• Σχόλιο του χρήστη 'Περικλής Ποτόλιας' | 12 Φεβρουαρίου 2014, 15:13

    Η ρύθμιση του άρθρου 22 του προτεινόμενου νομοσχεδίου χαρακτηρίζεται από ουσιαστική αναπτυξιακή προσδοκία για το μέλλον. Κυρίως όμως, διορθώνει λειτουργικές αδυναμίες της παλαιάς υφιστάμενης νομοθετικής ρύθμισης, αφού σε πάρα πολλές περιπτώσεις το επιδιωκόμενο αποτέλεσμά της βρίσκονταν σε πλήρη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα. Έτσι, για παράδειγμα σε περιοχές αμιγούς κατοικίας που δεν επιτρέπονταν η λειτουργία υπαίθριου χώρου στάθμευσης, παρουσιάζεται το φαινόμενο της κυκλοφοριακής συμφόρησης και η περιβαλλοντική επιβάρυνση (ηχορύπανση, ρύπανση του αέρα, καταστροφή κρασπέδων, κ.α.) της κατά τα άλλα περιοχής αμιγούς κατοικίας. Το πρόβλημα επιτείνεται ειδικά -στις όχι λίγες- περιοχές αμιγούς κατοικίας (οικοδομικά τετράγωνα) που συνορεύουν με περιοχές εμπορικής εκμετάλλευσης (εμπορικά και ιατρικά κέντρα) ή/και μεγάλες ιατρικές/εκπαιδευτικές μονάδες, όπου η προσέλευση του κόσμου/επισκεπτών δεν ικανοποιείται ως προς την στάθμευση από τα parking των κέντρων αυτών, με αποτέλεσμα η επιβάρυνση της αμιγούς κατοικίας να είναι υπερβολικά μεγάλη, ακριβώς λόγω της μη επιτρεπόμενης ύπαρξης χώρων στάθμευσης (υπαίθριων ή μη). Επομένως, θεωρώ ότι η ρύθμιση του άρθρου 22 δικαιοπολιτικά δεν είναι απλώς ένα καλό παραγωγικό/αναπτυξιακό "κλειδί" για Δήμους και Δημότες αλλά είναι και επιβεβλημένη για ουσιαστικούς πολεοδομικούς λόγους εύρυθμης λειτουργίας των περιοχών αμιγούς κατοικίας και εξυπηρέτησης επισκεπτών των μεγάλων ιατρικών και εμπορικών κέντρων αλλά και δρόμων με ιδιαίτερα μεγάλη κυκλοφορία, κεντρικών ή μη αρτηριών. Περικλής Ποτόλιας Δικηγόρος