• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ' | 23 Ιουλίου 2016, 21:22

    Η υψομετρική διαφορά πρέπει να έχει τρια στοιχεία: ελάχιστο υψόμετρο, μέγιστο υψόμετρο, και υψομετρικά ανάβαση. Όταν λέμε υψομετρική ανάβαση εννοούμε το σύνολο των υψομετρικών που ανεβαίνει το μονοπάτι (όταν δηλαδή ανεβοκατεβαίνει, προσθέτουμε τις υψομετρικές από όλες τις ανηφόρες που συναντάμε). Το μήκος δεν υπολογίζεται οριζοντιογραφικά, αλλά αναφέρεται στο συνολικό πραγματικό ανάπτυγμα του μονοπατιού. Αυτά τα στοιχεία βγαίνουν πλέον πανεύκολα χρησιμοποιώντας gps. Στις κατηγορίες βαθμού δυσκολίας πρέπει να προστεθούν ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΑ νούμερα για το ελάχιστο και το μέγιστο πλάτος *. 1. Ένα εύκολο μονοπάτι θα πρέπει να έχει πλάτος από 0,7 έως 1,0 μέτρο 2. Ένα μέτριο μονοπάτι θα πρέπει να έχει πλάτος από 0,4 έως 0,7 μ, και 3. Ένα δύσκολο μονοπάτι θα πρέπει να έχει πλάτος από 0,2 έως 0,4 μ Επίσης πρέπει να προστεθεί μια παράγραφος που θα λέει: «Στα υφιστάμενα μονοπάτια διατηρούνται τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά που είχαν κατά το παρελθόν (πλάτος, είδος καταστρώματος, κλπ)». Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι σε ένα υφιστάμενο μονοπάτι δεν θα πρέπει να αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του έτσι ώστε να το μετατρέπουμε από δύσκολο που πιθανόν ήταν στο παρελθόν, σε εύκολο σήμερα. Αν ήταν κάποτε δύσκολο θα πρέπει να παραμείνει δύσκολο. * Σημείωση: πλάτη μονοπατιού πάνω από 1 μέτρο δεν αφορούν σε ορειβατικά / πεζοπορικά μονοπάτια, αλλά σε περιαστικά μονοπάτια, μονοπάτια διαβίωσης ή εκπαιδευτικά μονοπάτια για χρήση από μαθητές. Πρέπει δηλαδή να προστεθούν και άλλα άρθρα που θα αναφέρονται στα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά των μη ορειβατικών μονοπατιών (περιαστικά, εκπαιδευτικά, κλπ).