• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Κλωνάρας' | 15 Μαρτίου 2016, 11:54

    Στο άρθρο 3, παρ. (Α.2.1.), εδάφιο 3 αναφέρεται ότι: «…επιτρέπεται…3.Η πρόσβαση προς τη ζώνη του αιγιαλού, αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις.» Κατά την ανωτέρω διατύπωση φαίνεται ότι δεν λήφθηκε υπόψιν το γεγονός ότι έχουν διανοιχθεί παρανόμως από το 2011-2012 και παραμένουν ανοιχτοί και προσβάσιμοι ως σήμερα, 5 χωματόδρομοι πλάτους 10 μέτρων προς την παραλία του Αηγιαννάκη, όπου ωοτοκεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού του κύριου προστατευόμενου είδους, της θαλάσσιας χελώνας. Από τους δρόμους αυτούς διευκολύνονται να περνούν πλήθος ΙΧ, τροχόσπιτα και κάθε άλλου είδους οχήματα και να βγαίνουν στην παραλία ωοτοκίας και στις αμμοθίνες, ακριβώς δηλαδή στην περιοχή όπου δεν θα έπρεπε να περνούν τροχοφόρα. Για τους δρόμους αυτούς έχουν επιβληθεί πρόστιμα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου και έχουν εισπραχθεί, οπότε δεν αμφισβητείται ότι είναι παράνομοι. Εξάλλου για τους δρόμους αυτούς υπάρχει και σχετικό πόρισμα του κ. Ρακιντζή καθώς και σχετική μνεία στο κείμενο της Αιτιολογημένης Γνώμης της Κομισιόν και της πρότασης της Γενικής Εισαγγελέως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της υπόθεσης. Επιπλέον με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχουν επιβληθεί προσωρινά μέτρα αποκλεισμού των δρόμων στην αφετηρία τους, και έχει ζητηθεί η υποβολή μελέτης αποκατάστασης, όμως ο υπαίτιος δεν έχει κάνει τίποτε από αυτά, προσβάλλοντας παράλληλα την απόφαση αυτή στο ΣτΕ όπου εκκρεμεί η συζήτησή της. Επομένως δεν πρέπει να επιτρέπεται η πρόσβαση γενικώς από τις «υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις», αλλά να γίνει διευκρίνιση ότι η πρόσβαση επιτρέπεται από τους «νομίμως υφιστάμενους δρόμους» και όχι από τις «υφιστάμενες προσβάσεις». Η λέξη «πρόσβαση» εξάλλου δεν ορίζεται πουθενά και είναι αμφίβολη η χρησιμότητα της στο παρόν άρθρο του ΠΔ, αφού δεν έχουν καταγραφεί κάπου οι υφιστάμενες κατά την έκδοση του παρόντος σχεδίου ΠΔ προσβάσεις ώστε να γνωρίζουμε για τι μιλάμε και τι επιτρέπουμε. Στο άρθρο 3 παρ.(Β.2) εδάφιο 7 και 9: αναφέρεται ότι επιτρέπεται μόνο η κατασκήνωση και τα ξενοδοχεία 5 αστέρων. Γιατί δεν επιτρέπονται και ενδιάμεσες κατηγορίες δωματίων ή ξενοδοχείων; Στο άρθρο 3 παρ.(Β.2.) εδάφιο 10: το όριο αρτιότητας στα 20 στρέμματα είναι υπερβολικά αυστηρό. Υπάρχουν άραγε οικόπεδα 20 στρεμμάτων στην περιοχή, η αποκλείεται εν τέλει η δόμηση; Εξάλλου και το όριο ύψους οικοδομών στα 5 μέτρα είναι επίσης αστήρικτο: Πόσοι όροφοι χωράνε στα 5 μέτρα ύψος από το έδαφος; Φοβάμαι ότι χωράει μόνο το ισόγειο και ένα παταράκι. Επίσης στο ίδιο εδάφιο: ο φυτοφράχτης που απαιτείται μεταξύ κτιρίων και παραλίας, προφανώς για να προστατεύει τις χελώνες από τα φώτα και τις οχλήσεις, δεν μπορεί να φτιαχτεί με «ενδημικά» είδη γιατί τέτοια δεν υπάρχουν. Προφανώς εννοούνται τα «ιθαγενή» είδη (π.χ. ο σχίνος, η μυρτιά).