Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη ΛΙΑΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ | 6 Σεπτεμβρίου 2018, 13:28
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Διαφωνώ με την αναγνώριση της θήρας ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές για να ελέγξουν κάτι τέτοιο, ούτε η σχετική διαπαιδαγώγηση των θηρευτών. Το κυνήγι ήταν και είναι "σπορ" γίνεται για διασκέδαση των συμμετεχόντων. Περιβαλλοντική διαχείριση πχ του πληθυσμού των αγριογούρουνων για να γίνει θα πρέπει αρχικά να υπάρχουν 1. υπεύθυνα στοιχεία καταγραφής του πληθυσμού, 2. συγκεκριμένη μελέτη "βιοχωρητικότητας" μιας περιοχής δηλαδή απλά πόσα γουρούνια επιτρέπεται-χωράει ένα συγκεκριμένο οικοσύστημα και πως καθορίζεται αυτό. 3. Αν τελικά αποφασισθεί έλεγχος του πληθυσμού με αύξηση της θήρας πως θα προσμετράται ο πραγματικός αριθμός των γουρουνιών που σκοτώθηκαν διότι για κάθε δηλωμένο υπάρχουν άλλα 10 αδήλωτα. Η Ελλάδα δεν έχει καμία πραγματικά οργανωμένη στρατηγική και κανένα ουσιαστικό μέσο ελέγχου της θήρας. Όλα βασίζονται στην καλή θέληση των κηνυγών. Αυτοί ενημερώνουν για τους πληθυσμούς των θηραμάτων αυτοί αποφασίζουν αν είναι πολλά ή λίγα (συνήθως τα βρίσκουν πάρα πολλά) και αυτοί μετά δείνουν τα στοιχεία του πόσα σκότωσαν. Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει δηλαδή... Όχι στις παρούσες συνθήκες η συγκεκριμένη πρόταση δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή.