• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Σιδέρης' | 1 Σεπτεμβρίου 2018, 21:31

    Το κυνήγι στην παγκόσμια κλίμακα αποτελεί φυσικά μέσω διαχείρισης της Πανίδας, η οποία στην χώρα μας αρχίζει (βάσει παρατηρήσεων των κυνηγών) ν' αλλάζει ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ υπερ των επιβλαβών. Μόνο σ' αυτό το σημείο ν' αναφέρω πως κάθε χρόνο, ενώ δεν θηρεύονται ούτε κυνηγιούνται οι πέρδικες (ορεινές και νησιωτικές) ακόμη και σε μέρη που δεν επιτρέπετε το κυνήγι, δεν αναπτύσσονται κοπάδια όπως παλαιότερα. Ο λόγος είναι τα επιβλαβή (καρακάξες, αγριόχοιροι, κουνάβια, αλεπούδες κ.α) που καταστρέφουν φωλιές για ένα είδος που ευδοκιμεί μόνον στους τόπους μας. Φυσικά σ' αυτό το κομμάτι της πανίδας πρέπει να δραστηριοποιηθούν το ταχύτερο δυνατό τα Δασαρχεία και οι αρμόδιοι φορείς των συναρμόδιων υπουργείων. Επιπλέον η κυνηγετική δραστηριότητα εκτός της διαχείρισης αποτελεί έναν οικονομικό παράγοντα που αρχικά ξεκινά με το ίδιο το κράτος και τα ταμεία του, που βλέπουν εκατομμύρια να φτάνουν από τους κυνηγούς και εν συνεχεία ενδυναμώνει τις τοπικές κοινωνίες κυρίως του ορεινού όγκου της Ελληνικής επικράτειας οι οποίες διαχρονικά μαραζώνουν με ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Εκείνο που χρίζει οποσδήποτε μεγαλύτερης πίεσης, είναι οι συνεχείς- διαρκείς έλεγχοι από δασικούς υπαλλήλους κυρίως στο να καταπολεμηθεί η λαθροθηρία, που δεν είναι έργο κυνηγών αλλά παράνομων κυνηγών (κρεατοσυλλεκτών) . Πάνω σ' αυτό φυσικά και οι νόμιμοι κυνηγοί θα βρίσκονται δίπλα στους κρατικούς υπαλλήλους ή στην θηροφυλακή για να περιοριστεί αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.