• Σχόλιο του χρήστη 'Κυρκίτσος Φίλιππος' | 17 Νοεμβρίου 2016, 14:02

    1. Άρθρο 8: Είναι ανέφικτοι οι στόχοι του ΕΣΔΑ: Αναφέρεται ότι «Τα ΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στη σταδιακή επίτευξη των ποσοτικών στόχων του ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε με την υπ΄αρ. 49 /15.12.2015 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.» Όμως οι στόχοι για τις συσκευασίες του ΕΣΔΑ είναι ανέφικτοι (μέχρι το 2020). Όποιος ασχολείται διαχρονικά με τη διαχείριση απορριμμάτων και την ανακύκλωση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορούν πρακτικά να επιτευχθούν μέσα στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, που θέτει το ίδιο το ΕΣΔΑ, όσο καλές προθέσεις και εάν υπάρχουν. Θα πρέπει να θεωρηθεί κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι υπάρχοντες ανέφικτοι στόχοι του ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με συγκεκριμένες άλλες ρυθμίσεις (αναφέρονται παρακάτω) θα δημιουργήσουν διαχειριστικά, νομικά και οικονομικά αδιέξοδα στην λειτουργία της ανακύκλωσης συσκευασιών στην χώρα. Πάντως, οι συντάκτες του προτεινόμενου νομοσχέδιου, στην Παράγραφο 5 του Άρθρου 8 αναφέρουν ότι μπορούν οι στόχοι να τροποποιηθούν με ΚΥΑ των συναρμόδιων υπουργείων. Προτείνεται η επίτευξη των στόχων να μετατεθεί χρονικά τουλάχιστον για το 2025, ώστε να έχει καταλήξει και η αναθεώρηση των στόχων και των σχετικών πολιτικών στην ΕΕ. 2. Άρθρο 8: Η ευθύνη επίτευξης των Εθνικών Στόχων δεν μπορεί να ανήκει αποκλειστικά στα ΣΣΕΔ: Αναφέρεται ότι «Τα ΣΣΕΔ αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στη σταδιακή επίτευξη των ποσοτικών στόχων του ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε με την υπ΄αρ. 49 /15.12.2015 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.» Κατ’ αρχήν δεν διευκρινίζεται το ποιος ευθύνεται και ποιος πληρώνει για την ανακύκλωση των συσκευασιών ή των άλλων προϊόντων των υπόχρεων που εισφοροδιαφεύγουν. Τα ΣΣΕΔ με βάση την Οδηγία 62/1994/EC πρέπει οπωσδήποτε να πετύχουν τους «Εθνικούς στόχους», που αναλογούν στους συμβεβλημένους με τα ΣΣΕΔ υπόχρεους και όχι στους στόχους της χώρας. Εκτιμάται ότι το άρθρο αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Οδηγία 62/94/ΕΚ και το θέμα μπορεί να φθάσει ακόμη και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Εάν μπορούσε να φθάσει εκεί και να εκδικαστεί γρήγορα δεν θα προκαλούσε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει όμως ο φόβος, ότι μία ενδεχόμενη δικαστική αντιπαράθεση που θα καταλήξει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απαιτεί αρκετά χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει και εν τω μεταξύ η ανακύκλωση στη χώρα μας θα έχει υποστεί περαιτέρω υποβάθμιση και καθυστερήσεις. Το σημείο αυτό είναι πολύ σοβαρό και προτείνεται η απαλοιφή της ρύθμισης και η συνεννόηση με τα αντίστοιχα ΣΣΕΔ για τους τιθέμενους στόχους. Εάν όμως επιμένει το ΥΠΕΝ στην ρύθμιση τουλάχιστον θα πρέπει, πριν προχωρήσει η προτεινόμενη ρύθμιση, να υπάρξει οπωσδήποτε μία έγκυρη νομική γνωμάτευση για τις υποχρεώσεις των ΣΣΕΔ με βάση την Οδηγία 62/1994/EC και για το εάν έρχεται σε αντίθεση με αυτήν. 3. Άρθρα 8 & Άρθρο 16: Ποιος θα αναλάβει ευθύνη, που δεν του αναλογεί εξ ολοκλήρου, για υλοποίηση ανέφικτων στόχων με ποινή φυλάκισης;: Σαφώς τα ΣΣΕΔ έχουν σημαντική ευθύνη για την επίτευξη των εθνικών στόχων. Όμως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την υποχρέωση ανάληψης της συνολικής ευθύνης επίτευξης των εθνικών στόχων για τις συσκευασίες ή τα άλλα προϊόντα μόνο από τα ΣΣΕΔ σε συνδυασμό με τις πολύ σοβαρές ποινικές και οικονομικές κυρώσεις, για τους εξής λόγους: Α) Η εκτίμησή μας είναι ότι οι εθνικοί στόχοι είναι ανέφικτοι. Β) Έχουν τεθεί στο νομοσχέδιο αυστηρές ποινές για την μη επίτευξη των στόχων. Γ) Δεδομένου ότι ο ΕΟΑΝ δεν είχε ΔΣ για 7 μήνες με ευθύνη του ΥΠΕΝ, για 19 μήνες δεν μπορεί να αποφασίσει για τον νέο Γενικό Διευθυντή, παραμένει για χρόνια απίστευτα υποστελεχομένος, καθυστερεί για χρόνια να αποφασίσει για τα επιχειρησιακά σχέδια των ΣΕΔ, δεν έχει κάνει μια ολοκληρωμένη εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, φέρει και ο ίδιος σημαντικό μέρος της ευθύνης σε ενδεχόμενη μη επίτευξη των στόχων. Δ) Υπάρχει σημαντική εισφοροδιαφυγή και παραμένει ασαφές ποιος θα καλύψει τη χρηματική εισφορά των εισφορδιαφευγόντων ώστε να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι. E) Οι ΟΤΑ σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν αρνούνται να κάνουν ανακύκλωση είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με κάποιο ΣΣΕΔ, άρα φέρουν και αυτοί μερίδιο ευθύνης. ΣΤ) Τοπικές κοινωνίες που μπορεί να αντιδρούν για να αποφύγουν την κατασκευή ενός ΧΥΤΑ στην περιοχή τους και την ίδια στιγμή δεν δέχονται ένα ΚΔΑΥ, μία μονάδα κομποστοποίησης, ενώ αύριο είναι πιθανό να μην δέχονται ούτε ένα Πράσινο Σημείο στην περιοχή τους, φέρουν και αυτές μερίδιο ευθύνης. Άρα, ποιος θα θέλει να αναλάβει την συνολική ευθύνη επίτευξης των Εθνικών Στόχων, όταν αυτή επιμερίζεται σε πολλούς, όταν οι Εθνικοί Στόχοι είναι ανέφικτοι και όταν η μη επίτευξή τους σημαίνει σοβαρές ποινικές και οικονομικές κυρώσεις; Είναι πολύ βολικό θα νομοθετούμε ότι την ευθύνη των πολλών την έχει ένας, όμως δεν θα λύσουμε έτσι το πρόβλημα, διότι είναι πολύ πιο δύσκολο, και θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με διαβούλευση και συνεννόηση όλων των εμπλεκομένων. Υπάρχει άραγε διάθεση συνεννόησης; Προτείνεται ή άμεση διαβούλευση του ΕΟΑΝ με όλους τους εμπλεκόμενους για την εξεύρεση ρεαλιστικής επιλογής.