• Σχόλιο του χρήστη 'Τάκης Ρουσογιαννάκης' | 18 Σεπτεμβρίου 2016, 10:45

    Παρ. 3.:Δεν αντιλαμβάνομαι τα παραπάνω σχόλια και ειδικότερα του κ. Τζεμπελίκου. Είναι αποδεκτό από όλους ότι τεκμαίρετε η ορθότητα των αποφάσεων του ΣτΕ σαν θεσμικού οργάνου. Πρέπει όμως να είναι επίσης αποδεκτό από όλους ότι για τους ίδιους ακριβώς λόγους τεκμαίρετε και η σαφήνεια του σκεπτικού των αποφάσεων του ΣτΕ και συνεπώς θα μπορεί εύκολα και μονοσήμαντα να διαπιστωθεί αν κάποια άδεια ακυρώθηκε με αμετάκλητη δικαστική απόφαση άνευ υπαιτιότητας του ενδιαφερομένου ή λόγω τυπικών παραλείψεων της αρμόδιας για την έκδοση της άδειας αρχής. Στην περίπτωση αυτή είναι δυνατόν να επιχειρηματολογεί κανείς ότι θα έπρεπε να καταστραφεί ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης όταν όλες οι άλλες παρανομίες στην Ελλάδα ρυθμίζονται και νομιμοποιούνται; Είναι σοβαρό επιχείρημα ότι δεν διαθέτουν την επιστημονική επάρκεια να κρίνουν ειδικά πολεοδομικά θέματα οι δικαστές όταν και το ΣτΕ αποτελείται από δικαστικούς; Επίσης στην παρ. 42 της εγκυκλίου 4 από 03/12/2014 αναφερόταν ότι «η απαγόρευση αυτή –ένταξης στον νόμο- δεν ισχύει όταν μπορεί να εκδοθεί άδεια νομιμοποίησης κατά τα οριζόμενα στην παρ. 6 του Άρθρου 4 του Ν. 4067/12 όπως ισχύει σε συνδυασμό με τα οριζόμενα στην παρ. 3 του Άρθρου 23 του Ν. 4178/13». Αυτό θα έπρεπε να επαναλαμβάνεται και εδώ (εκτός αν γενικά οι εγκύκλιοι ισχύουν αναλογικά και για τον παρόντα νόμο) διότι προφανώς θα ήταν παράλογο να υποχρεώνεται κανείς να κατεδαφίσει ένα κτίριο εντός νομίμων διατάξεων και μετά να ξαναβγάλει άδεια να το ξαναχτίσει.