• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΡΚΟΥΡΑΚΗΣ' | 12 Μαρτίου 2017, 21:18

    Σχετικά με το υπό ψήφιση προεδρικό διάταγμα θα ήθελα να εκθέσω τα εξής: Καταρχάς το άρθρο 5 περ.25 περί περιοχών πολεοδομικού κέντρου κτλ. είναι εξαιρετικά περιοριστικό αν και εικονικά διευρυμένο ως προς τις χρήσεις γης και ως προς τη δυνατότητα εκμετάλλευσης καθ οποιονδήποτε τρόπο των ήδη υφιστάμενων ακινήτων. Και μ αυτό εννοώ ότι στη περίπτωση που κάποιος όπως εγώ διαθέτει αορίστου χρόνου άδεια για συνεργείο αυτοκινήτων στη περίπτωση που εκδοθεί αυτό το προεδρικό διάταγμα χάνει τη δυνατότητα να διατηρεί συνεργείο αυτοκινήτων. Δεύτερον , με το υπό έκδοση προεδρικό διάταγμα δημιουργείται πρόβλημα σχετικά με τη δυνατότητα ίδρυσης Ι.ΚΤΕΟ. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά παραβίαση ,διότι ο καθένας θα πρέπει να διαθέτει τη δυνατότητα να ιδρύσει Ι.ΚΤΕΟ σε ακίνητο το οποίο πληροί τους όρους χαμηλής όχλησης εργαστήριο το οποίο δεν διαφέρει σε τίποτα από τη χαμηλής όχλησης εγκατάσταση. Σε αντίθετη περίπτωση παραβιάζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης και παράλληλα θίγεται η ευρωπαϊκή εντολή περί ανοίγματος των επαγγελμάτων με την οποία η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. οφείλει να συμμορφωθεί. Συνεπώς ,οι 180 Επιχειρήσεις Ι.ΚΤΕΟ στην Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αποφανθούν για το πόσα Ι.ΚΤΕΟ μέχρι 3.5 τόνους «αντέχει» η χώρα. Και δεν είναι σε θέση να γίνουν νομοθέτες στη θέση του κράτους χάριν προσωπικών κερδοσκοπικής φύσεως συμφερόντων. Οφείλουν να σεβαστούν το νόμιμο ανταγωνισμό που θα ναι προς όφελος του καταναλωτή πολίτη. Τρίτον, σχετικά με τις λοιπές χρήσεις γης. Έστω ότι ο νομοθέτης δεν εισακούσει τα παραπάνω. Τι θα γίνει με τα ακίνητα μεγάλης έκτασης (πχ 3.500 με 4.000 τμ); Μπορεί αυτά να γίνουν κέντρα διασκέδασης ή χώροι συνάθροισης θρησκευτικής λατρείας; Πόσο μάλιστα όταν βρίσκονται σε αντικειμενικά υποβαθμισμένες περιοχές - βιομηχανικές ;Ποιος να ενδιαφερθεί να μετατρέψει εν μέσω οικονομικής κρίσης στη περιοχή του Αιγάλεω ένα ακίνητο χρόνια βιομηχανικό σε εμπορικό το οποίο βρίσκεται σε πολεοδομικό κέντρο και συνορεύει με βιομηχανική περιοχή? Δε θα πρέπει ο νομοθέτης να καλύψει με κάποιο εύλογο τρόπο και τον πολίτη που διαθέτει τέτοιο ακίνητο και προσφέρει στο κράτος υψηλό φόρο λόγο της ύπαρξης αυτού του ακίνητου; Εάν αχρηστευτεί πλήρως αυτό το ακίνητο τότε πως θα βρεθούν τα χρήματα για τη κάλυψη των φορολογικών επιβαρύνσεων του; ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΥ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΝΑ ΠΡΟΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.