• Σχόλιο του χρήστη '"Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας" - Σωματείο' | 15 Μαρτίου 2016, 12:34

    Άρθρο 3, Α1 1. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «η πρόσβαση στη ζώνη του αιγιαλού επιτρέπεται αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των υφιστάμενων οδών ώστε να γίνει επανέλεγχος αν υφίστανται δρόμοι που προκαλούν διάσπαση των αμμοθινών στη παράκτια ζώνη δυσχεραίνοντας την ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πέντε κάθετοι δρόμοι προς την παραλία οι οποίοι κατασκευάστηκαν από την εταιρεία «Νέος Κότινος Α.Ε.» τα έτη 2011 και 2012 μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιανάκη. Επισημαίνουμε ότι η περιοχή βρίσκεται στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αφού το τμήμα της ΠΠΦ-1β που εκτείνεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού προς νότο συγκεντρώνει το 82% των φωλιών όλου του Κυπαρισσιακού Κόλπου. 2. Στην παρ. 4 να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος δεν είναι μόνο συμμέτοχος του περιβάλλοντος αλλά και μέρος αυτού και δεν δύναται να αποκλείεται από αυτό. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. 3. Στην παρ. 6 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων αυτοφυών ειδών της περιοχής με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι οφείλουμε να επιδιώκουμε ώστε οι φυτεύσεις να είναι από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος. Άρθρο 3, Α.2.1. 1. Στην παρ. 2 αναφέρεται «η εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος» εντός της ΠΠΦ-2 « Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Προτείνουμε να διευκρινιστεί, εφόσων τεκμηριωθεί επαρκώς η αναγκαιότητα της παρέμβασης αυτής, ότι κατά την εκτέλεση των έργων και εργασιών θα χρησιμοποιούνται μόνο ήπια μέσα (π.χ. ζώα) και μέθοδοι. Επισημαίνουμε την εισβολή βαρέων μηχανημάτων στην καμένη δασική γη του Καϊάφα μετά τις πυρκαγιές του 2007 για την απομάκρυνση της καμένης ξυλείας όπου στη σχετική μελέτη δεν διευκρινιζόταν ο τρόπος απομάκρυνσης αυτής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της αναγεννημένης βλάστησης και τη διαταραχή της συνεκτικότητας και της δομής του εδάφους. 2. Προτείνουμε να επιτρέπεται η ιππασία εντός της ΠΠΦ-2 «Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται η επίσκεψη της περιοχής με τροχοφόρο και όχι με άλογο. Επιπλέον τα περιττώματα του αλόγου έχουν ευεργετικές επιδράσεις στο δάσος. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. 3. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «η πρόσβαση στη ζώνη του αιγιαλού επιτρέπεται αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των υφιστάμενων οδών ώστε να γίνει επανέλεγχος αν υφίστανται δρόμοι που προκαλούν διάσπαση των αμμοθινών. Επίσης αναφέρουμε τους πέντε κάθετους δρόμους προς την παραλία οι οποίοι διέρχονται από τη ζώνη ΠΠΦ-2γ (μήκους 2.5 χλμ και έκτασης 300.000 τ.μ. ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νέος Κότινος Α.Ε.) μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιανάκη και κατασκευάστηκαν τα έτη 2011 και 2012. Επισημαίνουμε ότι η περιοχή βρίσκεται στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αφού το τμήμα της ΠΠΦ-1β που εκτείνεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού προς νότο συγκεντρώνει το 82% των φωλιών όλου του Κυπαρισσιακού Κόλπου. 4. Στην παρ. 4 να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος δεν είναι μόνο συμμέτοχος του περιβάλλοντος αλλά και μέρος αυτού και δεν δύναται να αποκλείεται από αυτό. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. 5. Στην παρ. 6 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων αυτοφυών ειδών της περιοχής με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι οφείλουμε να επιδιώκουμε ώστε οι φυτεύσεις να είναι από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος. Άρθρο 3, Α.2.2. Στην παρ.4 αναφέρεται «η συντήρηση/εκσυχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών» και αφορά το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης εντός της λίμνης του Καϊάφα. Προτείνουμε να διευκρινίζεται ότι ο εκσυχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών να γίνεται σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό ύφος αυτών. Επίσης να διευκρινίζεται σαφώς ότι δεν θα επιτρέπεται η επέκταση των υφιστάμενων υποδομών. Άρθρο 3, Α.3. Προτείνουμε οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες να κλιμακώνονται σε υποζώνες στην ΠΠΦ-3 «Θαλάσσια Περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας» ώστε να προστατεύεται επαρκώς ο οικότοπος προτεραιότητας της χελώνας Caretta-Caretta και των λιβαδιών ποσειδωνίας Posidonia oceanica. Όσον αφορά την επαγγελματική αλιεία που προβλέπεται στην παρ.4 αναφέρουμε το συχνό φαινόμενο εγκλωβισμού των θαλάσσιων χελωνών σε στατικά δίκτυα όπου τοποθετούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας πολύ κοντά στην ακτή. Προτείνουμε να υπάρχει πρόβλεψη ώστε να επιτρέπεται η τακτική αυτή εκτός της περιόδου ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας. Επίσης καθ΄όσον εδώ και πολλές δεκαετίες είναι ευρύτατα διαδεδομένο έθος η αλιεία με δυναμίτες η οποία ως γνωστό δημιουργεί τεράστια καταστροφή στο θαλάσσιο οικοσύστημα προτείνουμε να θεσπιστούν επιπλέον αποτρεπτικοί παράγοντες. Άρθρο 3, Β.1.1. Στην παρ.