• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΗΣ' | 9 Αυγούστου 2016, 17:20

    Το μονοπάτι στους Καλαρρύτες είχε προϋπολογισμό 650.000 ευρώ για 1,6 χλμ μονοπατιού, με επιβλέπουσα υπηρεσία το Δασαρχείο Ιωαννίνων! Και μόνο ένας τέτοιος προϋπολογισμός αποτελεί πρόκληση, και το γεγονός ότι τελικά ο εργολάβος το έφτιαξε με 350.000 ευρώ, το μόνο που δείχνει ότι οι μέχρι σήμερα «υπεύθυνοι» είναι βαθιά νυχτωμένοι. Προκειμένου το έργο να δικαιολογήσει τον προϋπολογισμό, προέβλεπε προστατευτικά τείχη σε πλαγιές με κλίση 25 μοιρών (που λειτουργούν ως φράγματα στα νερά της βροχής), κάγκελα inox, και τσιμέντο παντού. Το χειρότερο είναι πως σε όσα σημεία υπήρχε παλαιό χτιστό μονοπάτι, ανακατασκευάστηκε με πέτρα και τσιμέντο, χωρίς καμία διατήρηση των παραδοσιακών χαρακτηριστικών που άντεξαν για εκατονταετίες. Τα καπάκια στους τείχους είναι μικρές τρίγωνες πλάκες που ήδη έχουν αρχίσει να ξεκολλάνε και το μονοπάτι άρχισε να παρουσιάζει φθορές πριν ακόμη παραδοθεί από τον εργολάβο. Σε λίγα χρόνια θα δείχνει εικόνα πλήρους εγκατάλειψης. Η σήμανση των αποστάσεων στο μονοπάτι, ξεκινάει από εκεί που άρχισαν τα έργα και όχι από την αρχή του μονοπατιού! Περπατάς δηλαδή 600 μέτρα και ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι είσαι στο σημείο μηδέν! Τόση ασχετοσύνη! Το τραγικότερο δε όλων, είναι πως το Δασαρχείο περηφανεύεται ότι είναι το καλύτερο έργο που έχει φτιάξει. Αυτό μας δείχνει ότι τα Δασαρχεία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι υπεύθυνα για τα μονοπάτια, είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Άσχετοι γιατί δεν φρόντισαν να διατηρήσουν τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία του μονοπατιού (το ίδιο έχει συμβεί και σε πολλά άλλα μονοπάτια που γνωρίζω), και επικίνδυνοι γιατί συνέβαλαν στην κατασπατάληση κονδυλίων σε ένα γυαλιστερό έργο βιτρίνας, στερώντας έτσι αυτά τα χρήματα από την συντήρηση μονοπατιών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Πάρτε το αυτό πολύ σοβαρά υπόψη σας πριν αναθέσετε αποκλειστικά στα δασαρχεία μια τέτοια αρμοδιότητα. Οι στόχοι του κανονισμού αυτού θα πρέπει να είναι: 1. Η διάσωση όσων μονοπατιών έχουν απομείνει, από την διάνοιξη δασικών δρόμων ή άλλων κινδύνων 2. Η διάσωση των παραδοσιακών χαρακτηριστικών των μονοπατιών, μέσω της υποχρεωτικής εφαρμογής παρόμοιων τεχνικών επισκευής (π.χ. ξερολιθιές και όχι τσιμέντο), κλίσεις, πλάτος, κλπ 3. Η δραματική μείωση του κόστους επισκευής και συντήρησης υπαρχόντων μονοπατιών (ιδανικό κόστος επισκευής 1.000 - 2.000 € το χλμ, και κόστος ετήσιας συντήρησης 20 – 100 ευρώ το χλμ) 4. Η διαρκής συντήρηση και ανάδειξη μεγάλων δικτύων μονοπατιών σε όλη την Ελλάδα (Ευρωπαϊκά και Εθνικά μονοπάτια, Περιφερειακά δίκτυα, κλπ) 5. Η παρότρυνση και/ή ενίσχυση εναλλακτικών φορέων που ενδιαφέρονται για επισκευή και συντήρηση μονοπατιών (σύλλογοι, γραφεία τουρισμού, δήμοι, εταιρείες, ιδιώτες, κλπ)