• Σχόλιο του χρήστη 'Κυρκίτσος Φίλιππος' | 17 Νοεμβρίου 2016, 14:36

    4. Άρθρο 7 Παρ. 3: Τα 4 ρεύματα όπως τίθενται θα αυξήσουν το κόστος και όχι τις ανακτώμενες ποσότητες: Οι οικολογικές οργανώσεις από την περίοδο διαβούλευσης του ΕΣΔΑ είχαμε επισημάνει ότι η επιλογή για ένα, δύο, τρία, τέσσερα ή περισσότερα ρεύματα στην ΔσΠ δεν είναι ιδεολογικό θέμα, αλλά καθαρά τεχνικό και οικονομικό και θα έπρεπε στην Ελλάδα της κρίσης να είμαστε ευέλικτοι. Για το λόγο αυτό είχαμε προτείνει άλλους βέλτιστους τρόπους για να αυξηθεί ποσοτικά και ποιοτικά η ΔσΠ των διαφορετικών υλικών. Επαναλαμβάνουμε ότι τα 4 ρεύματα της ανακύκλωσης, έτσι όπως τίθενται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο, θα καταφέρουν να επιτύχουν σχεδόν το αδιανόητο: σημαντική αύξηση του σημερινού κόστους ανά τόνο χωρίς να διασφαλίζεται η αύξηση και το πιο πιθανό είναι ότι οι καταγραφόμενες ποσότητες των ανακτώμενων υλικών θα μειωθούν. Για παράδειγμα τα πλαστικά, τα μέταλλα και οι μικτές συσκευασίες είναι 10-13 διαφορετικά υλικά, που θα πρέπει να διαχωριστούν για να οδηγηθούν για ανακύκλωση σε διαφορετικούς αποδέκτες. Αφού θα πρέπει να πάνε τελικά για περαιτέρω διαχωρισμό δεν έχει νόημα να βάζουμε δύο κάδους (για πλαστικό και μέταλλα). Βάζοντας δύο κάδους απλώς αυξάνουμε σημαντικά το κόστος με τις πολλές παρενέργειες που θα υπάρξουν (π.χ. μεγαλύτερη αφαίρεση πολύτιμων υλικών από τους κάδους). Για το γυαλί έχουμε προτείνει να υπάρχει στοχευμένος ξεχωριστός κάδος εκεί που παράγεται πολύ γυαλί και το υπόλοιπο λίγο γυαλί από κατοικίες να τοποθετείται μαζί με τα πλαστικά και τα μέταλλα. Είναι γνωστό ότι το χαρτί και άλλα υλικά (μέταλλο, πλαστικό) τα αφαιρούν οι χιλιάδες ρακοσυλλέκτες συστηματικά από τους μπλε κάδους και η ενδεχόμενη χωριστή συλλογή θα αυξήσει τις αφαιρούμενες ποσότητες πολύ περισσότερο και με περαιτέρω αύξηση του κόστους της ανακύκλωσης, που πληρώνουν οι καταναλωτές. Άρα, για το χαρτί θα μπορούσε, εάν το επιλέξουν οι τοπικοί δήμοι, να δημιουργηθεί ξεχωριστό ρεύμα κυρίως σε νησιά και απομακρυσμένες περιοχές, που υπάρχει μικρή ή καθόλου αφαίρεση υλικών. Για τις μεγάλες πόλεις προτείνεται ότι θα πρέπει να τοποθετηθεί χωριστό ρεύμα μόνο πιλοτικά (σε μερικούς αντιπροσωπευτικούς δήμους) και εν συνεχεία να εκτιμηθεί το χρονοδιάγραμμα της ενδεχόμενης επέκτασης της χωριστής συλλογής του. Η παραπάνω στρατηγική συλλογής διαφορετικών ρευμάτων επιτρέπεται σαφώς από την Οδηγία 98/2008 με την προϋπόθεση να ανακτώνται καθαρά υλικά με μεγάλη χρηματική αξία, που ήδη επιτυγχάνεται από το σύστημα συλλογής με τον μπλε κάδο. Άρα, τους όποιους χρηματικούς πόρους υπάρχουν θα πρέπει να τους αξιοποιήσουμε: α) στην επέκταση του μπλε κάδου σε δήμους, νησιά, απομακρυσμένες περιοχές και περιοχές δήμων που δεν υπάρχουν σήμερα, β) στην πύκνωση του μπλε κάδου όπου χρειάζεται, γ) στην προμήθεια νέου εξοπλισμού κάδων και Α/Φ, δ) στην υλοποίηση στοχευμένων προγραμμάτων ενημέρωσης, και ε) στην κάλυψη του αυξημένου λειτουργικού κόστους, λόγω των προηγούμενων. Για τις οικολογικές οργανώσεις είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο ότι αυτή είναι η κατάλληλη και εφαρμόσιμη πολιτική για την σημαντική αύξηση της ανακύκλωσης στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Για τις όποιες αλλαγές και εξαιρέσεις από τα 4 ρεύματα είναι πρακτικά ανέφικτο να παίρνουν οι ΟΤΑ άδεια από τον ΕΟΑΝ (τουλάχιστον με την σημερινή του στελέχωση), αφού ούτε τις πολύ σοβαρότερες εγκρίσεις-ανανεώσεις αρκετών ΣΣΕΔ δεν έχει ολοκληρώσει ο ΕΟΑΝ για χρόνια, πόσο μάλλον τις ενδεχόμενες εκατοντάδες αιτήσεις εξαιρέσεων για τους ΟΤΑ. Πρακτικά θα «φρακάρουν» οι όποιες αιτήσεις για εξαιρέσεις στον ΕΟΑΝ. Προτείνεται τα 4 ρεύματα να μην έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά να αποφασίζουν οι ίδιοι οι ΟΤΑ το πόσα ρεύματα υλικών είναι τεχνικά και οικονομικά αποτελεσματικά στην περιοχή τους, είτε μόνοι τους, εάν κάνουν δικό τους πρόγραμμα ανακύκλωσης, είτε σε συνεργασία με τα ΣΣΕΔ, εάν συνεργάζονται μαζί τους.