• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Λουκάς' | 11 Ιουνίου 2017, 13:09

    Όσον αφορά περιπτώσεις ενεργειακού συμψηφισμού(παράγραφος 11, άρθρου 10) προς όφελος των ενεργειακών αναγκών των μελών, καλό θα ήταν να μην ισχύει ο περιορισμός του 75% των μελών τα οποία πρέπει να έχουν κάποιο δικαίωμα(ψιλή ή πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας, ή να είναι δημότες κ.ο.κ.) εντός του ακινήτου ή της περιοχής στην οποία θα γίνει η επένδυση(Άρθρο 2, Παρ. 3). Ειδικότερα σε περιπτώσεις αστικών κέντρων και ειδικότερα μεγάλων κτιρίων(οικιών ή γραφείων) που για να ενταχθεί κάποιος σε καθεστώς netmetering πρέπει να συναινέσουν όλοι οι ιδιοκτήτες είναι ανέφικτο. Διότι ακόμα και ένας να αρνηθεί(περίπτωση σχεδόν βέβαιη, ειδικά σε κτίρια με πολλούς ιδιοκτήτες) δεν μπορεί να να γίνει κάποια κίνηση. Επομένως αν κάποιος διαθέτει ένα ακίνητο εκτός αστικών κέντρων θα μπορούσε σε αυτό να κάνει μια επένδυση μαζί με άλλους που ενδιαφέρονται για ενεργειακό συμψηφισμό. Αυτό είναι ακόμα σημαντικότερο για επιχειρήσεις οι οποίες εκ της φύσεως τους καταναλώνουν πολλές κιλοβατώρες ηλεκτρικό ρεύμα. Χαρακτηριστικά γνωρίζω περιπτώσεις στην Αττική κτιρίου γραφείων στο Μοναστηράκι(επί της οδού Μιαούλη) και πολυκατοικίας στην Κυψέλη(επί της οδού Σκύρου) στις οποίες υπάρχουν πλέον των 50 ιδιοκτητών και ενώ υπάρχει η επιφάνεια, μένει αναξιοποίητη επειδή κάποιες μειοψηφίες αρνούνται να συναινέσουν. Συνεπώς όταν πρόκειται για αυτοκατανάλωση και αν προβλέπεται στο καταστατικό, θα μπορούσε να υπάρξει κάποια ειδική αναφορά. Σε αντίστοιχη περίπτωση πρέπει να συνυπολογιστεί και το όφελος που θα υπάρξει καθώς κεφάλαια θα κινηθούν προς τον χώρο των φωτοβολταικών που είναι σε νάρκωση. Τέλος αν υπάρξει επιδότηση φωτοβολταικών για ιδιοκατανάλωση από το πρόγραμμα "εξ' οικονομώ κατ' οίκον 2" καλό θα ήταν να υπάρξει πρόβλεψη και για συμμετοχή σε ενεργειακό συνεταιρισμό.