• Σχόλιο του χρήστη 'Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας' | 21 Αυγούστου 2016, 17:56

    Στην Ελλάδα, ίσως στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα μονοπάτια δημιουργήθηκαν ως “μονοπάτια διαβίωσης”, με κάποια από αυτά να χρησιμοποιούνται για πάνω από 6000 χρόνια… Με την γενίκευση του πεζοπορικού τουρισμού, οι χρήσεις τους διευρύνθηκαν. Έτσι σχεδόν όλα τα μονοπάτια έχουν πολλαπλές χρήσεις, ακόμη και τα Ευρωπαϊκά ή τα Εθνικά, που στην ουσία απαρτίζονται από επιμέρους μονοπάτια (και αρκετή άσφαλτο). Η κατηγοριοποίησή τους σε σχέση με τις χρήσεις τους δεν πιστεύουμε πως ωφελεί σε κάτι. Τα περισσότερα μονοπάτια ούτως ή άλλως συνδυάζουν περισσότερες χρήσεις. Η απλή κατηγοριοποίηση σε Ευρωπαϊκά, Εθνικά και Τοπικά είναι ίσως πιο απλή και βοηθάει το χρήστη να επιλέξει τη διαδρομή που θέλει. Να αναφέρουμε πως εδώ τίθεται και πάλι το θέμα του “ορειβατικού μονοπατιού”. Το ορειβατικό μονοπάτι είναι μία από τις κατηγορίες των πεζοπορικών μονοπατιών. Έχει γραφτεί ορισμός των ορειβατικών μονοπατιών στην αρχή του “2” αλλά δεν παρουσιάζεται ως ξεχωριστή κατηγορία (“Αυτά καλύπτουν διάφορες ανάγκες των ορεινών πληθυσμών αλλά και επισκεπτών της φύσης. Περνούν από περιοχές διακεκριμένου ορεινού όγκου ακολουθώντας συνήθως την πορεία «πρόποδες προς κορυφή», περνούν από ορεινά χωριά, ορειβατικά καταφύγια, αναρριχητικά πεδία, φαράγγια και άλλες απομονωμένες διαδρομές. Επίσης περνούν από φυσικά ή πολιτιστικά αξιοθέατα και χρησιμοποιούνται για ημερήσιες εκδρομές με μια ή δυο διανυκτερεύσεις σε τουριστικά καταλύματα ή ορειβατικά καταφύγια.”). Από το άρθρο 02, παράγραφος 2, εύκολα μπορεί κανείς να βγάλει το συμπέρασμα πως ένα παραλιακό μονοπάτι μήκους 500 μέτρων είναι ένα “μονοπάτι μικρού μήκους” που περνάει από περιοχή διακεκριμένου ορεινού όγκου, ακολουθώντας συνήθως την πορεία “πρόποδες προς κορυφή”, περνάει από ορεινά χωριά κτλ…”. Να τονίσουμε εδώ πως η ορειβασία συγκαταλέγεται στην πεζοπορία πολύ οριακά, καθώς συχνά απαιτείται και η χρήση των χεριών ή και τεχνικού εξοπλισμού.