• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΠΕΖΑΝΤΕ Χριστίνα' | 1 Φεβρουαρίου 2014, 11:45

    Αρθ. 2 Από τη συνδιασμένη εφαρμογή των προβλέψεων της παρ.1 «…Σε αυτή την περίπτωση μέχρι ποσοστού 50% των απαιτούμενων κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων κατά τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου δύναται να χωροθετούνται εντός της αποδιδόμενης στο Ελληνικό Δημόσιο έκτασης μόνον στις περιπτώσεις που οι προτεινόμενες χρήσεις δεν απαγορεύονται από τις ειδικότερες διατάξεις προστασίας που ισχύουν για την έκταση.» και της παρ.2 Σε περίπτωση που τμήμα της συνολικής υπό ρύθμιση έκτασης εμπίπτει σε προστατευόμενη από τις κείμενες διατάξεις περιοχή (δάσος, δασική ή αναδασωτέα έκταση, αρχαιολογικός χώρος) ή αποτελεί τμήμα γης υψηλής παραγωγικότητας η διαδικασία ρύθμισης επιτρέπεται μόνον υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 2i «….Μέσω της διαδικασίας της Τράπεζας Γης του κεφαλαίου Β του Ν.4178/2013 ποσοστό τουλάχιστον 50% της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο.......Το ποσοστό αυτό συνυπολογίζεται σε κάθε περίπτωση για την εφαρμογή της παρ.1 του παρόντος άρθρου» ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ότι τα μισά από τα κοινόχρηστα και κοινωφελή που κανονικά απαιτούνται για την εξυπηρέτηση των μελλοντικών κατοίκων της τελικώς πολεοδομούμενης έκτασης θα θεωρείται ότι έχουν εξασφαλιστεί στα παραχωρημένα προς το Δημόσιο τμήματα δάσους ή δασικής έκτασης ή αρχαιολογικού χώρου. Αυτό είναι καταφανώς άτοπο, διότι οι ειδικά προστατευόμενες εκτάσεις ΔΕΝ μπορούν και δεν επιτρέπεται να παραλαμβάνουν χρήσεις κοινοχρήστων/κοινωφελών του οικισμού – πέραν ίσως της συμπλήρωσης του αναγκαίου γι αυτόν πρασίνου. ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ η αναδιατύπωση της παρ. 2i ως εξής: «….Μέσω της διαδικασίας της Τράπεζας Γης του κεφαλαίου Β του Ν.4178/2013 ποσοστό τουλάχιστον 50% της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο.......Τμήμα της αποδιδόμενης έκτασης έως το 1/5 αυτής συνυπολογίζεται σε κάθε περίπτωση για την εφαρμογή της παρ.1 του παρόντος άρθρου»