Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.Σχόλιο του χρήστη ΞΕΝΟΦΩΝ ΙΣΑΡΗΣ | 15 Ιανουαρίου 2010, 13:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΞΕΝΟΦΩΝ ΙΣΑΡΗΣ' | 15 Ιανουαρίου 2010, 13:14

    Κυρία Υπουργέ, Πέραν από τον βασικο στόχο, την ηλεκτροδότηση δηλαδή από ΑΠΕ, πρέπει να δούμε και τον αλληλένδετο στόχο, την προοπτική δηλαδή των κινήσεων που θα γίνουν τώρα, στο μέλλον. Αλλιώς, ο όρος "Ανανεώσιμες" πρέπει να βγεί απο τον τίτλο τω ΑΠΕ. Και άν βγεί τότε προς τι όλη η κινητοποίηση. Δεν θεωρούνται Ανανεώσιμες πηγές, οι πηγές ενέργειας που ξοδεύουν άλλες πηγές ενέργειας για να κατασκευαστούν, τοποθετηθούν και κυρίως συντηρηθούν. Είναι σημαντικο για κάθε εγκατάσταση ΑΠΕ ο ρυθμός φθοράς της σε σύγκριση με την απόδοσή της ώστε να θεωρείται πραγματικά ανανεώσιμη πηγή. Αλλιώς απλά αλλάζουμε την ενεργειακή ροή μετατρεπόντας το πετρέλαιο σε υποδομές που παράγουν και συντηρούν ΑΠΕ. Η λύση πιστεύω ότι είναι η οικονομία του Υδρογόνου. Το ονομάζω έτσι γιατί δεν πρόκειται απλά για την χρήση υδρογόνου και κυψελών καυσίμου. Σε μια γενικευμένη εφαρμογή, μπορούμε να σκεφτούμε τεράστιες βραχώδεις εκτάσεις καλλυμένες με φωτοβολταικά που παράγουν δια μέσου ηλεκτρόλυσης υδρογόνο και αυτό στη συνέχεια.... δίνει ενέργεια παντού! Ενα σπίτι μπόρεί να έχει την δική του γεννήτρια καυσίμου, αντί να είναι συνδεμένο με τη ΔΕΗ, πληρώνοντας πλέον καθαρό υδρογόνο όπως πληρώνει και για τα καύσιμα του αυτοκινήτου του σήμερα. Το ίδιο ισχύει όμως και για μια βιομηχανία αφού οι κυψέλες καυσίμου μπορούν να παράγουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Τα αγροκτήματα μπορούν να έχουν ακόμη και δικές τους μονάδες ηλεκτρόλυσης και παραγωγής του υδρογόνου που χρειάζονται. Τα δε παράγωγα των κυψελών καυσίμου, θερμότητα και νερό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για θέρμανση. Με μια τέτοια οργάνωση και στρατηγική, καταλήγουμε πέραν του πρόσκαιρου στόχου κάλυψης ποσοστού των ενεργειακών αναγκών από ΑΠΕ επίσης 1. Σε ένα ελεύθερο μοντέλο ενέργειας, όπου ο κάθε καταναλωτής θα μπορεί να ρυθμίζει τις ανάγκες του σε υδρογόνο και ανάλογα να; τις καλύπτει. 2. Απελευθέρωση από το δίκτυο. Θεωρητικά μια ενεργειακή οικονομία υδρογόνου θα έχει ολοένα (εως καποια στιγμή καθόλου) καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος. Η κάθε ΔΕΗ θα μεταλλαχθεί σε μεγαλοπαραγωγό υδρογόνου όπως και πωλητή/συντηρητη κυψελών καυσίμου. 3. Δυναμική προστασία της φύσης. Τα εργοστάσια φωτο-ηλεκτρόλυσης δεν χρειάζεται να είναι σε συγκεκριμένα σημεία. Μπορούν να είναι σε έρημες βραχώδεις περιοχές που μάλιστα δεν θα χρειάζεται κάν να είναι διασυνεδεμένες. Αφού μεταφορά της ενέργειας θα είναι πλέον μεταφορά υδρογόνου. Κάθε έρημη βραχονησίδα της χώρας μας μπορεί αν γίνει και ένα εργοστάσιο παραγωγής Υδρογόνου. Κι αυτό μάλλον θα πρέπει να προτιμηθεί από την χρήση άλλων περιοχών, και δη προστατευόμενων και κοντά σε κατοικημένες περιοχές, όπως γίνεται τώρα αναγκαστικά με τις ανεμογεννήτριες. 4. Μεγάλο χρόνο ζωής, μικρό κόστος συντήρησης. Τα φωτοβολταικά συστήματα αντέχουν παρα πολλα χρόνια (δίνουν εγγύηση εως είκοσι) χωρίς συντήρηση. Σε είκοσι χρόνια που θα πρέπει να ανατικατασταθούν το κόστος τους θα είναι μιδαμινό σε σχέση με οποιοδήποτε αλλο μέσο ΑΠΕ. 5. Τελευταίο όμως ίσως πόλύ μεγάλο πλεονέκτημα το τεράστιο κόστος οικοδόμησης και συντήρησης του υπάρχοντος δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, μαζί με το επίσης καθόλου ευκαταφρόνητο κόστος από απώλειες κατα τη μεταφορά του ηλεκτρικού ρεύματος από το δίκτυο. Οσο αυξάνουν οι ανάγκες σε ενέργεια το σημερινό μοντέλο θα πρέπει να κτίζει κι άλλους πηλώνες, να περνάει κι άλλα καλώδια και φυσικά να υπερθερμαίνεται ακόμη περισσότερο, έχοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερες, ποσοστιαία, απώλειες στη μεταφορά της ενέργειας. Αντίθετα, σε μία οικονομία υδρογόνου τα μόνα που θα χρειάζονται πλέον καλώδια θα είναι τα τρόλευ, αν δεν λειτουργούν πλέον και αυτά, όπως όλα τα οχήματα, με κυψέλες καυσίμου. Με εκτίμηση για την προσπάθεια σας Ξενοφών Ίσαρης Συγγραφέας