• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Γλύτσης - Αν. Μέλος του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς' | 22 Νοεμβρίου 2017, 14:24

    Η ουσία του προτεινόμενου νομοσχεδίου είναι ότι καταργεί με το αρ. 12 (παρ.2) τις 30 οργανικές θέσεις προσωπικού που είχαν συσταθεί σε κάθε φορεα και κακώς δεν είχαν ενεργοποιηθεί ως τώρα. Έτσι δεν θα μπορέσουν οι φορείς να στελεχωθούν (καταρχήν με τους ήδη εργαζόμενους, μετά από αξιολόγηση και ευνοϊκή μοριοδότηση) και να λειτουργήσουν σωστά, με σαφείς και ισχυρές αρμοδιότητες που πρέπει να τους δοθούν. Το νομοσχέδιο επομένως προετοιμάζει ουσιαστικά Φορείς χωρίς προσωπικό, αγνοώντας ότι ο σημαντικότερος παράγοντας διαχείρισης της φύσης είναι ο άνθρωπος. Τα εθνικά πάρκα τα φτιάχνουμε για να καλύψουμε δικές μας ανάγκες: είτε για να λάβουμε τα πολλαπλά "οφέλη" που μας δίνουν τα οικοσυστήματα, είτε αναγνωρίζοντας την "αυταξία" της φύσης, είτε εφαρμόζοντας μια έμφυτη "αγάπη για τη φύση". Και στις 3 περιπτώσεις είναι ανθρώπινη ιδέα τα εθνικά πάρκα και οι φορείς τους, δεν μας το ζήτησε η φύση να τα φτιάξουμε. Οπότε διαχείριση της φύσης χωρίς ανθρώπους δεν γίνεται. Ούτε γίνεται μόνο με μελέτες. Οι λοιπές διατάξεις του νομοσχεδίου είναι περιττές, γιατί δεν βελτιώνουν σε κάτι το υφιστάμενο πλαίσιο αλλά απλώς το περιπλέκουν. Σημειώνω μόνο ότι αφαιρείται (με το άρθρο 4 παρ.1 του νομοσχεδίου) από τους Φορείς Διαχείρισης η αρμοδιότητα κατάρτισης του Σχεδίου Διαχείρισης της περιοχής τους, και δυστυχώς δεν είναι μόνο λογοπαίγνιο. Προτείνω μετά από 20 χρόνια πειραματισμού και μελέτης, να στραφούμε στην αντιγραφή έτοιμου παραδείγματος από χώρες με πολύ πιο προχωρημένο "σύστημα διοίκησης προστατευόμενων περιοχών" και με πάνω από 1 εκατομμύριο επισκεπτες ετησίως στα πάρκα τους (π.χ. η Τανζανία).