• Άρθρο 16 Ποιοτικά κριτήρια για τον υπολογισμό των ποσοτήτων ανακύκλωσης Στόχος πρέπει να είναι η μείωση του ποσοστού των αποβλήτων που θα καταλήγουν στη διάθεση (D) και η μεγιστοποίηση όλων των μορφών ανακύκλωσης αλλά και ανάκτησης των υπολειμμάτων, με επιδίωξη τη μεγιστοποίηση της αειφορικής αποδοτικότητας των πόρων και τη συνεισφορά στην «κυκλική οικονομία». • Η ενεργειακή αξιοποίηση επεξεργασμένων αποβλήτων στη βιομηχανία ως δευτερογενή καύσιμα ή πρώτες ύλες μπορεί να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και ταυτόχρονα να συνεισφέρει στη λύση με το ελάχιστο δυνατό κόστος και με τέτοιο τρόπο που να ωφελεί το περιβάλλον. Αυτή η πρακτική προωθεί την ανάκτηση ενέργειας και υλικών στη βιομηχανία, σύμφωνα με τις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προτείνεται η θέσπιση ποιοτικών προδιαγραφών σε διαγωνισμούς για τη διαχείριση των ΑΣΑ μέσω σχετικής ΚΥΑ, ώστε τα υπολείμματα της ανακύκλωσης ως δευτερογενή καύσιμα να μπορούν να αξιοποιηθούν από τη βιομηχανία (π.χ. τσιμεντοβιομηχανία). • Θέσπιση ποιοτικών προδιαγραφών στο παραγόμενο RDF/SRF από τα υφιστάμενα ΕΜΑΚ ώστε αυτό να μπορεί να αξιοποιηθεί ενεργειακά (π.χ. τσιμεντοβιομηχανία) σύμφωνα και με το Ν.4042/2012 αντί να οδηγείται σε ταφή. • Σύμφωνα με την ΥΑ 36259/1757/Ε103 (ΦΕΚ1312Β, 24-8-2010) «Μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ)» ορίζονται τα ΑΕΚΚ (άρθρο 2-Πεδίο εφαρμογής) καθώς και οι υποχρεώσεις του παραγωγού των αποβλήτων. Απαιτείται η εξαίρεση από την υποχρέωση του παραγωγού που είναι συγχρόνως και νόμιμα αδειοδοτημένος αποδέκτης και εφόσον δεν απαιτείται η επιπλέον επεξεργασία των υλικών προκειμένου να ανακτηθούν στη παραγωγική του διαδικασία (π.χ. ΑΕΚΚ από κατεδαφίσεις εντός των εργοστασίων τσιμεντοβιομηχανίας). Σε διαφορετική περίπτωση χωρίς όφελος για την ανακύκλωση αυξάνεται το κόστος διαχείρισης αποτρέποντας τις επιχειρήσεις από την ανακύκλωση/ανάκτηση.