• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΚΑΝΑΣ' | 14 Σεπτεμβρίου 2016, 10:55

    1.Επειδή Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθηνά και η Θεσσαλονίκη, έπρεπε να ληφθει πρόνοια και στους προηγούμενους νόμους 4014/11 & 4178/13 για τα κτίσματα που βρίσκονται κυρίως σε οικισμούς μέχρι 2000 κατοίκους με αγροτικό χαρακτήρα και με χρήση αποθηκευτική, τα οποία υπάρχουν από τη δεκαετία του 1960 & 1970. Τα κτίσματα αυτά -απλής μορφής σεναζωτου τύπου από τσιμεντολιθοδομη και με κεραμοσκεπή -υλοποιήθηκαν κατ΄εξοχην με δάνεια της ΑΤΕ-Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος- και χωρίς οικοδομική άδεια τα περισσότερα από αυτά. Ελάχιστα από αυτά χρησιμοποιούνται για τον σκοπό που δημιουργήθηκαν ενώ φθίνουν με το πέρασμα του χρόνου αφού η ενασχόληση με την αγροτική γη περιορίστηκε δραματικα.Κατα την άποψη μου αλλά και πολλών άλλων συναδέλφων, πρέπει να αντιμετωπιστούν ως μια ξεχωριστή κατηγορία με έναν μειωτικό συντελεστή και όχι να κατηγοριοποιούνται στις «Υπηρεσίες» με τις οποίες δεν έχουν φυσικά καμία σχέση και δεν μπορούν λογικά να καταταχτούν σ΄αυτές. 2. Επίσης,μια άλλη μεγάλη κατηγορία κτισμάτων με χρήση κατοικίας τα οποία αντιμετωπίζονται με άδικο και παράλογο τρόπο μέχρι τώρα, είναι τα κτίσματα «αντισεισμικού» τύπου τα οποία χτίσθηκαν μετά τους σεισμούς του 1955 & 1957 και αφορούν κυρίως την περιοχή της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ και περισσότερο τον ΝΟΜΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ. Η κυβέρνηση τότε αποφάσισε να προχωρήσει άμεσα στην ανοικοδόμηση και για το λόγο αυτό δόθηκαν δάνεια της τάξης των 26000 δρχ. έως 32000 δρχ. για ανέγερση νέων –κυρίως μονώροφων –κατοικιών καθώς και για επισκευές βλαβεντων από το σεισμό. Για να αντιμετωπιστεί το οξύτατο πρόβλημα της στέγασης , επιλέχτηκαν απλοί τύποι αντισεισμικών κατοικιών γνωστοί ως τύποι ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ από το όνομα του καθηγητή ΠΕΡΙΚΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ στο ΕΜΠ ο οποίος και τα καθιέρωσε. Επρόκειτο για τύπου Α’ και Β’ και αφορούσε ισόγειες κατοικίες με κεραμοσκεπή ενώ αν ήταν απλής ορθογωνικής μορφής – δύο δωμάτια και χωλ- χαρακτηρίζονταν ως ΑΣΒ Ι και ως ΑΣΒ ΙΙ εάν είχαν σχήμα Γ με γωνιακή βεράντα και στρογγυλό υποστύλωμα στην γωνία για την στήριξη της στέγης. Η εξωτερική τους τοιχοποιία αποτελούνταν από διπλή δρομική οπτοπλινθοδομή εκατέρωθεν και στον πυρήνα από ελαφρά οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους περισσότερα. 10 εκ. Συστάθηκε τότε ειδική υπηρεσία του στρατού και η οποία δωρεάν συνέτασσε πρόχειρες μελέτες με τους μηχανικούς του εργοταξίου και χωρίς καμία απολύτως επιβάρυνση . Για τα κτίρια αυτά στην ύπαιθρο δεν εκδόθηκαν οικοδομικές άδειες ενώ η επίβλεψη τους έγινε από Μηχανικούς του Στρατού.Συνεπως , τα κτίρια αυτά και όπως η κοινή λογική επιτάσσει, δεν πρέπει να θεωρούνται «αυθαίρετα» και να καταβάλλεται πρόστιμο μετά από εξήντα (60) χρόνια όταν η ίδια η πολιτεία τα ενέκρινε και τα επέβλεψε.