Αρχική Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων προϊόντωνΆρθρο 19 Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Λύσσαρης Νίκος | 21 Νοεμβρίου 2016, 00:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λύσσαρης Νίκος' | 21 Νοεμβρίου 2016, 00:59

    Άρθρο 19 Αρθ. 19, παρ. 2. «Με την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, λήγει η ισχύς των αδειών συλλογής και μεταφοράς που τυχόν διαθέτει φορέας ΣΣΕΔ…» Σχόλιο: εκτός των αναφερόμενων σχολίων επί του άρθρου 4Α παρ. 7 (απαγόρευση άσκησης εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης από τα ίδια τα ΣΣΕΔ), η επιχειρούμενη δια της νέας διάταξης αφαίρεση των αδειοδοτήσεων και δη της συλλογής-μεταφοράς και ακόμα πιο συγκεκριμένα του επικίνδυνου αποβλήτου των συσσωρευτών, ως προέκταση της παραπάνω απαγορεύσεως μη άσκησης εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης, είναι σε εντελώς λάθος κατεύθυνση και σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλει στον εξορθολογισμό της σύννομης διαχείρισης του αποβλήτου και κατ’ επέκταση επ’ ουδενί δεν διασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας. Επισημαίνω πως η αδειοδότηση των εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης, δηλαδή συλλογή-μεταφορά, αποθήκευση και ανακύκλωση των χρησιμοποιημένων ΗΣ και Συσσωρευτών υπόκειται στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας για τα επικίνδυνα απόβλητα και συγκεκριμένα της ΚΥΑ 13588/725/2006 και ΚΥΑ Η.Π. 24944/1159/2006. Οι χρησιμοποιημένοι συσσωρευτές κατά τη συλλογή και μεταφορά τους, πρέπει να συνοδεύονται από έντυπο αναγνώρισης επικινδύνου αποβλήτου, το περιεχόμενο του οποίου καθορίζεται στην ΚΥΑ Η.Π. 24944/1159/2006 και ειδικότερα στο κεφάλαιο 9του άρθρου 3 αυτής. Επιπροσθέτως θα πρέπει να αναφερθεί πως η δραστηριότητα της συλλογής – μεταφοράς ασκείται κατόπιν έτερης, διακριτής διοικητικής άδειας σε σχέση με την άδεια του ΣΣΕΔ. Χρήζει αναφοράς επίσης πως εκτός της υφιστάμενης αποδεδειγμένης αδυναμίας των νομίμως αδειοδοτημένων ιδιωτών συλλεκτών να ανταποκριθούν στο έργο της νόμιμης συλλογής του αποβλήτου και της εκ τούτου εκτεταμένης διαφυγής από την νόμιμη συλλογή που φθάνει ή και ξεπερνά το 50% των ετησίως παραγόμενων ποσοτήτων του αποβλήτου των συσσωρευτών, γεγονός που από μόνο του αντί εμποδίων, περιορισμών και απαγορεύσεων, καθιστά απόλυτα αναγκαία και επιβεβλημένη την μέγιστη δυνατή δραστηριοποίηση του κατόχου νομίμου αδειοδοτήσεως ΣΣΕΔ στην συλλογή-μεταφορά του αποβλήτου και μάλιστα με τα εχέγγυα της περιβαλλοντικά ορθής εκτέλεσης των εν λόγω εργασιών που παρέχει, υφίστανται και σημεία παραγωγής αποβλήτων σε δυσπρόσιτες, απομονωμένες, ορεινές και νησιωτικές περιοχές που μένουν κυριολεκτικά ακάλυπτα διότι δεν υπάρχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον (κέρδος) για την ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλ. τους ιδιώτες συλλέκτες. Οι συγκεκριμένες περιοχές δεν έχουν οριοθετηθεί, μπορεί δε να βρίσκονται ακόμη και στα κέντρα πόλεων με δύσκολη προσβασιμότητα κλπ. Επιπλέον υφίστανται ρεύματα του επικίνδυνου αποβλήτου των συσσωρευτών που για τους ίδιους λόγους (έλειψη κέρδους) δεν δραστηριοποιείται η περιβόητη ιδιωτική επιχειρηματικότητα, με συνέπεια η συλλογή να καλύπτεται αποκλειστικά από το ΣΣΕΔ. Είναι ευνόητο λοιπόν πως η άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας είναι κομβικής σημασίας για την επιτέλεση των στόχων της ανακύκλωσης, οτιδήποτε άλλο δε πέραν της ανεμπόδιστης δραστηριοποίησης των ΣΣΕΔ στην συλλογή και μεταφορά του επικίνδυνου αποβλήτου των συσσωρευτών, καθιστά έκθετους τους «εμπνευστές» του μη σύννομου εγχειρήματος, διότι εν γνώσει τους θέτουν σε τεράστια επικινδυνότητα το περιβάλλον. Απαρέγκλητη επιδίωξη της Πολιτείας επιβάλλεται να είναι η διασφάλιση της νόμιμης συλλογής του τοξικού αποβλήτου των συσσωρευτών. Οτιδήποτε θέτει εμπόδια στην επίτευξη του μοναδικού στόχου της νόμιμης συλλογής του συνόλου του παραγόμενου τοξικού αποβλήτου, είναι παράνομο, διότι δεν προσφέρει τις οφειλόμενες υπηρεσίες που συνίστανται στην προστασία και πρόληψης της ρύπανσης και ευλόγως δημιουργεί και τις αντίστοιχες ευθύνες. Άπαντα τα ανωτέρω δεν παρέχουν την νομιμοποίηση για ανάκληση-αφαίρεση της άδειας συλλογής-μεταφοράς από τα ΣΣΕΔ, που σημειωτέον λειτουργούν επί σκοπώ δημοσίου συμφέροντος, προασπίζοντας δηλαδή το δημόσιο συμφέρον που είναι η πρόληψη της ρύπανσης και η προστασία της υγείας των πολιτών και όχι με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος όπως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις συλλογής. Η ανάκληση των αδειών συλλογής των ΣΣΕΔ και η θέση τους ουσιαστικά εκτός των συγκεκριμένων άκρως απαραίτητων εργασιών που αφορούν ένα τοξικό απόβλητο, χαρακτηρισμένο ως επικίνδυνο, και το οποίο διαπιστωμένα δεν συλλέγεται ή δεν συλλέγεται νόμιμα, με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, είναι ευνόητο πως επιτάσσει την άμεση ανάκληση της συγκεκριμένης παραγράφου της νέας διάταξης. Αρθ. 19, παρ. 3 Με την παράγραφο 3 της παρούσας νέας διάταξης παρέχεται εξάμηνη προθεσμία στα ΣΣΕΔ να υποβάλλουν στον ΕΟΑΝ επιχειρησιακό σχέδιο με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μείωσης του ειδικού αποθεματικού στο προαναφερθέν ποσοστό, με σκοπό όπως επ’ ακριβώς αναφέρεται «την προώθηση της εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των παραπάνω ΣΣΕΔ, με την ανάπτυξη έργων και υποδομών κυρίως για τους Δήμους. Το επιχειρησιακό σχέδιο εγκρίνεται με απόφαση του ΔΣ του ΕΟΑΝ ….». Σχόλιο: Η αναφορά της μετακίνησης των ειδικών αποθεματικών των ΣΣΕΔ για την ανάπτυξη έργων και υποδομών με την έγκριση του ΔΣ του ΕΟΑΝ, συνιστά ωμή εκδήλωση ποδηγέτησης των ΣΣΕΔ μέσω των πόρων που διαθέτουν προς επιτέλεση του σκοπού τους. Επιπλέον δια των ειδικών αποθεματικών των ΣΣΕΔ επιχειρείται η υποκατάσταση της ανεπάρκειας τόσο της Πολιτείας, όσο και της Τοπικής αυτοδιοίκησης ως προς την επιτέλεση έργων και υποδομών στους Δήμους. Ουσιαστικά τα ΣΣΕΔ θα συγκεντρώνουν τους οικονομικούς πόρους και για την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των πόρων, θα συντάσσουν επιχειρησιακά προγράμματα-σχέδια, των οποίων φυσικά η έγκριση εναπόκειται αποκλειστικά στο ΔΣ του ΕΟΑΝ, οπότε η ουσιαστική διαχείριση των πόρων θα συντελείται από το ΔΣ ΕΟΑΝ. Κατά τα άλλα όμως υφίσταται η υποχρέωση συμμετοχής σε ΣΕΔ για τους παραγωγούς, υφίσταται η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού, η αρχή ο ρυπαίνων πληρώνει και φυσικά οι πάσης φύσεως βαρύτατες κυρώσεις, καθαρά τιμωρητικού αλλά και εισπρακτικού χαρακτήρα και λογικής, τόσο για τα νομικά, όσο και για τα φυσικά πρόσωπα-όργανα διοίκησης των