• Σχόλιο του χρήστη 'Δημ. Φλάσκος' | 4 Σεπτεμβρίου 2016, 23:25

    Βάσει της κατηγορίας Δ. Κατηγορίας 4 του αρθρου 80 προκύπτει: Σε περίπτωση Οικ. Άδειας ισόγειας κατοικίας ΄με 100τμ Δόμηση κ υπόλοιπο δόμησης 900τμ (λόγω μη εξάντλησης ΣΔ) κ με αυθαίρετη ισόγεια προσθήκη κατ’επέκταση 41τμ----Συντελεστής υπέρβασης Δόμησης: 41% άρα αδυναμία οριστικής εξαίρεσης απο τη κατεδάφιση κατά την αα) ασχέτως τήρησης των λοιπών προυποθέσεων. Σε άλλη περίπτωση Οικ. Άδειας ισόγειας κατοικίας ΄με 1000τμ Δόμηση κ μηδενικό υπόλοιπο δόμησης (λόγω εξάντλησης ΣΔ) κ με αυθαίρετη ισόγεια προσθήκη κατ’επέκταση 200τμ----Συντελεστής υπέρβασης Δόμησης, Κάλυψης, ο ίδιος: 20% άρα υπάρχει η δυνατότητα οριστικής εξαίρεσης απο τη κατεδάφιση κατά την αα) εφ’ όσον κ η τυχόν υπέρβαση ύψους της αυθαίρετης προσθήκης είναι ως 20% το πολύ. Ο παραλογισμός, που υφίσταται βέβαια κ στο ισχύοντα νόμο (4178/13) Κ μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό -λόγω μη ανάλογου περιορισμού με τον υπάρχοντα, στο σχέδιο του νέου νόμου(βλ. αα-α κ αα-β)- οφείλεται στη λανθασμένη θεώρηση ότι σε κάθε οικοδομική άδεια έχουμε εξάντληση των μέγιστων επιτρεπόμενων μεγεθών με αποτέλεσμα να γίνεται ο έλεγχος με τα «μεγέθη» της οικ. Αδείας δηλ. με τα «πραγματοποιούμενα». Για να περιοριστούν έστω οι «παρενέργειες» αυτές απαιτείται (αν δεν θέλουμε να απαλείψουμε τη σύγκριση με τα μεγέθη της οικ. Άδειας) μια πιο σύνθετη διατύπωση που να εμπλέκει σε κάποιο έστω βαθμό και τα μέγιστα επιτρεπόμενα μεγέθη για το οικόπεδο, διαφορετικά , όπως φαίνεται απο το παραπάνω παράδειγμα επιβραβεύεται ο έχων μεγαλύτερη αυθαιρεσία κ μάλιστα στο 100% πέραν της επιτρεπόμενης δόμησης του οικοπέδου.