• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΙΝΑΛΟΝ ΚΟΙΝΣΕΠ' | 19 Αυγούστου 2016, 22:24

    ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΗΔΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ (ΜΑΙΝΑΛΟΝ, ΑΝΔΡΟΣ) ΚΑΙ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΥΠΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ (ΜΕΤΣΟΒΟ, ΣΚΙΑΘΟΣ, ΧΙΟΣ, ΞΑΝΘΗ) ΑΠΟ ΤΗΝ «ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΕΖΟΠΟΡΩΝ» ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ Άρθρο 13 - Πολλές πεζοπορικές διαδρομές σε όλη την Ελλάδα δεν διέρχονται από δασικές εκτάσεις και συνεπώς με την έννοια αυτή δεν αποτελούν δασοτεχνικά έργα. Ωστόσο, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου διέρχονται από δασικές εκτάσεις καθώς δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες η δικαιοδοσία της δασικής υπηρεσίας μένει κάθε φορά να αποδειχθεί. Στις περιπτώσεις όπου οι διαδρομές δεν διέρχονται από δασικές περιοχές είναι σημαντικό να ορίζεται καθεστώς προστασίας κυρίως από τις παράνομες διανοίξεις δρόμων κατά μήκος τους - σε πολλές περιοχές της χώρας μας η καταγραφή, συντήρηση και ανάδειξη μονοπατιών και πεζοπορικών διαδρομών γίνεται με ιδιωτική πρωτοβουλία και από εθελοντικές οργανώσεις, είτε αυτές έχουν τη μορφή σωματείων ή συλλόγων, αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών, Κοινσεπ ή ακόμη και άτυπων ομάδων πολιτών. Είναι αυτές οι ομάδες που έχουν δείξει ενδιαφέρον και έχουν διαθέσει το χρόνο και τους πόρους για τη φροντίδα των ιστορικών αυτών πόρων της χώρας μας. Είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν στις διαδικασίες του σχεδίου νόμου που προτείνεται κι όχι να αποκλείονται από αυτές. Παραδείγματα τέτοιων ομάδων υπάρχουν στο Μαίναλο, στην Άνδρο αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Στο εξωτερικό, σε χώρες με μακρά παράδοση στην πεζοπορία η συντήρηση των μονοπατιών αποτελεί μέριμνα εθελοντών και τοπικών συλλόγων καθώς η εμπειρία έχει δείξει πως αφενός είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα μονοπάτια που ενδιαφέρονται γι αυτά, αφετέρου δεν επαρκούν σχεδόν ποτέ τα κρατικά κονδύλια για την απρόσκοπτη συντήρηση των διαδρομών αυτών - Η συντήρηση των μονοπατιών θα πρέπει να αποτελεί μέλημα του κάθε χρήστη είτε αυτός είναι ένας τοπικός σύλλογος , είτε ακόμα και ένας ιδιοκτήτης χωραφιού που περνά από εκεί όπως ήταν εδώ και αιώνες. Σε αντίθετη περίπτωση όποιος κόβει ένα κλαδί που εμποδίζει τη διέλευσή του προς το χωράφι του είναι πιθανό να του γίνει καταγγελία λόγω τοπικών αντιδικιών. Σαφέστατα προκύπτει πως ένα ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο ουδόλως βοηθά τις σχέσεις ιδίως στις μικρές κοινωνίες και πιθανό να αποτελέσει αντικείμενο διαμάχης σε τοπικό επίπεδο. Επί πλέον, ρόλο δικαιούχου συντήρησης θα πρέπει να μπορούν να αναλάβουν Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, ΜΚΟ και τοπικά σωματεία – σύλλογοι. - Οι δικαιούχοι για την κατασκευή – συντήρηση των ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών οφείλουν να μεριμνούν είτε οι ίδιοι είτε μέσω άλλων φορέων π.χ. τοπικών Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων ή ΜΚΟ και για την προβολή και ανάδειξή τους. Είναι καιρός να σταματήσει η κατασκευή νέων μονοπατιών ή η ανακαίνιση παλαιών (ειδικά μέσω ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων) και η μέχρι τώρα απαράδεκτη πρακτική να δαπανώνται χρήματα κάποιες φορές για περιττές μελέτες αλλά και για ακαλαίσθητες παρεμβάσεις (πλακοστρώσεις, καλάθια αχρήστων, μαρμάρινα κολωνάκια κλπ.) με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η φυσιογνωμία πολλών αξιόλογων μονοπατιών και να αφαιρείται η λιτή μεγαλοπρέπεια και ιδιαιτερότητά τους, για τα οποία μετά το πέρας των εργασιών ουδείς ενδιαφέρεται για την προβολή τους . Προτείνεται λοιπόν στην επιλογή των δικαιούχων οπωσδήποτε να λαμβάνεται υπόψη η παράμετρος αυτή και κυρίως να γίνεται εκ των υστέρων έλεγχος για τις δράσεις προβολής που υλοποίησε κάθε δικαιούχος . Όλοι μιλάμε για το πώς θα έρθει η ανάπτυξη στον τόπο μας κυρίως μέσω του τουρισμού και της διαφοροποίησης του τουριστικού προϊόντος, την αλλαγή του μοντέλου «ήλιος-θάλασσα» και την ανάδειξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Μόνο με ενέργειες σαν αυτές θα επιτυχούμε τα παραπάνω και επιπλέον θα δώσουμε πνοή σε περιοχές της πατρίδας μας καθόλη τη διάρκεια του χρόνου.