• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ' | 19 Ιουλίου 2017, 14:45

    Όπως αναφέρεται, στο άρθρο υπάρχουν τρεις συντελεστές που καθορίζουν το πρόστιμο ανά παράβαση: 1) η σοβαρότητα της παράβασης 2) η επαναληψιμότητα της παράβασης, 3) ο αριθμός εργαζομένων του έργου. Κατά τον ΚΜΛΕ, έργο είναι ένα σύνολο εργοταξίων σε γειτνιάζουσες περιοχές που έχει ενιαία διοίκηση και οργάνωση, που σημαίνει εάν συμβεί μία παράβαση σε εργοτάξιο, θα επηρεάζει όλο το έργο με πρόστιμο που θα υπολογίζεται επί ενός μεγάλου συνόλου εργαζομένων. Αυτό το θεωρούμε από πολλές πλευρές αδόκιμο και προς λανθασμένη κατεύθυνση. Τα πρόστιμα πρέπει να λειτουργούν αποτρεπτικά ή διορθωτικά της παράβασης και όχι εισπρακτικά: Η παράβαση είναι παράβαση και έχει αντίστοιχη βαρύτητα είτε δουλεύει ένας εργαζόμενος είτε 100. Επίσης, με το συσχετισμό αυτό, επιβαρύνονται με πρόστιμα οι μεγάλες επιχειρήσεις, ακόμη και με μικρής σοβαρότητας παραβάσεις και ευνοούνται οι μικρομεσαίες. Αυτός ο συσχετισμός δεν ευνοεί τη συμμόρφωση, την πάταξη της παρανομίας, την επιβολή μέτρων με σκοπό τη διόρθωση της διαδικασίας καθώς και την επιβολή ίδιων ποιοτικά απαιτήσεων έναντι όλων. Με τα πρόστιμα όπως περιγράφονται στο άρθρο 17 και με επιθεωρήσεις οι οποίες με τις λιγοστές δυνάμεις που διαθέτουν, δεν μπορούν να παρεμβαίνουν ελεγκτικά και καθοδηγητικά σε μαζική κλίμακα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δημιουργείται μεγάλη απόσταση από το να επιτευχθεί ο πανευρωπαϊκός και ελληνικός στόχος ανόδου της ποιότητας εργασίας και λειτουργίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ως παραχώρηση για τη δημιουργία μιας άλλης κλίμακας εκτίμησης της παράβασης, θα μπορούσαμε να δεχτούμε να συνυπολογίζεται ο αριθμός των εργαζομένων του εργοταξίου που εμπλέκονται ή επηρεάζονται από την παράβαση αυτή.