• Σχόλιο του χρήστη 'Λευκοθέα Βυζέλη' | 27 Σεπτεμβρίου 2013, 09:02

    Η εξαίρεση δασικών εκτάσεων-που αποτελούν το 15% της ελληνικής επικράτειας και αποκαλούνται «δημόσιες γαίες» - από την υποχρεωτική αναδάσωση οπλίζει το χέρι των επίδοξων εμπρηστών,αφού μετά τη πυρκαγιά,οι εκτάσεις αυτές, δεν θεωρούνται πλέον δασικές και δεν προστατεύονται από το δασικό κώδικα. Πρόκειται δηλ.για δασικές εκτάσεις με ημερομηνία λήξης την ημέρα της αποτέφρωσής τους από κακόβουλους εμπρηστές. Η σύγχυση που δημιουργείται μεταξύ ιδιοκτησιακού και δασικού χαρακτήρα στις «δημόσιες γαίες» είναι αντίθετη στη πάγια νομολογία του ΣτΕ ,που διακρίνει το δασικό χαρακτήρα της έκτασης από το ιδιοκτησιακό καθεστώς.Αυτή η σύγχυση εξυπηρετεί μόνο το σκοπό διεύρυνσης της έννοιας των μη δασικών εκτάσεων. Η άρση της αναδάσωσης για δασικές εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση μέχρι το 1975 ,έρχεται σε σύγκρουση με τη νομολογία του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη του άρθρου 38 παρ.1 εδ.2 του Ν.998/79 (ΣτΕ 2895/2004).Και αυτή διάταξη εχει σαν αποτέλεσμα την a posteriori νομιμοποίηση των καταπατήσεων Η εισαγωγή της έννοιας του «περιαστικού πρασίνου» , δεν είναι τυχαία.Στο άρθρο 5 του ν.δ. προβλέπεται η παραχώρηση εκτάσεων περιαστικών δασών για χώρους αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων,ενώ σε περιαστικά ακόμη και αναδασωτέα προβλέπεται η κατασκευή έργων για την άνετη και ασφαλή μετακίνηση επισκεπτών (βλέπε ασφαλτοστρώσεις δασικών δρόμων και διάνοιξη νέων) η εξυπηρέτηση των επισκεπτών (βλέπε ταβέρνες ,πάρκινγκ και αναψυκτήρια) διευκόλυνση της σωματικής άσκησης και αναψυχής (βλέπε κολυμβητήρια,γυμναστήρια,γήπεδα γκολφ ,καζίνα,δημοτικά και ιδιωτικά).Ενα νομοσχέδιο με στόχο τη προστασία του περιβάλλοντος θα κήρυσσε όλα τα περιαστικά δάση ,προστατευτικά,όπως εξ άλλου είχε υποχρέωση η πολιτεία από τη θέση σε ισχύ του Ν.3208/2003 (αρθρο 21 παρ.6). Η διεύρυνση των επιτρεπτών επεμβάσεων στα δάση και τις δασικές εκτάσεις ακόμη και σε αναδασωτέες (από βιομηχανίες και σφαγεία μέχρι χώρους απόθεσης αποβλήτων ,φυλακές και κέντρα κρατησης μεταναστών ) θα έχει σαν αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή της ελληνικής φύσης και της βιοποικιλότητας. Η express διαβούλευση των 8 ημερών μάλλον μαρτυρά τον προσχηματικό χαρακτήρα της . Το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του και να ξεκινήσει νέος διάλογος με την ελληνική κοινωνία με γνώμονα την αειφορία,τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη προστασία των δασών ,στο σύνολό τους, που αποτελούν περιβαλλοντικό κεφάλαιο του ελληνικού λαού ,που δεν μπορεί να χαρισθεί σε κανένα στο όνομα μιας καταστροφικης οικονομικά και περιβαλλοντικά ανάπτυξης.