• Σχόλιο του χρήστη 'ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗ | Naaturefriends Greece' | 16 Αυγούστου 2016, 11:55

    Στην Ελλάδα έχουμε δύο κύρια είδη μονοπατιών τα Ε και τα Ο. Τα Ε είναι τα ευρωπαϊκά Ε4 και Ε6 και τα Ο τα εθνικά, π.χ. Ο3. Το πρόβλημα με τα υφιστάμενα μονοπάτια είναι πως όσο βρίσκεσαι στον κύριο όγκο του βουνού η σήμανση είναι συνήθως καλή, τα ενδιάμεσα τμήματα που συνδέουν τους ορεινούς όγκους και στα μικρότερα βουνά αυτά χάνονται (χωρίς σήμανση και συντήρηση) και ακόμα χειρότερα συχνά γίνονται δρόμοι. Άνθρωποι που έχουν προσπαθήσει να διασχίσουν το Ε4 σε όλο του το μήκος συνάντησαν τις μεγαλύτερές δυσκολίες ακριβώς σε αυτά τα τμήματα. Αν και υπάρχει μια μικρή αναφορά στα «αρχαιολογικά μονοπάτια» [β] προτείνεται η προσθήκη δύο ακόμα κατηγοριών: Στ) Μονοπάτια των περιηγητών και των ξένων χαρτογράφων: Τα μονοπάτια, ακόμα και δασικοί δρόμοι σήμερα, αναφέρονται σε περιγραφές ξένων αλλά Ελλήνων περιηγητών όπως ο Παυσανίας (υπάρχουν στην Αρκαδία και αλλού), Leake κ.ά. καθώς και σε χάρτες όπως π.χ. του Κάουπερτ. Ζ) Νησιώτικα μονοπάτια, ίσως από τα ωραιότερα στην Ελλάδα. Είναι σημαντικά όχι μόνο γιατί συμβάλουν οικονομικά και τουριστικά αλλά κυρίως γιατί οι ξερολιθιές που υπάρχουν εκεί και τα διαμορφώνουν συγκρατούν τα έδαφος και συμβάλουν στη διατήρηση των ευαίσθητων αυτών οικοσυστημάτων. Συνήθως η προσοχή μας πάει στα μονοπάτια της ηπειρωτικής Ελλάδας αλλά αυτά τα μονοπάτια των νησιών είναι ένας πλούτος που χάνεται και πρέπει να σωθεί. Στην κατηγορία ε) «Μονοπάτια προσβάσιμα σε ΑμεΑ» προτείνεται να αξιοποιηθούν καλές πρακτικές από άλλες χώρες όπως π.χ. Αυστρία, Γερμανία. Καλές πρακτικές περιγράφονται στην έκδοση των Naturefriends International “Accessible Tourism for All” http://www.nfi.at/index.php?option=com_content&task=view&id=582&Itemid=1&lang=en