• Σχόλιο του χρήστη 'thodoros' | 13 Μαρτίου 2014, 19:56

    Το θεωρώ τουλάχιστον άκαιρο και άκυρο να εξαιρεθεί η διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης στις περιπτώσεις των υφιστάμενων γεωτρήσεων. Όπως αναφέρθηκε ορθώς σε ανωτέρω σχόλιο, δεν είναι δυνατόν μία ΚΥΑ να υποσκελίζει έναν νόμο (Ν. 4014/11). Οι συντάκτες της ΚΥΑ, θεωρεούν ότι εξαιρώντας την περιβαλλοντική αδειοδότηση, βοηθά στην μείωση της γραφειοκρατίας; Πως είναι δυνατόν να ισχύει αυτό όταν και πάλι απαιτείται η γνωμοδότηση της Αρχαιολογίας και των Δασών; Μα αυτές είναι και οι υπηρεσίες που γνωμοδοτούν και στην περίπτωσης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Και μάλιστα στην περίπτωση των αρχαιολογιών είναι δυνατόν να απαιτείται η γνωμοδότηση δύο (2) υπηρεσιών (π.χ. Κλασσικών αρχαιοτήτων και Βυζαντινών Αρχαιοτήτων). Επίσης πως είναι δυνατόν να μη υπάρχει περιβαλλοντική αδειοδότηση για γεωτρήσεις οι οποίες αντλούν τόσο μεγάλες ποσότητες νερού; Να στηριχθούμε στα Διαχειριστικά; Τα οποία με τη σειρά τους στηρίχθηκαν σε στοιχεία παλαιότερων δεκαετιών; Και εφόσον είναι σίγουροι ότι έχει γίνει η καταγραφή όλων των υφιστάμενων (τα οποία λήφθηκαν υπόψιν στη σύνταξη των Διαχειριστικών και έχουν γίνει προτάσεις ) τότε ποιος ο λόγος θεσμοθέτησης του ΕΜΣΥ; Όπου θα πρέπει να υπάρξει η καταγραφή των σημείων υδροληψίας ακόμα και αν δεν γίνεται χρήση; Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Παντού, οι επιπτώσεις ενός έργου λαμβάνονται υπόψιν στο σχεδιασμό και την λειτουργία του. Δεν είναι η περιβαλλοντική αδειοδότηση το πρόβλημα αλλά η διαδικασία η οποία ακολουθείται και είναι χρονοβόρα.