ΣΕΔ, όχι μόνο απλά υφίστανται, αλλά με την νέα διάταξη αναθεωρούνται (πάντα) προς τα πάνω και καθίστανται πραγματικά εξοντωτικές. Τα ίδια ισχύουν και για την ανωτέρω πρόβλεψη της νέας διάταξης σύμφωνα με την οποία το «πλεονάζον» ειδικό αποθεματικό που δεν επιτευχθεί να μειωθεί, το ΣΣΕΔ υποχρεούται να το αποδώσει στον ΕΟΑΝ και αυτός το χρησιμοποιεί υποχρεωτικά για τους σκοπούς λειτουργίας του ΣΣΕΔ. Συν-Διαχειριστής και στην περίπτωση αυτή του ειδικού αποθεματικού είναι ο ΕΟΑΝ. Επιπλέον θα προσθέταμε ως συμπέρασμα πως τόσο οι εγκρίσεις των επιχειρησιακών σχεδίων μείωσης του ειδικού αποθεματικού των ΣΣΕΔ, όσο και η χρησιμοποίησή τους από τον ΕΟΑΝ για τους σκοπούς του ΣΣΕΔ στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η μείωσή του, εναπόκεινται στον ΕΟΑΝ και στο ΔΣ του. Όμως για ότι αφορά τον Οργανισμό είναι κοινή η διαπίστωση, αλλά και η παραδοχή πως είναι και προφανώς θα παραμείνει, υποστελεχωμένος, δεν αντιστοιχεί ούτε καν ένας υπάλληλος για έκαστο ρεύμα αποβλήτων, με αποτέλεσμα όπως ακριβώς αναφέρει και η έκθεση ελέγχου στον Οργανισμό του ΓΕΔΔ «προκύπτει ότι σχεδόν το σύνολο των ελεγκτικών, αλλά και των άλλων επιμέρους αρμοδιοτήτων του Οργανισμού, διεκπεραιώνονται με σύναψη συμβάσεων έργου με ιδιωτικούς φορείς», για ότι δε αφορά το διορισμένο ΔΣ του, τριετούς θητείας, που απαρτίζεται από εκπροσώπους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αιρετούς εκπροσώπους των ΟΤΑ, εκπροσώπους συλλογικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων, η πλειοψηφία των οποίων δεν διαθέτει την απαιτούμενη κατάρτιση ως προς την διαχείριση αποβλήτων. Παρταύτα ανατίθενται σ’ αυτό εκτός των πρόσθετων αρμοδιοτήτων και η διαχείριση των ειδικών αποθεματικών των ΣΣΕΔ, μέσω του ελέγχου και της κατόπιν τούτου έγκρισης ή μη των επιχειρησιακών τους σχεδίων! Κατά συνέπεια προκύπτει πως εν αντιθέσει με το έμπειρο και κατηρτισμένο προσωπικό των ΣΣΕΔ, το οποίο επί σειρά ετών επιτελεί τεράστιο έργο, καλύπτοντας σε ικανοποιητικό βαθμό τα κενά και τις ανεπάρκειες, στις περισσότερες μάλιστα περιπτώσεις άνευ της οφειλόμενης συνδρομής της εποπτικής αρχής, είναι αντικειμενικά αδύνατο τόσο ο Οργανισμός, όσο και το (στην συντριπτική του πλειοψηφία του μη εξειδικευμένο) ΔΣ αυτού, να ανταποκριθεί στο παραπάνω έργο, οπότε θα πρέπει να απαληφθεί πλήρως η ανωτέρω διάταξη. Κατόπιν γόνιμου και ειλικρινούς διαλόγου είναι δυνατή η εξεύρεση βιώσιμης και αποτελεσματικής λύσης και ως προς τα ειδικά αποθεματικά των ΣΣΕΔ και ως προς τον ορθό τρόπο διαχείρισής τους, επ’ ωφελεία εν τέλει του πολύπαθου περιβάλλοντος. Αρθ. 19, παρ. 6. Η διάταξη με το προβλεπόμενο εξωπραγματικό πρόστιμο των 1000 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης εναρμονίσεως στις παρούσες νέες διατάξεις των καταστατικών των ΣΣΕΔ, ενδεικτικό της ολότελα εσφαλμένης αντίληψης και της τιμωρητικής λογικής των αμετανόητων εμπνευστών του, οι οποίοι αν και θα έπρεπε, δυστυχώς δεν φαίνεται να διδάσκονται και να συνετίζονται από τα βαρύτατα ημερήσια πρόστιμα που ως απόρροια της πρόσφατης καταδικαστικής αποφάσεως του Ευρωπαικού Δικαστηρίου, οι πολίτες της χώρας καλούνται να καταβάλουν, συνεπεία των πράξεων και παραλείψεων των αρμοδίων οργάνων της Πολιτείας που αφορούν την μη σύννομη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων, θα πρέπει να ανακληθεί άμεσα.