• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 17 Σεπτεμβρίου 2016, 12:35

    Η τρίτη παράγραφος αφορά κτίσματα που κρίθηκαν αυθαίρετα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Ωστόσο, στην ΣτΕ Ολ. 1858/2015 (σκέψη 26) κρίθηκαν αυτολεξεί τα εξής: «οι διατάξεις αυτές κατά το μέρος τους, στο οποίο περιλαμβάνονται και οι περιπτώσεις αδειών που ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση είναι ανίσχυρες, διότι έρχονται σε αντίθεση με την αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών (άρθρο 26 του Συντάγματος), το δικαίωμα παροχής αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας (άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος) και την υποχρέωση της Διοικήσεως να συμμορφώνεται προς το περιεχόμενο ακυρωτικών δικαστικών αποφάσεων (άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος)». Οι ακυρωτικές αποφάσεις δεν εξετάζουν την «υπαιτιότητα του ενδιαφερόμενου» ούτε είναι σαφές τι σημαίνει «τυπική παράλειψη». Είναι τραγικό ότι οι συντάκτες του νομοσχεδίου εξαναγκάζουν τους ενδιαφερόμενους να καταφύγουν ξανά στα δικαστήρια, για να διασφαλίσουν την τήρηση του Συντάγματος.