Αρχική Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσηςΆρθρο 13 – Ανάθεση κατασκευής και συντήρηση ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιώνΣχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ | 25 Ιουλίου 2016, 22:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ' | 25 Ιουλίου 2016, 22:38

    Τα ορειβατικά μονοπάτια ΔΕΝ είναι δασοτεχνικά έργα. Αυτό που συμβαίνει μέχρι τώρα με αυτό τον χαρακτηρισμό, είναι ότι για να κατασκευαστεί ένα ορειβατικό μονοπάτι χρειάζονται άδειες, δασολόγοι, μηχανικοί, μελετητές, εργολάβοι και ένα σωρό άχρηστες (για το αντικείμενο) ειδικότητες, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να ανεβάζουν το κοστολόγιο ενός ορειβατικού μονοπατιού σε αστρονομικά επίπεδα (το μονοπάτι των Καλαρρυτών είχε μελέτη με κόστος 406.000 ευρώ / χλμ!). Όταν Ευρωπαίοι τουρίστες περπατάνε σε τέτοια μονοπάτια μας ειρωνεύονται για το πώς τρώμε τα λεφτά των επιδοτήσεων. Αυτό το πανηγύρι άσχετων με το αντικείμενο πρέπει να τελειώσει. Αυτό που θέλουμε είναι μονοπάτια βατά από ορειβάτες ή πεζοπόρους, με πολύ μεγάλα μήκη, καλή σήμανση και τακτική συντήρηση. Με λίγα λόγια, ένα ορειβατικό μονοπάτι δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τεχνικό έργο, να μην χρειάζεται τεχνική μελέτη για να κατασκευαστεί, ούτε δημοπρασία, ούτε εργολάβο να το αναλάβει. Το κοστολόγιο να υπολογίζεται με αποκοπή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, και να μην ξεπερνά τις 2.000 ευρώ ανά χιλιόμετρο, άντε λίγο παραπάνω αν έχει αρκετά τοιχία ή γεφυράκια. Δικαιούχοι για την κατασκευή ορειβατικών μονοπατιών να είναι όποιος ενδιαφέρεται: ΟΤΑ, Ορειβατικοί ή πολιτιστικοί σύλλογοι, Αστικές μη κερδοσκοπικές, ΚοινΣΕπ, ιδιώτες, οποιοσδήποτε. Το μόνο που θα αρκεί να είναι μια πρόχειρη μελέτη ακόμη και από εμπειρογνώμονες (ορειβάτες ή οδηγούς βουνού) με μια απλή περιγραφή των παρεμβάσεων, χάραξη και αποτύπωση της διαδρομής, σήμανση και πρόβλεψη για ετήσια συντήρηση. Οι εργασίες σε ένα ορειβατικό μονοπάτι δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν κανένα μηχανικό μέσο, τσιμέντο, και περιττές κατασκευές. Με τα χρήματα που έχουν δαπανηθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια από Ευρωπαϊκά προγράμματα για να φτιάξουμε δήθεν μονοπάτια, θα έπρεπε να είχαμε το μεγαλύτερο δίκτυο μονοπατιών στην Ευρώπη! Αντί αυτού έχουμε μικρά μονοπάτια με μήκος 1-2 άντε 10 – 20 χιλιομέτρων, με τεράστιους προϋπολογισμούς που κανονικά θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν εκατονταπλάσια χιλιόμετρα μονοπατιών, υπερβολικά έργα βιτρίνας, απαράδεκτα πλακόστρωτα, αλλοίωση όλων των παραδοσιακών χαρακτηριστικών όπου υπήρχαν, μέχρι και κάγκελα inox! Το μόνο κριτήριο ήταν να γίνει απορρόφηση κονδυλίων (και ίσως όχι μόνο) και ποτέ οι ορειβάτες ή τα γραφεία τουρισμού δεν είχαν ρωτηθεί για το τι χρειάζονται. Τέτοια μικρά και ασύνδετα μονοπάτια κανείς ξένος τουρίστας πεζοπόρος δεν θα έρθει για να τα περπατήσει. Πρέπει να κάνετε αλλαγές που θα απελευθερώσουν την κατασκευή των ορειβατικών μονοπατιών και το σημαντικότερο θα μειώσουν απίστευτα τα κοστολόγια. Κάντε αυτές τις αλλαγές και θα δείτε πόσα περισσότερα μονοπάτια θα κατασκευαστούν και πόσα παλαιά θα συντηρηθούν.