γ προβλέπεται ότι στην ΠΦΣ-1 «Σπηλιές και βραχώδεις ορθοπλαγιές» επιτρέπονται «οι εργασίες συντήρησης και ενίσχυσης του υπερκείμενου βραχώδους όγκου». Προτείνουμε να διασφαλιστεί ότι δεν θα γίνει αισθητική και περιβαλλοντική υποβάθμιση του εξαίρετου αυτού φυσικού τοπίου. Επισημαίνουμε ότι το σπήλαιο των Ανυγρίδων Νυμφών και η περιβάλλουσα έκταση αυτού βρίσκονται εντός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου και τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους Καϊάφα- Κάτω Σαμικού. Γενικότερα προτείνουμε να προβλέπεται να μην εκτελούνται τεχνικά έργα και διαμορφώσεις που θα αλλοιώνουν το φυσικό ανάγλυφο του σπηλαίου και την αισθητική του τοπίου. Επίσης θεωρούμε απαραίτητο να διευκρινίζεται ότι οι όποιες κατασκευές ή εργασίες συντήρησης των εγκαταστάσεων θα σέβονται το χώρο και θα συνάδουν με το ευρύτερο περιβάλλον. Εφιστούμε την προσοχή στην περίφραξη με τσιμέντο και κάγκελα που κατασκευάστηκε από την ΕΤΑΔ, μετά τις πυρκαγιές του 2007, η οποία υποβαθμίζει σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου και αποκλείει την πρόσβαση στο εξωτερικό σπήλαιο του Καϊάφα και τις ιαματικές πηγές εντός αυτού όπου ανέκαθεν τους χειμερινούς μήνες επισκέπτονταν πολλοί κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Επίσης εντός του περιφραγμένου χώρου κατασκευάστηκε εξωτερική πισίνα για λουτροθεραπεία η οποία επίσης υποβαθμίζει το χώρο. Θεωρούμε απαραίτητο να προβλέπεται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και για τις υπόλοιπες περιοχές Προστασίας Φυσικών Σχηματισμών (ΠΦΣ). Άρθρο 3, Β.2 Προτείνουμε να υπάρχει διαβάθμιση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων βάση των προτάσεων της ζωνοποίησης που εκθέσαμε κατά τις παρατηρήσεις μας επί του άρθρου 2: Στην προτεινόμενη διευρυμένη ειδική κατηγορία ΖΑΤ ,που αφορά εκτάσεις της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας, μπορεί να επιτρέπεται εκτός από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας, οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης, μπορεί να επιτρέπεται και η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης με τους περιορισμούς του άρθρου 3, Β.2, παρ. 7. Ταυτόχρονα θα μπορούσαν να δοθούν κίνητρα στους αγρότες ώστε να προωθηθεί η βιολογική καλλιέργεια. Οι περιοχές ΖΑΤ που απομένουν, μετά και τις προτάσεις μας επί του άρθρου 2 για δημιουργία επιπλέον περιφερειακών ζωνών προστασίας, προτείνουμε να διαχωριστούν σε δύο υποζώνες, ανατολική και δυτική, ώστε να υπάρχει κλιμάκωση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων. Στην δυτική ζώνη ΖΑΤ, ως μια μεταβατική ζώνη, προτείνουμε την ανάδειξη του αγροτικού τοπίου με φύτευση τοπικών και παραδοσιακών ειδών χλωρίδας και προώθηση της βιολογικής γεωργίας καθώς και η φύτευση χαρακτηριστικών ειδών ενδημικής χλωρίδας. Προτείνουμε να επιτρέπονται οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης, να επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης σύμφωνα με τους περιορισμούς της παρ. 7 (άρθρο 3, Β.2). Επίσης προτείνουμε να επιτρέπεται ο αγροτουρισμός, η κατασκευή βοηθητικών γεωργικών υποδομών, όπως αναφέρεται στην παρ.4 και η κατασκευή και λειτουργία κέντρου μελέτης και περίθαλψης των προστατευόμενων ειδών της πανίδας (παρ. 8) με τον όρο τα οικοδομικά υλικά των παραπάνω υποδομών να είναι φιλικά με το περιβάλλον, να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονική χωρίς όμως να χαθεί το ύφος και ο χαρακτήρας της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Στην ανατολική ζώνη ΖΑΤ προτείνουμε, αφού το όριο αρτιότητας μεταβεί στα δέκα (10) στρέμματα μετά και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, να επιτρέπονται επιπλέον τα καταστήματα εστίασης (παρ. 2) και η κατοικία. Επίσης να επιτρέπονται τα τουριστικά καταλύματα (παρ. 9) χωρίς όμως το περιορισμό των 4 και 5 αστέρων. Στην υπόλοιπη έκταση όλων των παραπάνω επιτρεπόμενων κτισμάτων προτείνουμε να επιβάλλεται η χρήση της κατάλληλης ενδημικής βλάστησης για την δημιουργία φυτοφρακτών και η φύτευση τοπικών και παραδοσιακών ειδών χλωρίδας. Επίσης να επιβάλλεται στον ιδιοκτήτη καταστημάτων εστίασης, κατοικίας και τουριστικών καταλυμάτων ο σεβασμός στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική προκειμένου να συνάδουν οι κατασκευές στο ευρύτερο φυσικό περιβάλλον. Επίσης να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.