• Σχόλιο του χρήστη 'LEYTERHS' | 26 Σεπτεμβρίου 2013, 23:45

    Οι ρυθμίσεις που προωθούνται για εκτάσεις που κρίθηκαν στα πλαίσια του Ν.248/76,( που οι δικαστικές κρίσεις είναι στην εκουσία δικαιοδοσία) είναι αντισυνταγματικές για το Δημόσιο, επειδή αφαιρείται από το Δημόσιο η δυνατότητα να προστατέψει την ιδιοκτησία του Ελληνικού Λαού (τα δάση και οι δασικές εκτάσεις δεν ανήκουν στο Δημόσιο αλλά ως κοινόχρηστα πράγματα ανήκουν στον Λαό βλ. Α.Π 207/2010), προσφεύγοντας σταην τακτική δικαιοσύνη, προκειμένου να αποδείξει: 1) Τον δασικό χαρακτήρα των εκτάσεων. Οι περισσότερες εκτάσεις που κρινόταν στα πλαίσια των διαδικασιών ν.248/76, κρινόταν αγροί, ενώ εν τοις πράγμασι ή ήσαν υφιστάμανα δάση και δασικές εκτάσεις ή απέρεε η υποχρέωση στα πλαίσια άρθρου 117 παρ. 3 του Συντ/τος να κηρυχθούν αναδασωτέες. 2)Τις ψευδείς μαρτυρίες των μαρτύρων. 3) Την εικονικότητα των τίτλων ή την μή εφαρμογή τους επί των εκτάσεων.4) Την ιδιοκτησία του. Οι προωθούμενες διατάξεις είναι χαριστικές και οι συνέπειες μελλοντικά για το Δημόσιο καταστροφικές οικονομικά, αφού σε περιπτώσεις απαλλ/σεων θα πρέπει το Δημόσιο να καταβάλλει αποζημιώσεις.όσον αφορά την παράγραφο 6 του προτεινόμενου άρθρου, η δυνατότητα αποδέσμευσης των συγκεκριμένων εκτάσεων , για περαιτέρω αλλαγή χρήσης τους,(αδιακρίτως) , έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την νομολογία , που διαχρονικά , απο της απελευθερώσεως από τον Τουρκικό ζυγό έκρινε αυτό το ζήτημα. Ως εξαιρετικό μέτρο, οι επεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις , για λόγους γεωργικής καλλιέργειας αντί της δασικής, προκρινόταν για ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας , μέσω της Γεωργικής πλέον εκμετάλλευσης. Εφόσον δεν γίνεται πλέον χρήση για τον επιδιωχθέντα σκοπό, η φυσική πορεία αυτών των εκτάσεων, είναι να επιστρέψουν στο καθεστώς κοινοχρησίας χάριν των πολιτών της Χώρας και όχι να αποδεσμευτούν για να κερδοσκοπούν οι σημερινοί κάτοχοί τους , με οικοπεδική αξιοποίηση. Προτείνεται να αποδεσμεύονται σε άλλες χρήσεις , προβλεπόμενες από την σημερινή νομοθεσία, μόνο αν με τεχνική Έκθεση διαπιστώνεται η έντονη υποβάθμιση των εκτάσεων και η μή συνεισφορά τους πλέον ως γεωργικών, τηρουμένων κατά τα λοιπά τουν προβλεπόμενων ουσιαστικών και διαδικαστικών προυποθέσεων περαιτέρω αλλαγής χρήσης τους.