• Σχόλιο του χρήστη 'kan62' | 5 Φεβρουαρίου 2014, 01:47

    Επαναλαμβάνω την ορθότατη επισήμανση ότι η προσαύξηση ύψους, ως κίνητρο για φυτεμένα δώματα ή χώρους στάθμευσης ισογείου, πρέπει να αναφέρεται στο εκάστοτε επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής. Έχει κριθεί και στο παρελθόν με τον ίδιο τρόπο, ότι τα κίνητρα ύψους πρέπει να δίδονται και εκεί όπου υπάρχουν ειδικές διατάξεις καθορισμού ύψους μικρότερου του καθοριζόμενου από τον κανονισμό. Επίσης, πρέπει να δοθεί σαφής απάντηση αν και τα κίνητρα του άρθρου 10 μπρορούν να προσαυξάνουν το ύψος στις παραπάνω περιοχές. Πάνω από όλα όμως, για τις περιοχές με ειδικές διατάξεις καθορισμού ύψους, πρέπει να απαντηθεί το καίριο ερώτημα : πως μπορεί να διατηρούνται τα ίδια ύψη τη στιγμή που ο ΝΟΚ προσαυξάνει το ελάχιστο ύψος χώρων κατά 2.65/2.40=10,5% και μειώνει την επιτρεπόμενη κάλυψη διατηρώντας τους ίδιους συντελεστές δόμησης ; Όλες οι ειδικές διατάξεις έχουν θεσπιστεί για το παλαιό ελάχιστο ύψος χώρων και συνήθως για μέγιστη κάλυψη 70%. Το νέο ελεύθερο ύψος και η μειωμένη κάλυψη στο 60% οδηγούν σε λιγότερους ορόφους και αυτό γίνεται χωρίς τη δυνατότητα εκμετάλλευσης άλλων κινήτρων. Ούτε καν για τη βελτίωση του δομημένου περιβάλλοντος ... Και η ισότητα, η αναλογικότητα και το πολεοδομικό κεκτημένο ; Μήπως πρέπει να ξαναδούμε το άρθρο 1.5.β του ΝΟΚ ;