• Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος Παπαδόπουλος' | 28 Σεπτεμβρίου 2016, 00:05

    Εξ' όσων γνωρίζω σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 33 του Ν. 1882/1990, όπως ισχύει, οι Δ.Ο.Υ. μπορούν να εκδώσουν ΜΟΝΟ τα πιστοποιητικά και τις βεβαιώσεις τα οποία περιγράφονται στην οικεία κανονιστική πράξη Δ6Γ 1091609 ΕΞ 2013 (ΦΕΚ Β 1368 5.6.2013). Στην εν λόγω κανονιστική πράξη ΔΕΝ αναφέρεται κάτι σχετικό με το Ν. 4178/2013. Παράλληλα, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο έγγραφο το οποίο να εξέδιδε κατά το παρελθόν η φορολογική αρχή και το οποίο να αναφερόταν στη χρήση συγκεκριμένου ακινήτου (και αν υπήρχε κάτι τέτοιο π.χ. πράξη προσδιορισμού φόρου δεν θα αφορούσε φορολογητέες πράξεις που θα ενέπλεκαν τον περισσότερο κόσμο). Στο βαθμό δε που αναφερόμαστε σε αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, δεν μπορώ να σκεφτώ εύκολα κάποια άλλη δημόσια αρχή (π.χ. πολεοδομία). Από το ΔΕΔΔΗΕ/ΔΕΗ προκύπτει απλά η ηλεκτροδότηση ακινήτου (οικιακή ή μη) αλλά όχι η ακριβής χρήση (π.χ. βοηθητική ή κύρια) Κατά την άποψή μου η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να τύχει νομοτεχνικής βελτίωσης προκειμένου να είναι εφαρμόσιμη, χωρίς ερμηνευτικά προβλήματα στο μέλλον. Συγκεκριμένα, θα έπρεπε να οριστεί ρητώς ότι θα μπορούν να γίνονται δεκτά απλά φωτοαντίγραφα υποβληθέντων Ε2 ή/και ιδιωτικών συμφωνητικών από το αρχείο των φορολογουμένων ή από το αρχείο της οικείας Δ.Ο.Υ.. Σε περίπτωση που το αρχείο της οικείας Δ.Ο.Υ. δεν είναι διαθέσιμο από κάποιο έτος και πίσω (π.χ. λόγω καταστροφής), τότε θα έπρεπε να γίνονται δεκτές υπεύθυνες δηλώσεις σε συνδυασμό ίσως με κάποιο άλλο έγγραφο μη-δημόσιας αρχής (π.χ. Δ.Ε.Η. ως προς το χρόνο αρχικής ηλεκτροδότηση και την κατηγορία της παροχής). Σε αντίθετη περίπτωση ο περισσότερος κόσμος θα κληθεί να πληρώσει υπέρογκα ποσά για αλλαγές χρήσης που υφίστανται εδώ και δεκαετίες.