος και ενέργειας τις ώρες δυσμενούς λειτουργίας των πετρελαϊκών μονάδων κατά την διάρκεια των σχετικά λίγων περιόδων, που επιβάλλεται αυτές να λειτουργούν. Τις ώρες δηλαδή που η ειδική κατανάλωση καυσίμου προβλέπεται να είναι υψηλή. Αυτές είναι κυρίως οι ώρες χαμηλής φόρτισης των πετρελαϊκών μονάδων. Ενέργεια από το δίκτυο Ο Ν.3468/06 επιτρέπει την δυνατότητα απορρόφησης ενέργειας από το δίκτυο, από τις πετρελαϊκές μονάδες δηλαδή. Για όλα τα νησιά μας, όπου χρησιμοποιούνται μονάδες Μαζούτ στα μεγαλύτερα και ελαφρού diesel στα μικρότερα, θεωρώ ότι δεν χρειάζεται η παροχή δυνατότητας απορρόφησης ενέργειας του υβριδικού σταθμού από το δίκτυο για την πλήρωση του ταμιευτήρα προκειμένου αυτή να επανεκχυθεί εν καιρώ στο δίκτυο με τον μανδύα της εγγυημένης ισχύος και ενέργειας, τη στιγμή που η ενέργεια και ισχύς των συμβατικών μονάδων είναι από τη φύση τους εγγυημένες και μπορούν το αργότερο μέσα σε 8 ώρες να είναι διαθέσιμες απ’ ευθείας στο δίκτυο από την ίδια τη συμβατική μονάδα. Εκείνο που πρέπει να εξασφαλίζει το σύστημα αποθήκευσης είναι η δυνατότητα παροχής ενέργειας και ισχύος στις μεταβατικές εκείνες περιόδους της ημερήσιας καμπύλης φορτίου προκειμένου να καθυστερήσει η έναρξη λειτουργίας μιας συμβατικής μονάδας μέχρι να δημιουργηθούν συνθήκες βέλτιστης λειτουργίας της (φορτίο ίσο με το 75 – 95% του ονομαστικού φορτίου και αντιστρόφως όταν πρόκειται για διακοπή λειτουργίας μιας συμβατικής μονάδας). Με λίγα λόγια το σύστημα αποθήκευσης με τον επί μέρους εξοπλισμό του πρέπει να είναι έτσι διαστασιολογημένο ώστε σε περιόδους νηνεμίας να καλύπτει τα κενά μεταξύ της βέλτιστης και σε σταθερό φορτίο λειτουργίας της/των συμβατικής/ων μονάδας/ων και