• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 21 Νοεμβρίου 2016, 13:51

    (α) Το σχετικό άρθρο του ν. 4289/2014 (άρθρο 7) περιείχε ορισμένους περιορισμούς για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης σε κάθε κατηγορία περιοχών του ΤΧΣ (π.χ., την κατηγορία των οικιστικών περιοχών, των περιοχών επιχειρηματικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων, κοκ. - πρβλ. 3η παράγραφος). Στον παρόν νομοσχέδιο, οι προβλέψεις αυτές δεν υπάρχουν. Η παράλειψη αυτή μπορεί να θεωρηθεί αναπόφευκτη, καθώς η τυποποίηση των κατηγοριών χρήσεων γης από τον ν. 4289/2014 επίσης έχει καταργηθεί (από το άρθρο 238 του ν. 4389/2016). Το τελικό αποτέλεσμα, ωστόσο, δεν είναι ικανοποιητικό: απομένουν μόνο μερικοί γενικοί ορισμοί για τις κατηγορίες περιοχών του ΤΧΣ, οι οποίες δεν εξειδικεύονται με βάση το ισχύον σύστημα τυποποίησης των χρήσεων γης, με το οποίο, καλώς ή κακώς, είναι εξοικειωμένες οι πολεοδομικές, αδειοδοτικές και δικαστικές αρχές. (β) Η 7η παράγραφος, αν και ελαφρώς βελτιωμένη σε σχέση με τον ν. 4269/2014, ουσιαστικά επιτρέπει την κατάργηση των «ενοχλητικών» ΖΟΕ του άρθρου 29 ν. 1337/1983 (η βελτίωση συνίσταται στην πρόβλεψη ότι αυτό πρέπει να γίνει μετά από «συνεκτίμηση των περιβαλλοντικών τους χαρακτηριστικών» και γνώμη του ΥΠΕΝ). Αξίζει να σημειωθεί ότι ρύθμιση φαίνεται να επιτρέπει ακόμα και την κατάργηση των ΖΟΕ του άρθρου 21 παρ. 1 γ) ν. 1650/1986, και μάλιστα σε αντίθεση με τις ρυθμίσεις του τελευταίου: «οι προβλέψεις των πράξεων καθορισμού των ΖΟΕ που εκδόθηκαν ή εκδίδονται κατά τη διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου, κατισχύουν οποιωνδήποτε κατευθύνσεων ή πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού που περιέχονται σε άλλες διατάξεις, ως προς τις χρήσεις γης, τους όρους και περιορισμούς δόμησης και τα όρια κατάτμησης ή αρτιότητας των γηπέδων» (η προηγούμενη φράση είχε προστεθεί με το άρθρο 16 παρ. 3 ν. 4164/2013). Ο (αρχικός) ν. 2508/1997 προέβλεπε ότι «αν κατά την έγκριση Γ.Π.Σ. έχουν καθορισθεί Ζ.Ο.Ε. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 1337/1983, τα όρια και οι ρυθμίσεις που τις διέπουν περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο του Γ.Π.Σ., δυνάμενες να τροποποιηθούν για μεγαλύτερη προστασία της περιοχής». Η ρύθμιση αυτή παραμένει η μόνη ενδεδειγμένη, διότι διατηρεί το πολεοδομικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο, και προσπαθεί να το εντάξει (χωρίς να το αναιρέσει) στο ευρύτερο πλαίσιο των ΓΠΣ/ΤΧΣ. (γ) Η 8η παράγραφος επιτρέπει την τροποποίηση των π.δ. του άρθρου 4 παρ. 1 του ΓΟΚ 85 από τα ΤΧΣ. Πρόκειται (κυρίως) για τα π.δ. που ορίζουν παραδοσιακούς οικισμούς. Προφανώς, η έννοια είναι ότι τα ΤΧΣ ενσωματώνουν αυτούσιες τις ρυθμίσεις αυτές, ή τις αυστηροποιούν, προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης προστασίας. Αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις. (δ) Η 13η και η 14η παράγραφος [εδάφιο β)] διαφοροποιούν το καθεστώς ανάμεσα στα πολυάριθμα «εγκεκριμένα» και/ή ισχύοντα ΓΠΣ και ΣΧΟΑΑΠ, και τα νέα ΤΧΣ. Επίσης, διαφοροποιούν τις τροποποιήσεις (οι οποίες γίνονται βάσει του νομοσχεδίου) από τις «σημειακές» τροποποιήσεις (οι οποίες γίνονται βάσει του ν. 2508/1997). Η διάταξη είναι πολύπλοκη, επιτάσσει τον διαχωρισμό σημειακών και μη τροποποιήσεων, ορισμένες από τις οποίες μπορεί να απαιτούν π.δ., και επιβάλλει την «αναβίωση» ενός νόμου (του ν. 2508/1997), σημαντικά τμήματα του οποίου έχουν καταργηθεί.