• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Φραντζή' | 30 Ιανουαρίου 2014, 23:28

    Συζητώντας για τα προβλήματα που η εφαρμογή του ΝΟΚ έχει αναδείξει, θα εστιάσω σε αυτά της εφαρμογής του άρθρου 14 (θέση κτιρίου) στους οικισμούς χωρίς ρυμοτομικό σχέδιο. Η αιτιολογική έκθεση του ΝΟΚ και οι αρχές που διακηρύσσει ότι εξυπηρετεί μιλούν για παροχή ελευθερίας για την παραγωγή ποιοτικής αρχιτεκτονικής. Οι κάτω των 2.000 κατοίκων οικισμοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών οικισμών και είναι οικισμοί δομημένοι με διαφορετικό τρόπο για λόγους ιστορικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, γεωγραφικούς, γεωλογικούς, κ.λ.π. Η, δυνάμει, πολεοδόμηση τους θα λάμβανε υπ’ όψη της και θα προσαρμοζόταν στις ιδιαιτερότητες κάθε οικισμού. Σήμερα στους οικισμούς, με τις διατάξεις του άρθρου 14, που αφορούν κυρίως οικιστικούς χώρους με πολεοδομικό σχεδιασμό, το σχήμα των οικοπέδων & ο προσανατολισμός τους δεν παράγουν ποιοτική, αρχιτεκτονικά, μελέτη γιατί διασπάται ο χώρος της αυλής και υποβαθμίζονται οι όροι ζωής και λειτουργίας του ιδιοκτήτη, αλλά και των κατοίκων που χρησιμοποιούν τον, εκάστοτε, έναντι δημόσιο χώρο του οικισμού. Οι δρόμοι στους οικισμούς χωρίς ρυμοτομικό σχέδιο, είναι συνήθως στενοί και ο αρχιτέκτονας οφείλει να συμβάλλει σε περιβαλλοντικά σωστότερη τοποθέτηση «αφήνοντάς τους να αναπνεύσουν». Τα οικόπεδα στους οικισμούς κατά κανόνα δεν είναι τετραγωνισμένα (συχνά υπάρχουν αμφισβητήσεις ως προς τα πίσω ή πλάγια όρια), η απέναντι της γωνίας θέση στα γωνιακά οικόπεδα συχνά δεν ορίζεται μονοσήμαντα, οι αρτιότητες είναι μικρές και η εφαρμογή του άρθρου 14 οδηγεί σε κατακερματισμό του ιδιωτικού ακάλυπτου χώρου. Συμπερασματικά, προτείνεται η κατάργηση της ισχύος του άρθρου 14 για τους οικισμούς (να καταργηθεί η παράγραφος 3ι του άρθρου 1) και η επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος ελεύθερης τοποθέτησης (σύστημα πτερύγων) μέχρι την πολεοδόμησή τους.