• Σχόλιο του χρήστη 'Παυλίνα Λεμονίδου' | 12 Σεπτεμβρίου 2016, 09:41

    Λυπάμαι που το κράτος συνεχίζει, με το άρθρο 64 και ιδίως με την περίπτωση 1β., όπου απαιτείται βεβαίωση μηχανικού για τις αποδοχές κληρονομιάς συμπεριλαμβανομένων των ακινήτων χωρίς κτίσμα, να έχει αυταρχικό πρόσωπο, αντίθετο με τις επιταγές του συντάγματος και τις αρχές της χρηστής διοίκησης, να φορτώνει αναίτια υπερβολικά βάρη στις πλάτες κυρίως των ασθενέστερων κοινωνικά και οικονομικά. Φανταστείτε λοιπόν, το συνηθισμένο περιστατικό του κληρονόμου ποσοστών εξ αδιαιρέτου σε δέκα (10) ή περισσότερα αγροτεμάχια π.χ. στο Λυκόστομο Καβάλας, εμβαδού του καθενός 200-300 τ.μ. Έτσι έγινε η αγροτική αποκατάσταση των προσφύγων της ανταλλαγής,με τίτλους που έδιναν κυριότητα σε τέτοια αγροτεμάχια(γιακάδες). Στη θέση του αρχικού κληρούχου μετά από 2-3 κληρονομικές διαδοχές, έχουν υπεισέλθει δέκα - είκοσι κληρονόμοι. Είσαι δε ο επιμελής πολίτης που κληρονόμησε από τον πατέρα του 5% σε 12 τέτοια κληροτεμάχια. Ε ναι λοιπόν, για να συντάξεις αποδοχή κληρονομιάς πρέπει να πληρώσεις μηχανικό να σου δώσει 12 βεβαιώσεις, ότι αυτά δεν έχουν κτίσματα. Και πού είναι η υποχρέωση του Δημοσίου, που εισπράττει τόσους φόρους και από τα παραπάνω ακίνητα και ΕΝΦΙΑ από το έτος 2014 και μετά, να βεβαιώσει το ίδιο για την ύπαρξη ή μη κτισμάτων. Σήμερα με τη σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη, γιατί να μη δίνονται αυτές οι βεβαιώσεις από δημόσιες υπηρεσίες εν τέλει, αν κρίνονται τόσο απαραίτητες, για μια τακτοποίηση αυτοδίκαιης (με το θάνατο του κληρονομουμένου) επαγωγής της κυριότητας στον κληρονόμο. Πώς να σταθεί ο φτωχός σ' αυτό τον τόπο;