• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ' | 28 Ιουλίου 2016, 11:10

    Τα μονοπάτια που παλαιότερα συνέδεαν χωριά, ανθρώπους, έθιμα και παραδόσεις σιγά σιγά χάνονται. Εκεί που άλλοτε περνούσαν οικογένειες, ταχυδρόμοι, γιατροί, σχολιαρόπαιδα τώρα γίνονται λόγγοι που μήτε λαγοί και αλεπούδες δεν μπορούν να περάσουν. Ο λόγος δεν είναι το πέρασμα των χρόνων και α ανάπτυξη της χλωρίδας, αυτό που φταίει είναι η γραφειοκρατεία, η συνεχής ΑΡΝΗΣΗ και η λέξη ΑΔΕΙΑ, -δεν έχουμε άδεια, -εσύ έχεις άδεια; -οχι, -εσύ? -οχι, -που να πάρουμε μια άδεια ρε παιδιά; Και τα μονοπάτια εξακολουθούν να κλείνουν και να ξεχνιούνται. Όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε παραπάνω ο κ. Χρήστος Λαμπρής δικαιούχοι για τον καθαρισμό και συντήρηση παλαιών μονοπατιών πρέπει να είναι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την φύση, την πεζοπορία, την άθληση και την προβολή των διαφόρων περιοχών φυσικού κάλλους. Πρώτο λόγο στον καθαρισμό των μονοπατιών πρέπει να έχουν οι χρήστες τους, οι οποίοι θα είναι και υπεύθυνοι για τη συντήρησή τους, πάντα σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα κατά τόπους Δασαρχεία. Επίσης θα πρότεινα στο άρθρο να προστεθούν και οι Σύλλογοι ορεινής ποδηλασίας καθ' ότι τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα ενεργοί και οργανωμένοι σε πάρα πολλές πόλεις της χώρας μας.