• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Μπαλτάς, ReDePlan AE Consultants' | 2 Οκτωβρίου 2013, 10:57

    Άρθρο 1, παρ. 3 (παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 998/1979) Με την προτεινόμενη διάταξη χιλιάδες στρέμματα ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων που δεν διαθέτουν «τίτλους» του Άρθ. 10 του Ν. 3208/2003 αλλά είναι απόρροια τίτλων αγοράς, κληρονομιάς, κ.λπ., θα χαρακτηρίζονται εφ’ εξής «Δημόσιες Γαίες». Χιλιάδες πολίτες, ιδιοκτήτες αυτών των εκτάσεων με ΝΟΜΙΜΟΥΣ τίτλους, ιδίως των εκτάσεων (5α) θα πρέπει να ξεκινήσουν ατελέσφορες διοικητικές και δικαστικές προσπάθειες που θα διαρκέσουν χρόνια… Και τούτο διότι η παραπομπή της διαφοράς (αναγνώριση κυριότητας, κ.λπ.) στις επιτροπές του Άρθ. 7 του Ν. 2308/1995 (ΦΕΚ 114Α’), αποκτά ουσία και περιεχόμενο ΜΟΝΟΝ στις περιοχές όπου έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες του Κτηματολογίου ή τουλάχιστον υπάρχει εγκατεστημένος ανάδοχος. Δηλαδή και αυτή η προτεινόμενη λύση παραπέμπει το πρόβλημα (χωρίς λύση) στον αόριστο μέλλοντα χρόνο… Μια απλή στατιστική καταγραφή του κόπου και του χρόνου που απαιτήθηκε από πολίτες-ενδιαφερόμενους ακόμα και για την απλή εφαρμογή του Άρθ. 12 του Ν. 3208/2003 και Άρθ. 36 Ν. 3698/2008, στα διάφορα Δασαρχεία της χώρας, όσον αφορά στην αναγνώριση τίτλων προ 23/02/1946 (Εγκ. 97870/2248/7.5.2009), θα ήταν χρήσιμη για το νομοθέτη. Θα έδινε τα σωστά συμπεράσματα για το τί πρόκειται να ακολουθήσει στις «Δημόσιες Γαίες» (5α) και (5β). Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ότι για τις γεωργικές εκτάσεις της παρ. 5β, ΚΡΙΤΗΣ για το «αν είναι δυνατή η γεωργική καλλιέργεια» είναι οι Δασικές Υπηρεσίες! Με τί κριτήρια άραγε;